จิตตปัญญาศึกษา : แนวคิด แนวปฏิบัติสู่การพัฒนาคุณลักษณะอันพึงประสงค์ของผู้เรียน

ผู้แต่ง

  • พระมหาสายัณห์ เปมสีโล มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย วิทยาเขตมหาวชิราลงกรณราชวิทยาลัย

คำสำคัญ:

จิตตปัญญาศึกษา, แนวคิด, คุณลักษณะอันพึงประสงค์

บทคัดย่อ

จิตตปัญญาศึกษาพัฒนามาจากแนวคิดดั่งเดิมของศาสนาพุทธและแนวคิดเชิงวิทยาศาสตร์เป็นแนวคิดยุคสมัยใหม่ ที่นำมาประยุกต์ใช้ในการพัฒนามนุษย์ ซึ่งเป็นกระบวนการเรียนรู้ที่มุ่งเปลี่ยนแปลงขั้นพื้นฐานจากภายในตนเองให้เกิดความรู้ ความเข้าใจตนเอง ผู้อื่น มีจิตสำนึกต่อสังคม ผ่านการฝึกปฏิบัติกิจกรรมที่หลากหลาย จิตตปัญญาศึกษามีความสำคัญต่อการพัฒนาตนเอง พัฒนาผู้เรียนและพัฒนาการเรียนการสอนของครู โดยมีหลักการที่สำคัญคือ การเรียนรู้จากการปฏิบัติและนำมาพิจารณาด้วยใจอย่างใคร่ครวญตลอดจนส่งเสริมการตระหนักรู้ ให้คนเกิดความรักเมตตากรุณาต่อกัน โดยมีเป้าหมายคือการพัฒนาตนเองให้เป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ กิจกรรมของจิตตปัญญาศึกษาสามารถนำมาประยุกต์ใช้ในการเรียนรู้สู่การปฏิบัติเพื่อการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมผู้เรียนได้เป็นอย่างดี เช่น การสวดมนต์ การแผ่เมตตา การนั่งสมาธิ การเดินจงกรม การบันทึกการเรียนรู้ สุนทรียสนทนา การวาดรูป งานประดิษฐ์ งานจิตอาสา และการมีสติกับการทำงาน เป็นต้น ดังนั้น ครูและบุคลากรทางการศึกษาสามารถนำกิจกรรมเหล่านี้มาประยุกต์ใช้ในการกระตุ้นความคิดและพัฒนาความงอกงามทางจิตใจของผู้เรียน ซึ่งจะส่งผลทำให้เกิดการพัฒนาความคิดและการปฏิบัติเพื่อการเปลี่ยนแปลงสิ่งต่าง ๆ ในสังคมให้ดีขึ้นตลอดจนนำไปสู่การพัฒนาคุณลักษณะอันพึงประสงค์ของผู้เรียน

References

ฆนัท ธาตุทอง. (2552). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนที่เน้นกระบวนการเรียนรู้ แบบจิตตปัญญาศึกษาเพื่อพัฒนาทักษะทางปัญญาตามกรอบมาตรฐานคุณวุฒ ระดับอุดมศึกษาของประเทศไทย. สงขลา: มหาวิทยาลัยราชภัฏสงขลา.

จิรัฐิกาล พงศ์ภคเธียร. (2550). การวิจัยและการพัฒนาจิตตปัญญาศึกษาในสถาบันอุดมศึกษาไทย. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาพัฒนศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

จิรัฐกาล พงศ์ภคเธียร. (2553). จิตตปัญญาศึกษา: การเรียนรู้สู่จิตสำนึกใหม่. กรุงเทพฯ: แปลนพริ้นติ้ง.

จุมพล พูลภัทรชีวิน. (2548). วิถีปฏิบัติ 7 ประการเพื่อเข้าสู่ทางจิตวิญญาณ. เอกสารประกอบการประชุมจิตวิวัฒน์ ครั้งที่ 26. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรี-สฤษดิ์วงศ์.

ชลลดา ทองทวี และคณะ. (2550). รายงานผลการดำเนินงานฉบับสมบูรณ์ โครงการวิจัยและจัดการความรู้จิตตปัญญา. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ และศูนย์จิตตปัญญาศึกษา มหาวิทยาลัยมหิดล.

ธนา นิลชัยโกวิทย์ และคณะ. (2550). รายงานโครงการวิจัยเพื่อพัฒนาชุดการเรียนรู้การอบรมและกระบวนการด้านจิตตปัญญาศึกษา. นครปฐม: ศูนย์จิตตปัญญาศึกษา มหาวิทยาลัยมหิดล.

ธนา นิลชัยโกวิทย์. (2551). การเรียนรู้เพื่อการเปลี่ยนแปลงและจิตตปัญญาศึกษา Transformative Learning and Contemplative Education. ใน จิตตปัญญาศึกษา: การศึกษาเพื่อการพัฒนามนุษย์. (พิมพ์ครั้งที่ 2). นครปฐม: มหาวิทยาลัยมหิดล.

ประเวศ วะสี. (2550ก). ระบบการเรียนรู้ใหม่ไปให้พ้นวิกฤตแห่งยุคสมัย. กรุงเทพฯ: สวนเงินมีมา.

ประเวศ วะสี. (2550ข). มหาวิทยาลัยกับจิตตปัญญาศึกษาและไตรยางค์แห่งการศึกษา. กรุงเทพฯ: ศูนย์จิตตปัญญาศึกษา มหาวิทยาลัยมหิดล และแผนงานพัฒนาจิตเพื่อสุขภาพ สนับสนุนโดยสำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ.

ปราณี อ่อนศรี. (2557). จิตตปัญญาศึกษา : การศึกษาเพื่อการพัฒนามนุษย์ในศตวรรษที่ 21. วารสารพยาบาลทหารบก. 15(1): 7-11.

พงษธร ตันติฤทธิศักดิ์ และคณะ. (2552). รายงานผลการดำเนินงานฉบับสมบูรณ์ โครงการวิจัยเชิงปฏิบัติการจิตตปัญญาศึกษา. นครปฐม: ศูนย์จิตตปัญญาศึกษา มหาวิทยาลัยมหิดล.

พลวัต วุฒิประจักษ์. (2553). การพัฒนาหลักสูตรรายวิชาจิตตปัญญาศึกษาสำหรับนักศึกษาครูเพื่อเสริมสร้างคุณลักษณะบัณฑิตที่พึงประสงค์. วิทยานิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน มหาวิทยาลัยศิลปากร.

พัชรินทร์ รุจิรานุกูล, จันทร์ชลี มาพุทธ และสุวิชัย โกศัยยะวัฒน์. (2561). การพัฒนาแผนการเรียนรู้แบบจิตตปัญญาศึกษาเพื่อสร้างเสริมคุณลักษณะที่พึงประสงค์ของนักศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏ. วารสารวิจัยรำไพพรรณี. 12(1): 164-177.

ว. วชิรเมธี. (2555). หนึ่งคนตาย ล้านคนตื่น. (พิมพ์ครั้งที่ 13). นนทบุรี: ปราณ พับลิชชิ่ง.

วรภัทร์ ภู่เจริญ. (2552). Dialogue คิดลงสู่ใจไหล....เป็นปัญญา. กรุงเทพฯ: อริยชน.

วิจักขณ์ พานิช. (2548). การเรียนรู้ด้วยใจอย่างใคร่ครวญ. ในจิตผลิบาน. โครงการจิตวิวัฒน์. มูลนิธิสดศรีสฤษดิ์วงศ์ สนับสนุนโดยสำนักงานกองทุนสนับสนุนการสร้างเสริมสุขภาพ (สสส.). กรุงเทพฯ: อัมรินทร์.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.

สำนักงานบริหารและพัฒนาองค์ความรู้. (2551). ชุดความรู้การอบรมกระบวนการแนวจิตตปัญญาศึกษา ชุมชนแห่งการเรียนรู้เพื่อการเปลี่ยนแปลง. กรุงเทพฯ: ศูนย์ส่งเสริมและพัฒนาพลังแผ่นดินเชิงคุณธรรม.

อัคพงศ สุขมาตย์. (2553). การพัฒนาหลักสูตรเสริมสรางคุณลักษณะที่พึงประสงค์ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4 ตามแนวคิดจิตตปญญาศึกษา. ปริญญานิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยและพัฒนาหลักสูตร บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

อาจอง ชุมสาย ณ อยุธยา. (2546). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนการบูรณาการคุณค่า ของความเป็นมนุษย์โดยอิงแนวคิดการเรียนรู้จากการหยั่งรู้ด้วยตนเอง. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน บัณฑิตวิทยาลัย จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

28-04-2022