รูปแบบการพัฒนาคุณภาพชีวิตในสังคมดิจิทัลมองผ่านพุทธอภิปรัชญาในคัมภีร์มิลินทปัญหา

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาแนวคิดการพัฒนาคุณภาพชีวิตในสังคมดิจิทัล 2) ศึกษาแนวคิดพุทธอภิปรัชญาในคัมภีร์มิลินทปัญหา 3) ประยุกต์ใช้แนวคิดพุทธอภิปรัชญาในคัมภีร์มิลินทปัญหาในการพัฒนาคุณภาพชีวิตในสังคมดิจิทัล 4) สร้างองค์ความรู้ใหม่และรูปแบบเกี่ยวกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตในสังคมดิจิทัลมองผ่านพุทธอภิปรัชญาในคัมภีร์มิลินทปัญหา เป็นงานวิจัยเชิงคุณภาพ

ผลการวิจัยพบว่า

1. แนวคิดการพัฒนาคุณภาพชีวิตในสังคมดิจิทัล เป็นการวิเคราะห์ความรู้ที่เป็นสาระสำคัญในการพัฒนาคุณภาพชีวิต 4 ด้าน คือ ร่างกาย อารมณ์ สังคม และสติปัญญา ภายใต้ความรู้เท่าทันการใช้สื่อเทคโนโลยี
2. แนวคิดพุทธอภิปรัชญาในคัมภีร์มิลินทปัญหา เป็นการวิเคราะห์หลักปรมัตถ์ธรรม คือ จิต เจตสิก รูป และนิพพาน
3. การประยุกต์ใช้แนวคิดพุทธอภิปรัชญาในคัมภีร์มิลินทปัญหาในการพัฒนาคุณภาพชีวิตในสังคมดิจิทัล เป็นวิจักษ์ประเมินคุณค่าเนื้อหาข้อ 1 และ 2 เชิงจริยศาสตร์
4. การสร้างองค์ความรู้ใหม่และรูปแบบเกี่ยวกับการพัฒนาคุณภาพชีวิตในสังคมดิจิทัลมองผ่านพุทธอภิปรัชญาในคัมภีร์มิลินทปัญหา เป็นการวิธานสร้างองค์ความรู้ใหม่ คือ C3 MODEL ได้แก่ มองตนออก เป็นการสำนึกรู้ตนตามความเป็นจริงบนฐานพุทธอภิปรัชญาว่า ชีวิตกำเนิดอย่างไร มีเป้าหมายที่แท้จริงอย่างไร บอกตนได้ เป็นสำนึกรู้ตนสืบต่อจากมองตนออก บนหลักการว่าหากมองตนออกก็จะสามารถบอกตนได้ว่าควรหรือต้องพัฒนาคุณภาพชีวิตของตนอย่างไร และ ใช้ตนเป็น เป็นความสามารถในการพัฒนาคุณภาพชีวิตของตนบนฐานมองตนออกและบอกตนได้ให้บรรลุเป้าหมายทั้งด้านโลกียะและโลกุตระ รูปแบบการพัฒนาคุณภาพชีวิตในสังคมดิจิทัลที่ส่งเสริมให้ดำรงตนอยู่ได้ อยู่ดี อยู่รอด ร่วมมือกันสรรค์สร้างสังคมสันติสุขสืบไป