STUDY CURRENT CONDITIONS AND DESIRABLE CONDITIONS OF CORPORATE SOCIAL RESPONSIBILITY ADMINISTRATION OF SCHOOLS UNDER MUNICIPALITIES
Keywords:
The Current and Desirable Conditions, School Administrative, Corporate Social ResponsibilityAbstract
This research aimed to study the current and desirable conditions of the administration of educational institutions with corporate social responsibility of schools under the municipalities. Is a survey research. The method used to conduct the research a consisted of sample 289 schools, with 289 administrators. The sample were selected by multi-stage sampling. The instrument used in the research was a questionnaire with a 5 levels ratting scale and an IOC value of 0.80-1.00. The reliability value was 0.89. The statistics used in the data analysis of the questionnaire forms were mean, standard deviation and requirements by Modified Priority Needs Index (PNIModified).
The result of the research showed that at present, the administration of the educational institutions with social responsibility was, for all aspects, at a high level. Ranked in decreasing order, the aspect law had the highest average ( = 4.31) followed by good governance (
= 4.14). The aspect with the lowest average was humanity (
= 3.74). As for the desired conditions, every aspect was at the highest level. Ranked from the highest, they were environment (
= 4.75), followed by economy (
= 4.70) with the lowest being humanity (
= 4.65).The results according to the needs index were in the following order: humanity (PNIModified = 0.24) environment (PNIModified = 0.21) economy (PNIModified = 0.19) good governance (PNIModified = 0.15) and law (PNIModified = 0.10).
References
เกรียงศักดิ์ เจริญวงศ์ศักดิ์. (2560). CSR ในประเทศไทย ส่วนใหญ่ยังห่างไกลจากความยั่งยืน. [ออนไลน์], เข้าถึงได้จาก: https://www.kriengsak.com/issues/csr-3 (มกราคม 2560, 15)
จอย ทองกล่อมสี. (2555). การพัฒนาตัวบ่งชี้ความรับผิดชอบต่อสังคมของสถาบันอุดมศึกษาไทยตามหลักธรรมาภิบาล. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาอุดมศึกษา ภาควิชานโยบาย การจัดการความเป็นผู้นำทางการศึกษา คณะครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
จินตนา บุญบงการ. (2554). จริยธรรมทางธุรกิจ. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชาญชัย อาจินสมาจาร. (2550). ภาวะผู้นำในองค์การ. กรุงเทพฯ: ปัญญาชน
ฐิณีวรรณ วุฒิวิกัยการ. (2555). การพัฒนาหลักธรรมาภิบาลในการบริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษาในเขตกรุงเทพมหานคร. RMUTT Global Business and Economics Review.
ดวงทิพย์ อันประสิทธิ์. (2555). รูปแบบการขัดเกลาทางสังคมเพื่อเสริมสร้างจิตอาสาในชุมชน. กรณีศึกษาชุมชนบางน้ำหวาน อำเภอพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ. วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการพัฒนาสังคม คณะพัฒนาสังคมและสิ่งแวดล้อม สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ธีรพร ทองขะโชค. (2556). ความรับผิดชอบต่อสังคมของบริษัทจดทะเบียนในตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการ มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
ธีระ รุญเจริญ. (2557). ความเป็นมืออาชีพในการจัดและบริหารการศึกษา. กรุงเทพฯ: ข้าวฟ่าง.
นภาพร เผ่าผา. (2554). การศึกษาสภาพและปัญหาในการบริหารงานบุคคลโรงเรียนในสังกัดเทศบาลเมืองพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ. วารสารอิเล็กทรอนิคส์ทางการศึกษา. OJED, 7(1), 1924-1938.
ประเสริฐ ทองบริสุทธิ์. (2559). การพัฒนาตัวบ่งชี้ความรับผิดชอบต่อสังคมของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์.
พิพัฒน์ นนทนาธรณ์. (2553). การจัดการความรับผิดชอบต่อสังคมขององค์กร. กรุงเทพฯ: ธิงค์ บียอนด์ บุ๊คส์.
ยศสราวดี กรึงไกร. (2560). การพัฒนารูปแบบการบริหารสถานศึกษาด้วยความรับผิดชอบต่อสังคมของสถานศึกษาสังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. วารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร. 6(4), 1784-1795.
ศิริชัย กาญจนวาสี. (2554). ทฤษฎีการประเมิน. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.
สถาบันธุรกิจเพื่อสังคม. (2556). ความรับผิดชอบต่อสังคมเพื่อความยั่งยืนขององค์กร. กรุงเทพฯ: ตลาดหลักทรัพย์แห่งประเทศไทย
สมพงษ์ ยิ่งเมือง และคณะ. (2561). การศึกษาตัวบ่งชี้ความรับผิดชอบต่อสังคมของนักเรียนสังกัดองค์การบริหารส่วนตำบลคลองประสงค์ อำเภอเมือง จังหวัดกระบี่. สุราษฎร์ธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี
สมาน อัศวภูมิ. (2553). เอกสารการสอนวิชาหลักและทฤษฎีการบริหารการศึกษา. อุบลราชธานี: สถาบันราชภัฏอุบลราชธานี.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2551). รายงานการติดตามการจัดการศึกษาขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ปี 2551. กรุงเทพฯ: เพลิน สตูอิโอ.
สุวิมล ว่องวานิช. (2550). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: ธรรมดาเพรส.
Bovee, C. L., Thill, J. V., Wood, M. B., & Dovel, George P. (1993). Management. New York: McGrow-Hill.
Carroll, A. B. (1991). The Pyramid of Corporate Social Responsibility: Toward The Moral Management of Organization Stakeholders. Business Horizons. 34(4), 39-48.
EU Commission. (2001). Green Paper - Promoting a European framework for Corporate Social Responsibility. COM (2001). Hoboken, New Jersey. Canada
International Organization for Standardization.The (ISO). (2010). ISO26000: Guidance on social Responsibility International Standard. Geneva. International Organization for Standardization.
Philip, K. & Nancy, L. (2005). Corporate Social Responsibility. Doing the Most for your Company and your cause. John Wiley & Sons.
United Nations Development Program (UNDP). (2015). GOVGERNANCE. [Online] Available: https://mirror.undp.org.( March 2015, 28)
United Nations. (2012). From Rio to Rio + 20 : Progress and challenges since the 1992 Earth Summit. In Rio de Janero: United Nations Conference on Sustainable Development (Fact Sheet). Brazil: UNCSD 2012.org
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. Third edition. New York: Harper and Row Publication.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์ เป็นความคิดเห็นของผู้นิพนธ์แต่ละท่าน มิใช่เป็นทัศนะและมิใช่ความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการจัดทำวารสาร และ
มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์
