แนวทางการบริหารงานกิจการนักเรียนของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร
คำสำคัญ:
งานกิจการนักเรียน, โรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา, เขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาครบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการดำเนินงานการบริหารงานกิจการนักเรียน ของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร และ 2) ศึกษาแนวทางการบริหารงานกิจการนักเรียน ของโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการวิจัยครั้งนี้ คือ ผู้บริหาร ครูโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา จำนวน 254 คน จากประชากรทั้งหมด 716 คน 24 โรงเรียน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามแบบมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ สถิติพื้นฐาน ได้แก่ ค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และโดยการสัมภาษณ์แบบมีโครงสร้างกับผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 5 คน
ผลการวิจัยพบว่า 1) ภาพรวมของการบริหารงานกิจการนักเรียนของโรงเรียนขยายโอกาส ทางการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร อยู่ในระดับดี ( = 4.22) เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยอันดับสูงสุด คือ ด้านการดำเนินการส่งเสริมประชาธิปไตยในโรงเรียน (
= 4.34) รองลงมาคือ ด้านการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือ นักเรียน (
= 4.27) ด้านการส่งเสริมพัฒนาให้นักเรียนมีวินัย คุณธรรม จริยธรรม (
= 4.24) ด้านการประเมินผลการดำเนินงานกิจการนักเรียน (
= 4.19) และด้านการบริหารงานกิจการนักเรียน (
= 4.16) ส่วนด้านที่มีค่าเฉลี่ยอันดับสุดท้าย คือ ด้านการวางแผนงานกิจการนักเรียน (
= 4.11) 2) แนวทางการบริหารงานกิจการนักเรียน คือ ผู้บริหารสถานศึกษา และครู ควรส่งเสริมสนับสนุนให้นักเรียนได้มีส่วนร่วม ในการจัดกิจกรรมอย่างหลากหลายตามความถนัด ความสนใจของนักเรียนโดยเน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ ควรมีการยกย่องและเชิดชูเกียรตินักเรียนที่ประกอบคุณงามความดี และควรมีการส่งเสริมให้มีการแลกเปลี่ยนประสบการณ์ ประสานความร่วมมือที่เป็นประโยชน์ต่อ การดูแลช่วยเหลือนักเรียน เป็นต้น
References
กานดา ผิวสวัสดิ์. (2556). สภาพการดำเนินงานระบบดูแลช่วยเหลือนักเรียนของสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาหนองคาย เขต 1. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริการศึกษา มหาวิทยาลัยปทุมธานี.
กรฤทธิ์ บุญญานุกูล. (2559). ความคิดเห็นของครูที่มีต่อการบริหารงานกิจการนักเรียนของโรงเรียนเครือข่ายอำเภอชาติตระการ จังหวัดพิษณุโลก. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). มาตรฐานการปฏิบัติงานโรงเรียนมัธยมศึกษา พ.ศ. 2552. [ออนไลน์], เข้าถึงได้จาก: https://sgs.bopp-obec.info/menu (2562, 18 พฤษภาคม).
กฤษณ์ จันทะวงค์. (2553). แนวปฏิบัติในการแก้ปัญหาการบริหารงานกิจการนักเรียนโรงเรียนวชิรวิทย์ฝ่ายมัธยม จังหวัดเชียงใหม่. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
นาวี กรีธาทรัพย์. (2553). การศึกษาสภาพและปัญหาการบริหารงานกิจการนักเรียนโรงเรียนเทศบาลวัดทรงธรรมสังกัดเทศบาลเมืองพระประแดง จังหวัดสมุทรปราการ. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ประสิทธิ์ สุวรรณรักษ์. (2555). ระเบียบวิธีวิจัยทางพฤติกรรมศาสตร์. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา สถาบันราชภัฏบุรีรัมย์.
วณิชย์ เอื้อน้อมจิตต์กุล. (2556). การบริหารกิจการนักเรียนของโรงเรียนงิ้วรายบุญมีรังสฤษดิ์. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร. (2562). โรงเรียนขยายโอกาส สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาสมุทรสาคร. [ออนไลน์], เข้าถึงได้จาก: http:/www.skn.go.th. (2562, 22 กันยายน).
อาทิตยา เวชกรณ์. (2558). แนวทางการบริหารงานกิจการนักเรียนของสถานศึกษาขั้นพื้นฐานสังกัดสำนักงาน คณะกรรมการส่งเสริมการศึกษาเอกชน ในจังหวัดนครสวรรค์. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Deterring sample size for research activities. Journal of Education and Psychological Measurement. [Online], Available: http://journals.cluteonline.com/index.php/TLC/ article/viewArticle/96 (2019, 12 July).
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์ เป็นความคิดเห็นของผู้นิพนธ์แต่ละท่าน มิใช่เป็นทัศนะและมิใช่ความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการจัดทำวารสาร และ
มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์
