การจัดการเรียนรู้เพื่อเสริมสร้างพลังชุมชนด้วยจิตอาสาในการบริหารจัดการน้ำอย่างยั่งยืนผ่านกิจกรรมฝายมีชีวิต

บทคัดย่อ

          การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการจัดการเรียนรู้เพื่อเสริมสร้างพลังชุมชน ด้วยจิตอาสา 2) สร้างรูปแบบการจัดการเรียนรู้เพื่อเสริมสร้างพลังชุมชนแบบมีส่วนร่วมด้วยจิตอาสาในการบริหารจัดการน้ำอย่างยั่งยืนด้วยฝายมีชีวิต และ 3) เพื่อศึกษาความพึงพอใจจากการทดลองใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้เสริมสร้างพลังชุมชนแบบมีส่วนร่วมด้วยจิตอาสาในการบริหารจัดการน้ำอย่างยั่งยืนด้วยฝายมีชีวิต การวิจัยนี้เครื่องมือที่ใช้ ได้แก่ แบบสอบถาม แบบสัมภาษณ์ การประชุมกลุ่มย่อย กระบวนการประชาเข้าใจ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ผู้บริหาร อาจารย์ บุคลากร นักการเมืองท้องถิ่น และนักศึกษาทั้งหมด 7 คณะ จำนวนกลุ่มตัวอย่าง 350 คน ใช้วิธีการสุ่มอย่างง่าย และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์เนื้อหา
           ผลการศึกษาพบว่า
          การจัดการเรียนรู้โดยเน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ บูรณาการเนื้อหาแบบสหวิทยาการเรียนรู้ แบบโครงการจิตอาสาเป็นฐาน ออกแบบกิจกรรมการเรียนรู้เพื่อกระตุ้นให้ผู้เรียนเกิดจิตสำนึกรักท้องถิ่น และน้อมนำหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงมาใช้ในการดำเนินชีวิต
          รูปแบบการจัดการเรียนรู้เพื่อเสริมสร้างพลังชุมชนด้วยกระบวนการจิตอาสาในการบริหารจัดการน้ำด้วยฝายมีชีวิตมี 5 ขั้นตอน ตามหลักคิด 9 ขั้น คือ 1) การสร้างแรงบันดาลใจ 2) จุดประกายความคิด 3) ศึกษาสภาพปัญหา 4) เสนอโครงการ จิตอาสา และ 5) ลงมือปฏิบัติจริง
         จากการสำรวจความพึงพอใจของการทดลองใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้ด้วยเพื่อเสริมสร้างพลังชุมชนด้วยจิตอาสาในการบริหารจัดการน้ำอย่างยั่งยืนผ่านกิจกรรมฝายมีชีวิตได้รับผลดังนี้  ผลการสำรวจความพึงพอใจต่อการทดลองใช้รูปแบบการจัดการเรียนรู้เสริมสร้างพลังชุมชน แบบมีส่วนร่วมด้วยจิตอาสาในการบริหารจัดการน้ำอย่างยั่งยืนด้วยฝายมีชีวิต กลุ่มตัวอย่าง 350 คน มีความพึงพอใจต่อกิจกรรมในภาพรวมค่าเฉลี่ย 4.19 ขั้นความภูมิใจที่ได้ร่วมกิจกรรมจิตอาสา มีคะแนนเฉลี่ย 4.45 อยู่ในเกณฑ์มากที่สุด รองลงมาคือ เข้าร่วมกิจกรรมด้วยความสมัครใจค่าเฉลี่ย 4.23 ความพึงพอใจอยู่ในระดับมาก