สมรรถนะการจัดการเรียนรู้ของผู้สอนสังคมศึกษาในศตวรรษที่ 21

Main Article Content

พูลศักดิ์ หอมสมบัติ
พระใบฎีกาสุพจน์ ตปสีโล
บรรยวัสถ์ ฝางคำ
สุพิมล ศรศักดา
พระครูวินัยธรพยัคอรุณ ปญฺญาพโล

บทคัดย่อ

การจัดการเรียนรู้ในอดีตจนถึงปัจจุบันมีรูปแบบที่หลากหลายและรูปแบบการจัดการเรียนรู้นั้นมีความสำคัญต่อการส่งเสริมให้ผู้เรียนสามารถพัฒนาตนเองเต็มตามศักยภาพ การเลือกรูปแบบการจัดการเรียนรู้ที่มีความชัดเจนเหมาะสมกับผู้เรียนจะช่วยให้ผู้เรียนสามารถเรียนรู้และพัฒนาตนเองได้ ซึ่งการจัดการเรียนรู้ในปัจจุบันได้รับอิทธิพลจากวิทยาการที่หลากหลายและความก้าวหน้าของเทคโนโลยีสารสนเทศ ธรรมชาติการเรียนรู้ของผู้เรียนมีความไวต่อข้อมูลข่าวสารและการเปลี่ยนแปลง ครูผู้สอนสังคมศึกษาจึงต้องปรับความคิดเปลี่ยนแปลงวิธีการและประเมินการเรียนรู้ของตนเองอย่างต่อเนื่องเพื่อให้สนองตอบต่อการพัฒนาคุณภาพการศึกษาในยุคของการแข่งขันด้านศักยภาพผู้เรียน ดังนั้นบทความวิชาการนี้จึงมีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอแนวคิดและแนวทางการพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ของผู้สอนสังคมศึกษาในศตวรรษที่ 21 ซึ่งจะเป็นรูปแบบการจัดการเรียนรู้สังคมศึกษาในยุคสมัยใหม่ของผู้สอนเพื่อให้ผู้เรียนเกิดการเรียนรู้เชิงลึกและเห็นคุณค่าแท้ของการเรียนรู้ อันได้แก่พฤติกรรมเกี่ยวกับสติปัญญา ความคิด ความสามารถในการคิดเรื่องราวต่าง ๆ อย่างมีประสิทธิภาพ โดยใช้สมรรถนะการจัดการเรียนรู้และวิธีการสอนทางพระพุทธศาสนาที่สำคัญ เป็นแนวทางในการจัดการเรียนรู้สังคมศึกษาในศตวรรษที่ 21 ดังนี้ 1) การเสริมสร้างทักษะ 4Cs 2) การเสริมสร้างทักษะ C-Teacher และ 3) การบูรณาการพุทธวิธีการสอนกับการสอนสังคมศึกษา


 

Article Details

บท
Articles
Author Biographies

พระใบฎีกาสุพจน์ ตปสีโล, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

Mahachulalongkornrajavidyalaya University

บรรยวัสถ์ ฝางคำ, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

Mahachulalongkornrajavidyalaya University

สุพิมล ศรศักดา , มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

Mahachulalongkornrajavidyalaya University

พระครูวินัยธรพยัคอรุณ ปญฺญาพโล, มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย

Mahachulalongkornrajavidyalaya University

References

กนก จันทร์ทอง.(2560). การสอนสังคมศึกษาในศตวรรษที่ 21.วารสารวิทยบริการ

มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์,ปีที่ 28 ฉบับที่ 2

กระทรวงศึกษาธิการ.(2552).หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551.

กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.

โชตรัศมิ์ จันทน์สุคนธ์.(2551).วิชาสังคมศึกษา : ศาสตร์แห่งการบูรณาการ.วารสารวิชาการ

ศึกษาศาสตร์, ปีที่ 9 ฉบับที่ 1 เดือนมกราคม - มิถุนายน 2551.

เฉลิมลาภ ทองอาจ. (2555). ก้าวสู่ศตวรรษที่ 21: เส้นชัยที่การศึกษาไทยยังไปไม่ถึง. วารสาร

ครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. ปีที่ 40 ฉบับที่ 1.

ถนอมพร เลาหจรัสแสง.(2556).การเรียนรู้ในยุคสมัยหน้า : ตอนอนาคตครูไทย ครูพันธุ์ C.

เชียงใหม่ : สถานบริการเทคโนโลยีสารสนเทศ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

บรรยวัสถ์ ฝางคำ. (2563).พุทธวิธีการสอน. อุบลราชธานี : วิทยาการพิมพ์.

วัชระ จตุพร. (2561).โรงเรียนทางเลือกกับการจัดการเรียนรู้สําหรับผู้เรียนแห่งศตวรรษาที่ 21.

วารสารศึกษาศาสตร มหาวิทยาลัยขอนแก่น,ปีที่ 41 ฉบับที่ 2 เม.ย.-มิ.ย. 2561.

วิภาพรรณ พินลา.(2561).การจัดการเรียนรู้สังคมศึกษาเพื่อพัฒนาผู้เรียนด้านความ

รับผิดชอบต่อสังคม. Veridian E-Journal, Silpakorn University ฉบับ

ภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, ปีที่ 11 ฉบับที่ 1 เดือน

มกราคม-เมษายน 2561.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2542).พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ

พ.ศ.2542. กรุงเทพฯ : สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ.

สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา,กระทรวงศึกษาธิการ.(2551).ตัวชี้วัดและสาระการ

เรียนรู้แกนกลางกลุ่มสาระการเรียนรู้สังคมศึกษา ศาสนา และวัฒนธรรมตาม

หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ : โรงพิมพ์

องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.

สํานักส่งเสริมวิชาการและงานทะเบียน มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ในพระบรม

ราชูปถัมภ์ จังหวัดปทุมธานี. (2557).คู่มือการจัดระบบการเรียนการสอนที่เน้น

ผู้เรียนระดับอุดมศึกษาเป็นสำคัญ. ปทุมธานี : สํานักส่งเสริมวิชาการและงาน

ทะเบียน.

National Education Association (NEA). (2010). Preparing 21st century students

for a global society: An educator’s guide to the “four Cs.” .

http://www.nea.org/assets/docs/A-Guideto-Four-Cs.pdf

Partnership for 21st Century Skills-P21. (2011). Framework for 21st Century

Learning. Online, http://www.p21.org.

Yeager, Elizabeth Anne.(2000). Thoughts on Wise Practice in the Teaching of

Social Studies, Social Education. 646; October, 2000.