การศึกษาทัศนคติของนักศึกษาครูภาษาอังกฤษที่มีต่อการสอนภาษาแบบสื่อสารในรายวิชากิจกรรมสำหรับการสอนภาษาอังกฤษ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาทัศนคติที่มีต่อการสอนภาษาอังกฤษแบบสื่อสารของนักศึกษา และ 2) เปรียบเทียบทัศนคติที่มีต่อการสอนภาษาแบบสื่อสารระหว่างนักศึกษาชาย และนักศึกษาหญิง กลุ่มตัวอย่างการวิจัย จำนวน 44 คน เป็นนักศึกษาชั้นปีที่ 4 สาขาวิชาภาษาอังกฤษ คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ จังหวัดปทุมธานี ที่เรียนรายวิชากิจกรรมสำหรับการสอนภาษาอังกฤษ ในภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2563 เครื่องมือที่ใช้ ในการวิจัย ได้แก่ 1) แบบสอบถามทัศนคติต่อการสอนภาษาแบบสื่อสาร 2) แบบสัมภาษณ์ กึ่งโครงสร้าง และ 3) แบบสังเกตพฤติกรรมการจัดกิจกรรมการเรียนรู้ ข้อมูลเชิงปริมาณนำมารวบรวมและวิเคราะห์ โดยใช้สถิติเชิงพรรณนา ได้แก่ การแจกแจงความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการทดสอบ independent t-test ส่วนข้อมูลจากการสัมภาษณ์และสังเกตการณ์ใช้เทคนิคการวิเคราะห์เนื้อหา
ผลการวิจัยพบว่า นักศึกษากลุ่มตัวอย่างมีทัศนคติที่ดีต่อการสอนภาษาอังกฤษแบบสื่อสาร (คะแนนเฉลี่ย 79 คะแนน) และมีทัศนคติเชิงบวกกับแนวคิดการสอนแบบ CLT โดยเฉพาะมีทัศนคติ ที่ดีอย่างยิ่งในด้านการทำงานเป็นกลุ่มของผู้เรียน “ควรให้ผู้เรียนทำงานเป็นกลุ่มเพื่อช่วยให้ผู้เรียนเห็นปัญหาในการเรียนรู้ของตนเอง รู้จักควบคุม จัดการ การทำงานของตนเอง การทำงานเป็นกลุ่ม จึงเป็นวิธีจัดประสบการณ์เรียนรู้ในชั้นเรียน” (ค่าเฉลี่ย 4.57) เมื่อเปรียบเทียบทัศนคติของนักศึกษาชายและนักศึกษาหญิงที่มีต่อการสอนภาษาแบบ CLT พบว่า ไม่แตกต่างกัน ผลจากการวิจัยครั้งนี้ แสดงถึงความรู้ความเข้าใจและทัศนคติของนักศึกษาครูภาษาอังกฤษที่มีต่อแนวคิดการสอนภาษา แบบ CLT ซึ่งเป็นข้อมูลเบื้องต้นแสดงถึงความตระหนักและยอมรับแนวคิดการสอนภาษาที่ส่งผลต่อการตัดสินใจนำไปปฏิบัติใช้จัดการเรียนการสอนในชั้นเรียนจริงของตนเอง และเสนอแนะว่าควรนำทัศนคติและความคิดเห็นของนักศึกษาครูต่อแนวคิดการสอนภาษาไปใช้ออกแบบและพัฒนาหลักสูตรเพื่อเพิ่มสมรรถนะวิชาชีพ ส่งเสริมการบ่มเพะนักศึกษาให้เป็นครูสอนภาษาอังกฤษมืออาชีพต่อไป