แนวทางการจัดการเพื่อเพิ่มความสามารถในการแข่งขันของผู้ประกอบการอุตสาหกรรมเครื่องนุ่งห่มไทย

บทคัดย่อ

การศึกษาครั้งนี้มีรูปแบบการวิจัยแบบผสมผสาน (Mix method) มีวัตถุประสงค์เพื่อ       1) ศึกษาสภาพ และปัญหาความสามารถในการแข่งขันของผู้ประกอบการอุตสาหกรรมเครื่องนุ่งห่มไทย 2) เปรียบเทียบความสามารถในการแข่งขันของผู้ประกอบการอุตสาหกรรมเครื่องนุ่งห่มไทย จำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคลและปัจจัยลักษณะธุรกิจ 3) ศึกษาปัจจัยการจัดการที่ส่งผลต่อความสามารถในการแข่งขันของผู้ประกอบการอุตสาหกรรมเครื่องนุ่งห่มไทย และ 4) วิเคราะห์และนำเสนอแนวทางการจัดการเพื่อเพิ่มความสามารถในการแข่งขันของผู้ประกอบการอุตสาหกรรมเครื่องนุ่งห่มไทย การศึกษาครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงสำรวจ กลุ่มตัวอย่างที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ ตัวแทนของผู้ประกอบการในธุรกิจเครื่องนุ่งห่ม จำนวน 327 คน และผู้เชี่ยวชาญเกี่ยวกับอุตสาหกรรมเครื่องนุ่งห่มจำนวนกลุ่มตัวอย่าง 17 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา 1) แบบสอบถาม โดยมีค่าดัชนี IOC  เท่ากับ 0.86 และค่าสัมประสิทธิ์แอลฟา เท่ากับ 0.99 และ 2) แบบสัมภาษณ์เชิงลึกเป็นเครื่องมือ วิเคราะห์แบบสัมภาษณ์ โดยวิธีการวิเคราะห์เนื้อหา วิเคราะห์ความสามารถในการแข่งขันของผู้ประกอบการอุตสาหกรรมเครื่องนุ่งห่มไทยจำแนกตามปัจจัยส่วนบุคคลและปัจจัยคุณลักษณะธุรกิจ โดยใช้วิธีการเปรียบเทียบค่าเฉลี่ยของกลุ่มตัวอย่าง 2 กลุ่ม (t-test) การวิเคราะห์ความแปรปรวนแบบทางเดียว (ANOVA) และวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างปัจจัย โดยใช้การวิเคราะห์ความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรโดยการวิเคราะห์การถดถอยเชิงพหุ

            ผลการศึกษาพบว่า ปัจจัยด้านการจัดการของผู้ประกอบการอุตสาหกรรมเครื่องนุ่งห่มไทย ภาพรวม พบว่า อยู่ในระดับมาก สามารถเรียงลำดับค่าเฉลี่ยมากไปหาน้อยได้ดังต่อไปนี้ ด้านการวางแผน รองลงมา ได้แก่ ด้านนวัตกรรม ด้านทรัพยากรบุคคล ด้านการผลิต และด้านการตลาด ตามลำดับ ความสามารถในการแข่งขันของผู้ประกอบการอุตสาหกรรมเครื่องนุ่งห่มไทย ภาพรวม พบว่า              อยู่ในระดับมาก สามารถเรียงลำดับค่าเฉลี่ยมากไปหาน้อยได้ดังต่อไปนี้ การมุ่งตลาดเจาะจงเฉพาะส่วน รองลงมาได้แก่ การสร้างความแตกต่าง และการความได้เปรียบทางด้านต้นทุน ตามลำดับผู้ประกอบการอุตสาหกรรมเครื่องนุ่งห่มไทยที่มีรูปแบบของธุรกิจ ทุนจดทะเบียน ระยะเวลา  ในการดำเนินกิจการ และสัดส่วนผู้ถือหุ้นแตกต่างกันมีความสามารถในการแข่งขันแตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความสามารถในการแข่งขันของผู้ประกอบการอุตสาหกรรมเครื่องนุ่งห่มไทย ได้แก่ ด้านการวางแผน ด้านการผลิต ด้านทรัพยากรบุคคล ด้านนวัตกรรม ด้านการตลาด โดยมีนัยสำคัญทางสถิติ มีอำนาจในการพยากรณ์ร้อยละ 61.60 (R² = 0.616) แนวทางการจัดการเพื่อเพิ่มความสามารถในการแข่งขันของผู้ประกอบการอุตสาหกรรมเครื่องนุ่งห่มไทย ได้แก่ แนวทางที่ 1 พัฒนาความรู้ด้านการบริหารจัดการ และการลดต้นทุนของผู้ประกอบการ แนวทางที่ 2 ยกระดับจากการเป็นผู้รับจ้างผลิตสินค้าตามแบบที่ลูกค้ากำหนด เป็นการผลิตที่สามารถเพิ่มมูลค่าสินค้าได้ด้วยการดีไซน์มีการพัฒนารูปแบบสินค้าและเอาสินค้าเหล่านั้นไปเสนอขายให้ลูกค้า หรือการผลิตภายใต้ แบรนด์ของตัวเอง แนวทางที่ 3 สนับสนุนการวิจัยและพัฒนา (Research & Development) เพื่อสร้างนวัตกรรม และแนวทางที่ 4 การรวมกลุ่มเป็น Cluster ตลอดสายโซ่อุปทาน การสร้างตราสินค้า การพัฒนาเทคโนโลยีการผลิต การใช้นวัตกรรมเพื่อสร้างมูลค่าเพิ่ม การสร้างบุคลากรที่มีคุณภาพและเพียงพอกับความต้องการของอุตสาหกรรม