ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน ของนักศึกษาที่เรียนในกลุ่มวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจ มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์
คำสำคัญ:
ปัจจัยที่มีอิทธิพล, ผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน , ภาษาอังกฤษธุรกิจบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาปัจจัยที่ส่งผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษา ที่เรียนกลุ่มวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจ มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ 2) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างตัวแปรด้านนักศึกษา ด้านครอบครัว ด้านอาจารย์ผู้สอน และ ด้านรูปแบบการเรียนการสอน กับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักศึกษาที่เรียนกลุ่มภาษาอังกฤษธุรกิจ และ 3) ศึกษาความคิดเห็นของนักศึกษาเพื่อพัฒนาแนวทางการจัดการเรียนการสอนวิชา ในกลุ่มภาษาอังกฤษธุรกิจให้มีประสิทธิภาพมากขึ้น กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาที่เรียน วิชา VLE 106 ภาษาอังกฤษในการสื่อสารทางธุรกิจเบื้องต้น และ VLE 206 ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารในสำนักงาน ในภาคเรียนที่ 1 ปีการศึกษา 2564 จำนวน 87 คน ซึ่งได้มาโดยการสุ่มตัวอย่างอย่างง่าย เครื่องมือ ที่ใช้ในการวิจัยเป็นแบบสอบถามซึ่งมีค่า IOC เท่ากับ 0.86 วิเคราะห์ข้อมูลโดยหาร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์ค่าสัมประสิทธ์สหสัมพันธ์เพียร์สัน
ผลการวิจัยพบว่า
1. ปัจจัยด้านผู้สอนเป็นปัจจัยที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนในกลุ่มวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจมากที่สุด ( = 4.50, S.D. = 0.50) รองลงมา คือ ปัจจัยด้านผู้เรียน (
= 4.25, S.D. = 0.49) ถัดมาเป็นปัจจัยด้านครอบครัว (
= 4.22, S.D. = 0.85) และปัจจัยสุดท้าย คือ ปัจจัยด้านรูปแบบการเรียนการสอน (
= 4.05, S.D. = 0.67)
2. ผลการวิเคราะห์ค่าสัมประสิทธ์สหสัมพันธ์ของตัวแปรด้านนักศึกษา ด้านครอบครัว ด้านอาจารย์ผู้สอน และด้านรูปแบบการเรียนการสอน พบว่า ตัวแปรทุกตัวแปรมีความสัมพันธ์เชิงบวกกับผลสัมฤทธิ์ทางการศึกษาในกลุ่มวิชาภาษาอังกฤษธุรกิจ อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 นอกจากนี้ยังพบว่า ตัวแปรด้านครอบครัว มีความสัมพันธ์เชิงบวกกับตัวแปร ด้านผู้สอน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วนตัวแปรด้านอื่น ๆ ไม่มีความสัมพันธ์เชิงบวกอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05
3. นักศึกษามีความเห็นต่อการพัฒนารูปแบบการเรียนสอนว่า มหาวิทยาลัยควรผลิตบัณฑิตที่ตรงกับความต้องการของตลาดแรงงานและควรมีการฝึกทักษะต่าง ๆ ที่จำเป็นและสามารถนำไปใช้งานได้ในชีวิตจริง ส่วนการเรียนออนไลน์ นักศึกษามีความเห็นว่ามีการมอบหมายงานให้ทำมากเกินไป และนักศึกษายังมีความเห็นว่า มีความลำบากในการเรียนกับอาจารย์ที่มีอาวุโสมากซึ่งไม่ค่อยถนัด การใช้เทคโนโลยีในการสอนออนไลน์
References
กรุงศรี กูรู. (26 เมษายน 2565). 6 สิ่งต้องรู้เมื่อบุกตลาด Gen Z. [ออนไลน์], เข้าถึงได้จากhttps://www.krungsri.com/th/plearn-plearn/6-techneques-to-approach-gen-z. (2565, 26 เมษายน)
กุสุมา เลาะเด. (2561). รูปแบบการเรียนรู้ภาษาอังกฤษของนักศึกษาระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์จังหวัดปทุมธานี. วไลยอลงกรณ์ปริทัศน์. 8(3): 158-170.
คณะกรรมการการอุดมศึกษา. (12 เมษายน 2559). ประกาศคณะกรรมการการอุดมศึกษา เรื่อง นโยบายการยกระดับมาตรฐานภาษาอังกฤษในสถาบันอุดมศึกษา. [ออนไลน์], เข้าถึงได้จาก http://academic.swu.ac.th/Portals/43/35.pdf. (2559, 12 เมษายน).
ชนิดา ยอดสาลี และ กาญจนา บุญส่ง. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาประจวบคีรีขันธ์ เขต 2. วารสารวิชาการ Veridian E-Journal สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ. 9(1): 1208-1223.
ทิศนา แขมมณี. (2551). 14 วิธีสอนสำหรับครูมืออาชีพ. (พิมพ์ครั้งที่ 8). กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ธิติมา ชิณพันธ์. (2564). ไอเดีย สร้างความเข้าใจระหว่างครูและผู้ปกครอง. [ออนไลน์], เข้าถึงได้จาก https://inskru.com/idea/-MVsncGQRHoCZWzsu6u6. (2565, 16 มีนาคม).
บุญชม ศรีสะอาด. (2554). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่ 9). กรุงเทพฯ: สุสีริยาสาส์น.
ปุณยนุช เขียดแก้ว. (25 เมษายน 2565). อิทธิพลของพ่อแม่มีผลต่อการศึกษาของลูกมากน้อยเพียงใด. [ออนไลน์], เข้าถึงได้จาก https://sites.google.com/a/srp.ac.th/srp30749/xiththiphl-khxng-phx-mae-mi-phl-tx-kar-suksa-khxng-luk-mak-nxy-pheiyng-di. (2565, 25 เมษายน)
พัชสุดา กัลยาณวุฒิ. (2553). รายงานการวิจัยเรื่อง “ปัจจัยที่ส่งผลกระทบต่อผลสัมฤทธิ์ ทางการศึกษาของนักศึกษาระดับ ปวช. และ ระดับปวส. ของวิทยาลัยเทคโนโลยีพายัพ และบริหารธุรกิจ”. เชียงใหม่: วิทยาลัยเทคโนโลยีพายัพและบริหารธุรกิจ.
ไพบูลย์ สุขวิจิตร. (2552). ปัจจัยที่มีผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนภาษาอังกฤษพื้นฐานของนักศึกษาชั้นปีที่ 2 มหาวิทยาลัยศรีปทุม. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยศรีปทุม.
มหาวิทยาลัยราชภัฎวไลยอลงกรณ์. (2560). แผนปฏิบัติการ ศูนย์ภาษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ พ.ศ. 2561. ปทุมธานี: มหาวิทยาลัยราชภัฎวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์.
มาลี จุฑา. (2542). จิตวิทยาการเรียนการสอน. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กุรงเทพฯ: ทิพยวิสุทธิ์.
รสรินทร์ ปิ่นแก้ว และภานุวัฒน์ ศิรินุพงศ์. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียน วิชาภาษาอังกฤษในชีวิตจริง 1 ของนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพประเภทวิชาอุตสาหกรรม วิทยาลัยอาชีวศึกษาในเขตกรุงเทพมหานคร สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา. วารสารวิชาการศึกษาศาสตร์ คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. 18(1): 83-93.
รัชนี สุวรรณเกษร. (2565). บทบาทของครูกับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนของนักเรียน. [ออนไลน์], เข้าถึงได้จาก https://www.gotoknow.org/posts/195456. (2565, 26 เมษายน)
รุ่งฤดี กล้าหาญ. (2557). ปัจจัยที่ผลต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนภาคปฏิบัติของนิสิตพยาบาล ชั้นปีที่ 3 มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. วารสารพยาบาลทหารบก. 15(3): 412-420.
ศศิธร จันทมฤก และคณะ. (2561). รูปแบบการจัดการศึกษาวไลยอลงกรณ์สำหรับการศึกษายุค 4.0: การเรียนรู้เชิงสร้างสรรค์และผลิตภาพ. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฎวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์. 12(2): 257-269.
ศิวาพัชญ์ บำรุงเศรษฐพงษ์ และคณะ. (2563). การเรียนการสอนแบบไฮบริด (Hybrid Learning) กับการพัฒนาคุณภาพการศึกษาไทยในศตวรรษที่ 21. วารสารนาคบุตรปริทรรศน์ มหาวิทยาลัยราชภัฎนครศรีธรรมราช. 12(3): 213-224.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2561). แผนอุดมศึกษาระยะยาว 20 ปี พ.ศ. 2561-2580. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.
สุพจน์ วิชัยศรี. (2550). ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมการบริหารกับมาตรฐานการบริหารและการจัดการศึกษาของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาสุพรรณบุรีเขต 1. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร.
Association of Southeast Asian Nations. (2008). The ASEAN Charter. Jakarta: Indonesia.
Duckworth, A. L. & Seligman, A. P. (2005). Self-Discipline Outdoes IQ in Predicting Academic Performance of Adolescents. American Psychological Society. 16: 939-944.
Education First. (2020). The world's largest ranking of countries and regions by English skills. [Online], Available: https://www.ef.co.th/epi/. (2020, 16 September).
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2022 กุสุมา เลาะเด
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ข้อความที่ปรากฏในบทความแต่ละเรื่องในวารสารวไลยอลงกรณ์ปริทัศน์ เป็นความคิดเห็นของผู้นิพนธ์แต่ละท่าน มิใช่เป็นทัศนะและมิใช่ความรับผิดชอบของกองบรรณาธิการจัดทำวารสาร และ
มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์
