ผลของโปรแกรมการจัดการเรียนการสอนตามแนวคิดการเรียนรู้แบบร่วมมือ ร่วมกับเทคนิคการปรับพฤติกรรมเพื่อพัฒนาความสามารถในการอ่าน ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนสามเสนนอก (ประชาราษฎร์อนุกูล)
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาผลของโปรแกรมการจัดการเรียนการสอนตามแนวคิดการเรียนรู้แบบร่วมมือร่วมกับเทคนิคการปรับพฤติกรรมเพื่อพัฒนาความสามารถในการอ่านของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนสามเสนนอก (ประชาราษฎร์อนุกูล) งานวิจัยกึ่งทดลอง โดยมีกลุ่มเป้าหมาย คือ นักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2566 ได้โดยวิธีการเลือกแบบเฉพาะเจาะจง จำนวน 15 คน จากแบบประเมินความสามารถในการอ่านต่ำกว่า 7 คะแนน จากคะแนนเต็ม 30 เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย คือ 1) โปรแกรมการจัดการเรียนการสอนตามแนวคิดการเรียนรู้แบบร่วมมือร่วมกับเทคนิคการปรับพฤติกรรมเพื่อพัฒนาความสามารถในการอ่านของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 2) แบบประเมินความสามารถทางด้านการอ่าน 3) แบบบันทึกการเรียนรู้ของนักเรียน และ 4) แบบสอบถามความคิดเห็นของนักเรียนหลังจากเสร็จสิ้นโปรแกรมการทดลองทั้ง 10 ครั้ง วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้ค่าเฉลี่ย (Mean) ค่าเบี่ยงเบนมาตรฐาน(Standard Deviation) และการทดสอบค่าสถิติ Non Parametric Statistics (The Wilcoxon Matches Pairs Signed Rank Test)
ผลการวิจัยพบว่า โปรแกรมการจัดการเรียนการสอนตามแนวคิดการเรียนรู้แบบร่วมมือ ร่วมกับเทคนิคการปรับพฤติกรรม เพื่อพัฒนาความสามารถในการอ่านของนักเรียนชั้นประถม ศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนสามเสนนอก (ประชาราษฎร์อนุกูล) สามารถพัฒนาการอ่านของนักเรียนชั้นประถม ศึกษาปีที่ 4 โดยนักเรียนกลุ่มเป้าหมายที่เข้าร่วมโปรแกรม มีคะแนนจากแบบประเมิน ความสามารถด้านการอ่าน ภายหลังการทดลองสูงกว่าก่อนการทดลองอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
Article Details
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551.
กรุงเทพมหานคร: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
กรวิกา โสรัจจะวงค์, และ มนัสนันท์ หัตถศักดิ์. (2563). ผลของโปรแกรมการเสริมแรงด้วยเบี้ย
อรรถกรและการเสริมแรงทางสังคมที่มีต่อการพัฒนาจิตสาธารณะของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 1 โรงเรียนวัดธรรมาภิรตาราม กรุงเทพมหานคร. วารสารการวัดผล, 37 (102), 178-188.
ญาศินี ชัยรัตนมโนกร และ มนัสนันท์ หัตถศักดิ์. (2566). ผลการใช้โปรแกรมดนตรีบำบัดและ
เบี้ยอรรถกรในนักเรียนที่มีพฤติกรรมก้าวร้าว กรณีศึกษา โรงเรียนอนุบาลอำเภอลำสนธิ (บ้านหนองรี). วารสารการวัดผล, 40 (107), 133-144.
ณิชาภาท์ กันขุนทศ. (2565). รูปแบบการจัดการเรียนรู้เสริมสร้างความสามารถการอ่านเชิงวิเคราะห์
และการเขียนอย่างมีวิจารณญาณวิชาภาษาไทย ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 5. วารสารมหาวิทยาลัยนครพนม, 7 (11), 99-113.
นันท์นรี ศรีสุขคำ, และ มนัสนันท์ หัตถศักดิ์, (2564). ผลของโปรแกรมการเสนอตัวแบบและการใช้
เบี้ยอรรถกรเพื่อพัฒนาพฤติกรรมการเรียนรู้ตลอดชีวิตของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ ๕
โรงเรียนวิสุทธรังษี จังหวัดกาญจนบุรี. วารสารมหาจุฬาวิชาการ, 8 (2), 269-278.
นิรมล น้อยจันทร์. (2554). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ด้านการอ่านจับใจความ กลุ่มสาระ
การเรียนรู้ภาษาไทย สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 3 โดยใช้เทคนิค CIRC.
วารสารศึกษาศาสตร์ ฉบับวิจัยบัณฑิตศึกษามหาวิทยาลัยขอนแก่น, 6 (2), 70-79.
พัชรี พรหมเสน และธนารัตน์ เหล่าอรรคะ. (2563). การพัฒนาการจัดการเรียนรูกลุ่มร่วมมือ
CIRC ประกอบชุดแบบฝึกเสริมทักษะที่ส่งเสริมการอ่านและการเขียนภาษาอังกฤษ
สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4-6. วารสารเทคโนโลยีและสื่อสารการศึกษา
คณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 4 (10), 102-112.
มนัสนันท์ หัตถศักดิ์. (2564). การปรับพฤติกรรม: แนวคิดสู่การประยุกต์ใช้และวิจัย. นนทบุรี:
ซีเอที.โซลูชั่น.
เรวดี ศรีสุข. (2562). การประยุกต์ใช้ทฤษฎีการเรียนรู้แบบร่วมมือ (Co-operative learning) ใน
การออกแบบจัดการเรียนการสอน. วารสารวิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีสุพรรณบุรี,
(1), 5-16.
โรงเรียนสามเสนนอก (ประชาราษฎร์อนุกูล). (2564). แบบสรุปผลการประเมินการอ่านของ
โรงเรียนสามเสนนอก (ประชาราษฎร์อนุกูล) ประจำปีการศึกษา 2564.
โรงเรียนสามเสนนอก (ประชาราษฎร์อนุกูล). (2565). แบบสรุปผลการประเมินการอ่านของ
โรงเรียนสามเสนนอก (ประชาราษฎร์อนุกูล) ประจำปีการศึกษา 2565.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2565). ถอดบทเรียนการแก้ไขภาวะถดถอย
ทางการเรียนรู้ LEARNING LOSS (Online). http://academic. obec.go.th/web/
images/ document/1677744507_d_1.pdf, 20 กันยายน 2566.
Ministry of Education. (2009). Core Basic Curriculum B.E. 2551. Bangkok: Thai
Chumnumkasetakorn printing.