PROJECT BASED LEARNING FOR DEVELOPING STUDENT IN THE 21st CENTURY
Keywords:
Project Based Learning, The 21st centuryAbstract
Project-based instruction is one of the 21st century learning models. This instructional model promotes learners’ development of their own understanding and knowledge, which is in accordance with the learner- centered approach. In essence, it is a form of learning by doing, learning from hands on experience, which allows ample of opportunities for learners to apply their knowledge and skills. Under the project-based instructional model, learners make connection of their existing knowledge and skills with the new experience, and they are expected to apply knowledge and skills to solve and deal with new and emerging issues and problems. The steps in the project-based instruction entail the followings: (1) presentation, (2) planning, (3) doing, and (4) evaluation. Each step involves salient elements of cooperative learning, which is a way to develop learners’ leadership skills, being effective followers, and accepting different opinions and worldviews, and fostering mutual respect. The benefits of project-based instruction; lies in its strong emphasis on knowledge and skills building, creativity, emotional intelligence (EQ), as well as communication/presentation skills, which are essential for the cultivation of lifelong and sustainable learners.
References
ปรีดี ปลื้มสำราญกิจ. (2560). ปัจจัยที่มีผลต่อทักษะในศตวรรษที่ 21 ของผู้เรียน. วไลยอลงกรณ์ปริทัศน์. 7(3): 141-158.
พิมพันธ์ เดชะคุปต์ และพเยาว์ ยินดีสุข. (2551). ทักษะ 5 C เพื่อการพัฒนาหน่วยการเรียนรู้และการจัดการเรียนการสอนอิงมาตรฐาน. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เยาวมาลย์ อรัญ. (2560). การพัฒนาชุดกิจกรรมการเรียนกับเทคนิคคิดเดี่ยว-คิดคู่-คิดร่วมกัน (Think-Pair-Share) เพื่อส่งเสริมทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์ สำหรับนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
อภิรักษ์ กุลชุตินธร. (2559). การพัฒนาการเรียนรู้วิชาวงจรไฟฟ้ากระแสตรงโดยใช้โครงงานของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนศีลาจารพิพัฒน์. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
อาทิตยา เพ็ญไพบูลย์. (2559). การพัฒนาการเรียนรู้วิชาฟิสิกส์โดยใช้โครงงานของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 4 โรงเรียนมัธยมวัดหนองจอก. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
Adam, D. M. & Hamm, M. (1994). New designs for teaching and learning. San Francisco: Jossey-Bass.
Bender, W. N. & Waller, L. (2011). The Teaching Revolution. Corwin: California.
Johnson, D. W., & Johnson, R. T. (1987). Learning Together and Alone. New Jersey: Prentice - Hall.
Johnson, D. W., & Johnson, R. T. (1994). Leading the cooperative school. (2nd ed.). Edina, MN: Interaction Book Company.
Johnson, D. W., & Johnson, R. T. (1999). Making Cooperative Learning Work. Theory into Practice. 38(2): 67-73.
Johnson, D. W., Johnson, R. T. & Smith, K .A. (1991). Cooperative Learning Increasing College Faculty Instructional Productivity. Higher Education Report No.4. Washington D. C.: The Geoge Washington University.
Johnson, D. W., & Johnson, R. (1994). Leading the cooperative school. (2nd ed.). Edina, MN: Interaction Book.
Slavin, R. E. (1990). Cooperative Learning: Theory, Research and Practice. New Jersey: Prentice - Hall.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์ เป็นความคิดเห็นของผู้นิพนธ์แต่ละท่าน มิใช่เป็นทัศนะและมิใช่ความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการจัดทำวารสาร และ
มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์
