แนวทางการปรับตัวเพื่อความอยู่รอดของธุรกิจโรงแรมและที่พักในเมืองปากช่อง แขวงจำปาสัก สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว

摘要

            การวิจัยแนวทางการปรับตัวเพื่อความอยู่รอดของธุรกิจโรงแรมและที่พักในเมืองปากช่อง แขวงจำปาสัก สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาวการวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงผสมผสาน ทั้งการวิจัยเชิงปริมาณโดยการสำรวจ และการวิจัยเชิงคุณภาพโดยการสัมภาษณ์และสังเกต โดยใช้เครื่องมือวิจัยแบบสอบถามและแบบสัมภาษณ์ ตัวอย่าง จำนวน 113 คน และกลุ่มเป้าหมาย จำนวน 16 คน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า สภาพการปรับตัวของผู้ประกอบการโรงแรมและที่พักในเมืองปากช่อง แขวงจำปาสัก สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว โดยภาพรวม มีความคิดเห็นอยู่ในระดับมาก (ค่าเฉลี่ย 3.97) เมื่อพิจารณารายด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุด คือ ด้านการบำรุงรักษา (ค่าเฉลี่ย 4.13) รองลงมา คือ ด้านการจัดการร้านอาหารและจุดบริการอาหาร (ค่าเฉลี่ย 4.08) ด้านการฝึกอบรมและนโยบาย (ค่าเฉลี่ย 4.05) ด้านการรักษาระยะห่างทางสังคม (ค่าเฉลี่ย 4.05) ด้านการวางแผน (ค่าเฉลี่ย 3.93) ด้านการรักษาความสะอาด(ค่าเฉลี่ย 3.92) ด้านการผลิตและการจัดหาอาหาร​ (ค่าเฉลี่ย 3.3.88) ด้านการจัดการในกรณีที่มีโควิด-19 (ค่าเฉลี่ย 3.85) ด้านที่มีค่าเฉลี่ยต่ำสุด คือ ด้านการปฏิบัติ (ค่าเฉลี่ย 3.84) แนวทางการปรับตัวเพื่อความอยู่รอดของธุรกิจโรงแรมและที่พักในเมืองปากช่อง แขวงจำปาสัก สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว พบว่า ด้านผลิตภัณฑ์ควรส่งเสริมการสร้างภาพลักษณ์ของโรงแรม ปรับปรุงพัฒนาสภาพแวดล้อมโดยรอบของโรงแรมให้มีความสวยงาม ด้านการตั้งราคาควรมีการดำเนินการปรับราคาห้องพักตามฤดูกาลหรือระดับความต้องการใช้บริการของลูกค้า ด้านช่องทางการจัดจำหน่าย สร้างเครือข่ายพันธมิตรกับตัวแทนของผู้ใช้บริการภาคเอกชน และภาครัฐบาล ด้านการโฆษณาควรมีการส่งเสริมให้มีการประชาสัมพันธ์ข่าวสารเกี่ยวกับโรงแรมไปสู่สาธารณชนอย่างสม่ำเสมอ ด้านบุคลากร ควรฝึกอบรมพนักงานให้มีความรู้ ความสามารถ และทักษะในการให้บริการที่ดียิ่งขึ้น ด้านความมีชื่อเสียงของตราสินค้า ควรมีการให้บริการที่รวดเร็ว ไม่ซับซ้อน ด้านทำเลที่ตั้ง ควรให้ความสำคัญต่อสภาพแวดล้อม และบรรยากาศบริเวณที่พักเป็นสิ่งสำคัญ