การลดความเหลื่อมล้ำด้านรายได้และพัฒนาคุณภาพชีวิตสมาชิกชุมชนด้วยศาสตร์พระราชา และหลักทิฏฐธัมมิกัตถสังวัตตนิกธรรม

บทคัดย่อ

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความเหลื่อมล้ำด้านรายได้และวิธีการที่จะพัฒนาคุณภาพชีวิตสมาชิกชุมชนด้วยศาสตร์พระราชาและหลักทิฏฐธัมมิกัตถสังวัตตนิกธรรม ผลการศึกษาพบว่า ปัจจัยที่ทำให้เกิดความเหลื่อมล้ำด้านรายได้ ได้แก่ 1) นโยบายการพัฒนาที่ไม่สมดุลของภาครัฐ 2) การยกระดับการค้าระหว่างประเทศเนื่องจากการเปิดเสรีทางการค้า 3) ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี 4) โครงสร้างทางภาษีและสิทธิประโยชน์ทางภาษีกับกลุ่มคนที่มีรายได้สูง จากปัจจัยข้างต้นทำให้ประชาชนแต่ละกลุ่มมีรายได้ที่แตกต่างกันและยังส่งผลให้กลุ่มผู้มีรายได้น้อยมีจำนวนเพิ่มขึ้น การศึกษาวิธีการพัฒนาคุณภาพชีวิต พบว่า การประยุกต์ใช้หลักศาสตร์พระราชาเรื่องเศรษฐกิจพอเพียงและหลักทิฏฐธัมมิกัตถสังวัตตนิกธรรมสามารถพัฒนาคุณภาพชีวิตของสมาชิกในชุมชุนและยังช่วยลดความเลื่อมล้ำได้ โดยหลักเศรษฐกิจพอเพียงสอนให้ใช้ชีวิตบนพื้นฐานหลักสัมมาอาชีวะกล่าวคือรู้จักความพอประมาณ ความพอเพียง รู้จักพึ่งตนเอง ไม่ประมาท และไม่เบียดเบียนตนเองและผู้อื่น ส่วนหลักทิฏฐธัมมิกัตถสังวัตตนิกธรรมสอนให้ใช้ปัญญาในการดำเนินชีวิตโดยเริ่มจากการรู้จักประกอบสัมมาชีพ การรู้จักแบ่งเก็บแบ่งใช้ในสิ่งที่เป็นประโยชน์ การคบมิตรดีที่คอยแนะประโยชน์ให้ และการใช้ชีวิตให้เหมาะสมตามกำลังทรัพย์ของตน กล่าวโดยสรุป การยึดหลักธรรม 2 ประการนี้ จะช่วยลดความเหลื่อมล้ำด้านรายได้และยังสามารถช่วยพัฒนาคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นได้