A STUDY OF INVESTMENT PROMOTION POLICY IN THAILAND IN COMPARISON WITH VIETNAM: A CASE STUDY OF FOREIGN DIRECT INVESTMENT
Main Article Content
Abstract
A study of investment promotion policy in Thailand in comparison with Vietnam: A case study of foreign direct investment. The study found the foreign direct investment was essential to economic development of developing countries because domestic saving level was insufficient for domestic investment needs. Therefore, foreign direct investment was additionally used in domestic investment. This type of investment was not only in the form of an amount of money but included technical knowledge, managerial skill, and intellectual capital that can increase national potential of competition and activate the growth of Thai economy. Comparing the investment promotion policies between those of Thailand and Vietnam, tax benefits and non-tax were similar; that was, there was a tax credit for corporate income and an exemption for raw material import duties a land possessory right, a foreigner employment right. Interestingly, Vietnam did not have a profit remittance tax which had been levied in Thailand. Apart from tax collection issues
The different base of Thailand and Vietnam resulted in difference of the investment promotion policies. Vietnam is at the beginning of developing era; accordingly, there is enough space for newly establishing industrial factories. Thus, the national economic growth rate in Vietnam directs to be high and upgraded. In comparison, Thailand is going to reach the saturation point so the investment promotion has not considered only on tax management but also the levels of development. Furthermore, the operation of project approval, accompanies with decentralization of administrative power, should be improved to be more timely and clearly that favors the smoothness of coordination.
Article Details
ลิขสิทธิ์บทความวิจัยที่ได้รับการตีพิมพ์เผยแพร่ในวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ ถือเป็นกรรมสิทธิ์ของคณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ ห้ามนำข้อความทั้งหมดหรือบางส่วนไปพิมพ์ซ้ำ เว้นแต่จะได้รับอนุญาตจากมหาวิทยาลัยเป็นลายลักษณ์อักษร
ความรับผิดชอบ เนื้อหาต้นฉบับที่ปรากฏในวารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ วไลยอลงกรณ์ ในพระบรมราชูปถัมภ์ เป็นความรับผิดชอบของผู้นิพนธ์บทความหรือผู้เขียนเอง ทั้งนี้ไม่รวมความผิดพลาดอันเกิดจากเทคนิคการพิมพ์