EFFECTS OF LEARNING MANAGEMENT USING SSCS MODEL INTEGRATED WITH POLYA’S PROBLEM SOLVING PROCESS TOWARDS MATHEMATICS PROBLEM SOLVING ABILITY OF GRADE 6 STUDENT

Authors

  • รจนา ต่อน้อง
  • สุวรรณา จุ้ยทอง
  • อุษา คงทอง

Keywords:

Learning Management by SSCS Model, Mathematics Problem Solving Ability, Polya’s Problem solving process

Abstract

         The objective of this research were to compare the mathematics problem solving ability of grade 6 students after learning using the SSCS model with Polya’s problem solving process with that of student who learned the traditional way, The sample consisted of 41 grade 6 students from Tessaban Ban Muang School under Kaeng Khoi Municipality in the first semester of the academic year 2017. They were selected by multi-stage cluster sampling. The research instruments were 16 Grade 6 SSCS model with Polya’s problem solving process lesson plans on fractions addition, subtraction multiplication, and division, 2) a mathematics problems solving ability test with a reliability of 0.85 The Statistics used for the data analysis were mean, standard deviation, and t-test for independent sample.
          The findings were as follow.
          The student’s ability to solve math problem after taught using the SSCS model with Polya’s problem solving process was higher than that of the student who were taught using the traditional learning management method at the .05 level of the statistical significance.

Author Biographies

รจนา ต่อน้อง

หลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ จังหวัดปทุมธานี

สุวรรณา จุ้ยทอง

หลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ จังหวัดปทุมธานี

อุษา คงทอง

หลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ จังหวัดปทุมธานี

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐานพุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

กัลยา รอดผล. (2558). การจัดการเรียนรู้แบบ SSCS ที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและเจตคติต่อวิชาเคมี เรื่อง โครงสร้างอะตอม ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4. วิทยานิพนธ์ ครุศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช.

ปรีชา เนาว์เย็นผล. (2544). การพัฒนาความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์. วารสารคณิตศาสตร์. 38(434-435): 62-74.

รัตนะ บัวสนธ์. (2551). ปรัชญาวิจัย (Philosophy of Research). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย

ล้วน สายยศ, และอังคณา สายยศ. (2543). เทคนิคการวัดผลการเรียนรู้. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

ล้วน สายยศ. (2541). เทคนิคการสร้างข้อสอบความถนัดทางการเรียน. กรุงเทพฯ: ชมรมเด็ก.

วันดี เกษมสุขพิพัฒน์. (2554). การใช้คำถามปลายเปิดเพื่อการประเมินทักษะและกระบวนการทางคณิตศาสตร์. วารสารคณิตศาสตร์. 56(635-637): 51-62.

สถาบันทดสอบทางการศึกษาแห่งชาติ (องค์การมหาชน). (2556). ผลการทดสอบทางการศึกษาระดับชาติขั้นพื้นฐาน (O-NET) รายวิชาคณิตศาสตร์. [ออนไลน์], เข้าถึงได้จาก: www.saraburi2.org/index2.php (2559, 12 ตุลาคม).

สมเดช บุญประจักษ์. (2550). หลักการคณิตศาสตร์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร.

สมเดช บุญประจักษ์. (2551). สถิติเพื่อการวิจัย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนคร.

สมวงษ์ แปลงประสพโชค. (2554). การสอนการแก้โจทย์ปัญหาทางคณิตศาสตร์. วารสารคณิตศาสตร์. 55(626-628), 18-37.

สันนิสา สมัยอยู่. (2554). ผลของการจัดการเรียนรู้แบบ SSCS ที่มีต่อความสามารถในการแก้ปัญหาและการสื่อสารทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 เรื่อง การประยุกต์ของสมการเชิงเส้นตัวแปรเดียว. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

โสมภิลัย สุวรรณ์. (2554). การพัฒนาความสามารถในการแก้โจทย์ปัญหาเศษส่วน โดยใช้กระบวนการแก้ปัญหาของโพลยา สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนอนุบาลลำพูน. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.

สัญญา ภัทรากร. (2552). ผลการจัดการเรียนรู้อย่างมีชีวิตชีวาที่มีต่อความสามารถในการแก้ปัญหาและการสื่อสารทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3 เรื่อง ความน่าจะเป็น. ปริญญานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการมัธยม มหาวิทยาลัยศรีนครินทร์วิโรฒ.

Chiappetta, E. L., Russell, J. M. (1982). The Relationship among Logical Thinking, Problem Solving Instruction, and Knowledge and Application on Earth Science Subject Matter. Science Education. 66(1): 85-93.

Edward, L., Pizzini, Daniel, P. Shepardson & Sandra K. Abell. (1989). A Rationale for and the Development of a Problem Solving Model of Instruction in Science Education. Science Education. 73: 523-534.

Polya, G. (1957). How to Solve It. A New Aspect of Mathematical Method. (2nd ed). New York: Doubleday and Company.

Downloads

Published

2018-12-25

How to Cite

ต่อน้อง ร., จุ้ยทอง ส., & คงทอง อ. (2018). EFFECTS OF LEARNING MANAGEMENT USING SSCS MODEL INTEGRATED WITH POLYA’S PROBLEM SOLVING PROCESS TOWARDS MATHEMATICS PROBLEM SOLVING ABILITY OF GRADE 6 STUDENT. Valaya Alongkorn Review, 8(3), 13–25. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/var/article/view/162773

Issue

Section

New Section Title Here