“GAGENG HANG-LAY” CULTUREAND BELIEFS
Keywords:
Gageng Hang-Lay, Northern’s Food, Food CultureAbstract
“Gageng Hang-Lay” is a famous and famous dish of northern Thailand. Meat is the main ingredient with spices that smell and taste. Gageng Hand-Lay has been influenced by Myanmar since the past. The name "Wee Ta Hen" in Myanmar language means "Gageng Hang-Lay" that has been inherited from the past. They can be classified into 2 types: “Gageng Hang-Lay Man” and “Gageng Hang-Lay Chiang Saen”.In addition, the successive beliefs and practices of Gageng Hang-Lay can reflect the social and cultural complexity of wisdom derived from knowledge and understanding of the nature. Gageng Hang-Lay is a food that represents culture and beliefs. Gageng Hang-Lay had the value for the body and mind, tradition, cultural grouping, transfer of wisdom, exchange and integration of cultures of different cultures.
References
โกมล จันทวงษ์. (2560). การอภิวัฒน์ชุมชนท้องถิ่นในกระแสโลกาภิวัฒน์. วารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์. 7(1): 115-131.
ชวาลา ละวาทิน และทิพย์สุคนธ์ ไตรต้นวงศ์. (2558). อาหารและขนมไทยพื้นบ้านโบราณ หมู่บ้านคลองขนมหวาน อ.ปากเกร็ด จ.นนทบุรี. วารสารวิจัยและพัฒนา วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์. 10(1): 142-155.
ชูสิทธิ์ ชูชาติ. (2525). พ่อค้าวัวต่าง: ผู้บุกเบิกการค้าขายในหมู่บ้านภาคเหนือของประเทศไทย (พ.ศ. 2398 - 2503). กรุงเทพฯ: กระทรวงศึกษาธิการ.
ทรงสิริ วิชิรานนท์ และคณะ. (2557). วิถีชีวิตและความมั่นคงของอาหารภาคใต้. วารสารวิชาการและวิจัย มทร.พระนคร. 8(1): 94-107.
ทัศนีย์ อารมณ์เกลี้ยง และสุภาพ ฉัตราภรณ์. (2557). เส้นทางการสืบสานภูมิปัญญาอาหารล้านนาสู่ความยั่งยืน. วารสารเกษตรศาสตร์ (สังคม). 35: 189-205.
พัทยา สายหู. (2532). กลไกของสังคม. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
มณี พยอมยงค์. (2532). พิธีกรรมล้านนาไทย. เชียงใหม่: ธาราทองการพิมพ์.
วาณี เอี่ยมศรีทอง และประหยัด สายวิเชียร. (2538). อาหารล้านนา. เชียงใหม่: กลางเวียงการพิมพ์ คณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ยศ สันตสมบัติ. (2543). ความหลากหลายทางชีวภาพและภูมิปัญญาท้องถิ่น เพื่อการพัฒนาอย่างยั่งยืน. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการวิจัยแห่งชาติ.
สุรพล ดำริห์กุล. (2559). คุณครูประจำโรงเรียนหนองป่าครั่ง เชียงใหม่. สัมภาษณ์, 10 กุมภาพันธ์ 2559.
สิริรักษ์ บางสุด และพลวัฒน์ อารมณ์. (2558). โอชะแห่งล้านนา :มรดกวัฒนธรรมอาหารเมือง.กรุงเทพฯ: แสงแดด.
อภิญญา ตันทวีวงศ์. (2556). บนเส้นทางการจัดการด้านอาหารเพื่อคนไทยทั้งมวล. กรุงเทพฯ: สำนักงานกิจการโรงพิมพ์องค์การทหารผ่านศึก.
อุบลรัตน์ พันธุมินทร์. (2542). รายงานการวิจัยการศึกษาวัฒนธรรมคนล้านนาในพม่า. เชียงใหม่:ภาควิชาภาษาไทยคณะมนุษยศาสตร์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
Rogers, E. M. (1976). Diffusions of innovations. New York: Free Press.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์ เป็นความคิดเห็นของผู้นิพนธ์แต่ละท่าน มิใช่เป็นทัศนะและมิใช่ความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการจัดทำวารสาร และ
มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์