แนวทางส่งเสริมการเลี้ยงไก่พื้นเมืองของประชาชนเมืองสาละวัน แขวงสาละวัน สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว
Main Article Content
บทคัดย่อ
แนวทางส่งเสริมการเลี้ยงไก่พื้นเมืองของประชาชนเมืองสาละวัน แขวงสาละวัน สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว วัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสภาพความต้องการส่งเสริมการเลี้ยงไก่พื้นเมืองของประชาชนเมืองสาละวัน แขวง สาละวัน สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว และเพื่อศึกษาแนวทางส่งเสริมการเลี้ยงไก่พื้นเมืองของประชาชนเมืองสาละวัน แขวงสาละวัน สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว เป็นการวิจัยแบบผสมผสานวิธี การวิจัยเชิงปริมาณ โดยการสอบถาม และการวิจัยเชิงคุณภาพโดยการสัมภาษณ์ ตัวอย่าง จำนวน 97 คน ผู้ให้ข้อมูลหลัก จำนวน 12 คน สถิติในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า
สภาพความต้องการส่งเสริมการเลี้ยงไก่พื้นเมืองของประชาชนเมืองสาละวัน แขวงสาละวัน สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว โดยภาพรวม มีความต้องการอยู่ในระดับมาก ด้านการส่งเสริมพัฒนาการเลี้ยงไก่พื้นเมืองการให้อาหาร และการใช้วัตถุดิบหัวอาหาร ด้านการตัดสินใจในการเลี้ยงไก่พื้นเมืองเลี้ยงง่าย ทนทานต่อโรคระบาดของสัตว์ปีก ด้านการนำความรู้ไปใช้ในการเลี้ยงไก่พื้นเมืองการให้อาหาร และการใช้วัตถุดิบหัวอาหาร ด้านความต้องการส่งเสริมการเลี้ยงไก่พื้นเมืองหน่วยงานรัฐสนับสนุนองค์ความรู้ ด้านข้อมูลข่าวสารแหล่งข้อมูลข่าวสารควรเป็นเจ้าหน้าที่ปศุสัตว์เมือง
แนวทางส่งเสริมการเลี้ยงไก่พื้นเมืองของประชาชนเมืองสาละวัน แขวงสาละวัน สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว เกษตรกรควรมีการจัดตั้งกลุ่มผู้เลี้ยงไก่พื้นเมือง หน่วยงานภาครัฐควรเข้ามาให้ความรู้เกี่ยวกับการบริหารจัดการกลุ่ม ควรมีการหาตลาดที่จะรับซื้อไก่พื้นเมือง สร้างเครือข่ายความร่วมมือทางการตลาดกับผู้ขายลูกไก่พื้นเมืองให้มีการจำหน่ายปัจจัยการผลิตที่ราคาเหมาะสม ควรมีการอบรมเกี่ยวกับการจัดการฟาร์มไก่พื้นเมือง รัฐควรสนับสนุนจัดหาแหล่งเงินทุนที่มีอัตราดอกเบี้ยต่ำ และควรมีการอบรมให้ความรู้เกี่ยวกับการบริหารด้านการเงิน ซึ่งจะส่งผลให้ธุรกิจการเลี้ยงไก่พื้นเมืองมีผลกำไรอย่างต่อเนื่อง และมีความยั่งยืนในการดำเนินธุรกิจ
Article Details
References
อุษา กลิ่นหอม และคณะ.(2548). โครงการภูมิปัญญาในการผลิตและการจัดการผลผลิตไก่พื้นเมืองของชนเผ่าในภาคอีสาน. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม
ศศิพันธ์ วงศ์สุทธาวาส และกรรณิการ์ สมบุญ.(2551).การศึกษาความเป็นไปได้ในการใช้ไก่พื้นเมืองหรือลูกผสมเชิงพาณิชย์ในระดับชุมชน. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย(สกว.)
เฉลียว บุญมั่น และศรัณย์ วีสเพ็ญ.(2552).การประเมินความเป็นไปได้ของการผลิตไก่พื้นเมืองเชิงพาณิชย์ในระดับชุมชน กรณีศึกษา : ไก่ย่างไม้มะดัน ไก่ย่างไม้แคน และการค้าขายไก่พื้นเมือง. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.)
เจนรงค์ คำมงคุณ และคณะ.(2559).คู่มือการเลี้ยงไก่พื้นเมืองกรมปศุสัตว์ระบบปล่อยอิสระและอินทรีย์. กรุงเทพฯ: กรมปศุสัตว์ กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
ประภากร ธาราฉาย.(2560). โรงเรือนและอุปกรณ์สัตว์ปีก. เชียงใหม่: มหาวิทยาลัยแม่โจ้
ปภาพินท์ พุทธรักษา.(2554). ผลของระบบการเลี้ยงแบบปล่อยต่อสมรรถนะการเจริญเติบโตลักษณะซาก และคุณภาพเนื้อของไก่พื้นเมือง. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาเทคโนโลยีการผลิตสัตว์ มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี
สุธรรม จันทร์อ่อน และคณะ.(2553). การเลี้ยงไก่ไข่อินทรีย์แบบปล่อย. กรุงเทพฯ: ศูนย์ปศุสัตว์อินทรีย์ กรมปศุสัตว์
พิทยากร อ้วนพรมมา.(2555). การพัฒนาการเลี้ยงไก่พื้นเมืองหลังบ้านแบบยั่งยืนของกลุ่มผู้เลี้ยงไก่พื้นเมือง อำเภอชุมแพ จังหวัดขอนแก่น. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชายุทธศาสตร์การพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ
เฉลียว บุญมั่น และศรัณย์ วีสเพ็ญ.(2552).การประเมินความเป็นไปได้ของการผลิตไก่พื้นเมืองเชิงพาณิชย์ในระดับชุมชน กรณีศึกษา : ไก่ย่างไม้มะดัน ไก่ย่างไม้แคน และการค้าขายไก่พื้นเมือง. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว.)
ธีรวุฒิ เอกะกุล.(2543).ระเบียบวิธีวิจัยทางพฤติกรรมศาสตรและสังคมศาสตร. อุบลราชธานี:
สถาบันราชภัฎอุบลราชธานี