การพัฒนาชุดการเรียนคณิตศาสตร์แบบสืบเสาะหาความรู้ เรื่อง อัตราส่วนตรีโกณมิติ ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 79-87

ผู้แต่ง

  • กฤติยาณี รู้สุข
  • เผ่าไทย วงศ์เหลา
  • ประสาร ไชยณรงค์

คำสำคัญ:

ชุดการเรียนคณิตศาสตร์แบบสืบเสาะหาความรู้, อัตราส่วนตรีโกณมิติ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อพัฒนาชุดการเรียนคณิตศาสตร์แบบสืบเสาะหาความรู้ เรื่อง อัตราส่วนตรีโกณมิติ 2) เพื่อเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ของนักเรียนระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม และ 3) เพื่อเปรียบเทียบเจตคติต่อการเรียนคณิตศาสตร์ ระหว่างกลุ่มทดลองและกลุ่มควบคุม ตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนทุ่งเทิงยิ่งวัฒนา จำนวน 100 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยได้แก่
1) แผนการจัดการเรียนรู้แบบสืบเสาะหาความรู้ เรื่อง อัตราส่วนตรีโกณมิติ จำนวน 10 แผน 2) ชุดการเรียนคณิตศาสตร์แบบสืบเสาะหาความรู้ เรื่องอัตราส่วนตรีโกณมิติ 3) แบบทดสอบวัดผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ 4) แบบสอบถามเจตคติต่อการเรียนคณิตศาสตร์ สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูลได้แก่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน การวิเคราะห์ความแปรปรวนสองทาง และการทดสอบค่าทีแบบสองกลุ่มอิสระจากกัน

            ผลของการวิจัยพบว่า

  1. ชุดการเรียนคณิตศาสตร์แบบสืบเสาะหาความรู้ เรื่องอัตราส่วนตรีโกณมิติ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4
    มีประสิทธิภาพ (E1/E2) เท่ากับ 84.30/81.50 ซึ่งเป็นไปตามเกณฑ์ที่ตั้งไว้
  2. นักเรียนที่เรียนโดยใช้ชุดการเรียนคณิตศาสตร์แบบสืบเสาะหา มีผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์สูงกว่านักเรียนที่เรียนโดยใช้วิธีการสอนแบบปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01
  3. นักเรียนที่เรียนโดยใช้ชุดการเรียนคณิตศาสตร์ แบบสืบเสาะหาความรู้ มีเจตคติต่อการเรียนคณิตศาสตร์สูงกว่านักเรียนที่เรียนโดยใช้วิธีการสอนแบบปกติ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .01

 

เอกสารอ้างอิง

กฤษฎา การหมั่น, นิรุจ ยิ้มดี และสุชาติ แวงโสธรณ์. การเปรียบเทียบผลการเรียนรู้ เจตคติและความคงทนทางการเรียนวิชาคณิตศาสตร์ เรื่อง อัตราส่วนตรีโกณมิติ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ที่เรียนด้วยกิจกรรมการเรียนรู้แบบ 5E กับกิจกรรมการเรียนรู้แบบปกติ. สารนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยนเรศวร, 2551.
กิดานันท์ มลิทอง. เทคโนโลยีการศึกษาและนวัตกรรม. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2543.
เขมา อุปถัมภ์. การใช้กิจกรรมการเรียนแบบร่วมมือในการสอนวิชาคณิตศาสตร์ เรื่อง ฟังก์ชันสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนจอมพระประชาสรรค์จังหวัดสุรินทร์. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏสุรินทร์, 2544.
ชมพูนุท นำภา. “ปฏิรูปการสอนคณิตศาสตร์ สานฝัน…เด็กไทยเก่งคำนวณ,” มติชน. (กรกฎาคม 2546): 12.
ดวงเดือน อ่อนน่วม. การเสริมสร้างสมรรถภาพการสอนคณิตศาสตร์ของครูประถมศึกษา. วิทยานิพนธ์
ครุศาสตรมหาบัณฑิต จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2535.
ทิศนา แขมมณี. ศาสตร์การสอน : องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2550.
บุญเกื้อ ควรหาเวช. นวัตกรรมการศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: เอสอาร์ ปริ้นติ้ง, 2543.
พิมพ์พันธ์ เดชะคุปต์. การเรียนการสอนที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ. กรุงเทพฯ: เดอะมาสเตอร์กรุ๊ฟแมเนเม้นท์, 2544.
ยุพิน พิพิธกุล. การเรียนการสอนคณิตศาสตร์. กรุงเทพฯ: บพิธการพิมพ์, 2539.
รัชนี งอกศิริ. การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ความสามารถในการให้เหตุผลทางคณิตศาสตร์และ
เจตคติต่อวิชาคณิตศาสตร์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 ที่เรียนโดยการจัดกิจกรรมการเรียนรู้แบบเพื่อนช่วยเพื่อนเป็นรายบุคคล (TAI) และการเรียนรู้ตามคู่มือครู. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 2550.
รุ่งทิวา หล่าแสนเมือง. การพัฒนาการจัดกิจกรรมการเรียนรู้วิทยาศาสตร์แบบสืบเสาะหาความรู้ 7 ขั้น เรื่อง อัตราการเกิดปฏิกิริยาเคมี ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 2553.
ลัดดา เพียรประสพ. ชุดการเรียนด้วนตนเองแบบสืบสวนสอบสวนเรื่อง อัตราส่วน ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2.
สารนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 2545.
วิชาการ, วิชาการ. การจัดสาระการเรียนรู้กลุ่มสาระการเรียนรู้คณิตศาสตร์ ระดับประถมศึกษาตามหลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2544. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ, 2546.
. หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2544. กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ, 2544
สายชล ยอยศเพ็ชร. การเปรียบเทียบทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 ระหว่างวิธีการเรียนแบบสืบเสาะหาความรู้ตามแนว 5E กับตามแนววงจรการเรียนรู้. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา, 2553.
สิริพร ทิพย์คง. หลักสูตรและการสอนคณิตศาสตร์. กรุงเทพฯ: พัฒนาคุณภาพวิชาการ (พ.ว.), 2545.
สุชาดา สุขบันเทิง. การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนคณิตศาสตร์ ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 เรื่อง อัตราส่วนตรีโกณมิติและการนำไปใช้ โดยใช้ชุดการเรียนแบบกลุ่มช่วยเหลือเพื่อน (TAI) กับการเรียนแบบปกติ. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏสารคาม, 2549.
สุรพงษ์ บรรจุสุข. การเปรียบเทียบผลสัมฤทธิ์ในการเรียน ความคงทนและความพึงพอใจทางการเรียนรู้วิชาคณิตศาสตร์ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 5 เรื่องลำดับและอนุกรมที่เรียนรู้ตามแผนการเรียนรู้โดยวิธีสอนแบบร่วมมือเรียนรู้ กับวิธีสอนตามคู่มือครูคณิตศาสตร์. สารนิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 2547.
Lawson, A. E. “Using the Learning Cycle to Teach Biology Concept and Reasoning Patterns,” Journal of Biological Education. 35, 4(August 2001): 169.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

2021-08-27

รูปแบบการอ้างอิง

รู้สุข ก., วงศ์เหลา เ. ., & ไชยณรงค์ ป. . . (2021). การพัฒนาชุดการเรียนคณิตศาสตร์แบบสืบเสาะหาความรู้ เรื่อง อัตราส่วนตรีโกณมิติ ระดับชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 79-87. วิจัยและประเมินผลอุบลราชธานี, 4(1), 79–87. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/ubonreseva/article/view/250969