กลยุทธ์การพัฒนาวัฒนธรรมองค์กรเพื่อส่งเสริมการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้

Main Article Content

ธีร์ ภวังคนันท์
สุกิจ โพธิ์ศิริกุล
วรวิทย์ กุลจิรกาญจน์
สุรพล ทับทิมหิน
ทินกร ภาคนาม

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษากรอบแนวคิดการพัฒนาวัฒนธรรมองค์กรเพื่อส่งเสริมการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ 2) วิเคราะห์จุดแข็ง จุดอ่อน โอกาส ภาวะคุกคาม และกำหนดกลยุทธ์การพัฒนาวัฒนธรรมองค์กรเพื่อส่งเสริมการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ และ3) ประเมินความเหมาะสมและเป็นไปได้ของกลยุทธ์การพัฒนาวัฒนธรรมองค์กรเพื่อส่งเสริมการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ โดยใช้ระเบียบวิธีวิจัยแบบผสมวิธีพหุระยะ (Multiphase Mixed Method Research) กลุ่มเป้าหมาย คือ โรงเรียนสระพังวิทยาคม สังกัดองค์การบริหารส่วนจังหวัดชัยภูมิ เก็บข้อมูลเชิงปริมาณร่วมกับการเก็บข้อมูลเชิงคุณภาพ เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ แบบบันทึกการสนทนากลุ่ม แบบวิเคราะห์จุดแข็ง จุดอ่อน โอกาส และภาวะคุกคาม และแบบประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้ของกลยุทธ์การพัฒนาวัฒนธรรมองค์กรเพื่อส่งเสริมการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนสระพังวิทยาคม วิเคราะห์ข้อมูลเชิงปริมาณด้วยสถิติเชิงบรรยาย คือ ร้อยละ ความถี่ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพด้วยการวิเคราะห์เนื้อหา ผลการวิจัย พบว่า (1) กรอบแนวคิดการพัฒนาวัฒนธรรมองค์กรเพื่อส่งเสริมการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ ประกอบด้วย วัฒนธรรมระดับบุคคล ได้แก่  1) ความมุ่งมั่นพัฒนาตนเอง 2) การมีวิธีคิดที่เปิดกว้าง ความคิดเชิงระบบ และความคิดสร้างสรรค์ วัฒธรรมระดับกลุ่ม ได้แก่ 1) การสร้างวิสัยทัศน์การเรียนรู้ร่วมกัน 2) การแลกเปลี่ยนความคิดเห็นและการแบ่งปันความรู้การเรียนรู้ร่วมกันเป็นทีม และวัฒนธรรมระดับสถานศึกษา ได้แก่ 1) แลกเปลี่ยนเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง และยึดครูเป็นศูนย์กลาง 2) การสร้างสรรค์นวัตกรรม และองค์ความรู้ใหม่ในการจัดการเรียนรู้ และ3) การถอดบทเรียนการเรียนรู้จากประสบการณ์ และพัฒนาต่อยอดนวัตกรรมการเรียนรู้ (2) กลยุทธ์การพัฒนาวัฒนธรรมองค์กรเพื่อส่งเสริมการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนสระพังวิทยาคม ประกอบด้วย 3 กลยุทธ์หลัก คือ กลยุทธ์หลักที่ 1 เพิ่มศักยภาพในการพัฒนาตนเองของครูและบุคลากรทางการศึกษา มี 2 กลยุทธ์รอง และ 5 วิธีดำเนินการ กลยุทธหลักที่ 2 เสริมสร้างการเรียนรู้ร่วมกันระดับกลุ่มสาระการเรียนรู้ของครูและบุคลากรทางการศึกษา มี 2 กลยุทธ์รอง และ 6 วิธีดำเนินการ และกลยุทธ์หลักที่ 3 มุ่งสู่การเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ระดับสถานศึกษาอย่างยั่งยืน มี 3 กลยุทธ์รอง และ 7 วิธีดำเนินการ และ(3) ผลการประเมินความเหมาะสมและความเป็นไปได้ของกลยุทธ์การพัฒนาวัฒนธรรมองค์กรเพื่อส่งเสริมการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้ โดยภาพรวมมีความเหมาะสมและเป็นไปได้อยู่ในระดับมากที่สุด เมื่อพิจารณาในรายละเอียดแต่ละกลยุทธ์ พบว่า มีความเหมาะสมและความเป็นไปได้อยู่ในระดับมากถึงมากที่สุด

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ภวังคนันท์ ธ., โพธิ์ศิริกุล ส., กุลจิรกาญจน์ ว., ทับทิมหิน ส., & ภาคนาม ท. (2022). กลยุทธ์การพัฒนาวัฒนธรรมองค์กรเพื่อส่งเสริมการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้. วารสารครุศาสตร์ปัญญา, 1(1), 29–42. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/IEJ/article/view/263064
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กัญญ์ภัคญา ภัทรไชยอนันท์. (2557). วัฒนธรรมองค์กรกับองค์กรแห่งการเรียนรู้ของคณะศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยศิลปากร. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ชุลีพร เกลี้ยงสง และทวีวัฒน์ ปิตยานนท์. (2558). กลยุทธ์การพัฒนาวัฒนธรรมองค์การเพื่อส่งเสริมการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย, 5(1): 86-98.

ณัฏฐพันธ์ เขจรนันทน์. (2552). การจัดการเชิงกลยุทธ์ (Strategic Management). กรุงเทพฯ: บริษัท ซีเอ็ดยูเคชั่น จำกัด (มหาชน).

ณัฐวุฒิ สุริวรรณ์. (2561). อิทธิพลของวัฒนธรรมองค์กรและองค์กรแห่งการเรียนรู้ต่อคุณภาพชีวิตของบุคลากรมหาวิทยาลยนครพนม. วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎสกลนคร.

พงษ์ธร หนูฤทธิ์ และสุรชัย สิกขาบัณฑิต. (2563). วัฒนธรรมองค์กรของสถานศึกษาที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 2. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย, 10(1): 249-259.

พฤทธิ์ ศิริบรรณพิทักษ์. (2552). การบริหารและการจัดการศึกษาเพื่อโลกใบเล็ก. กรุงเทพฯ: พริกหวานกราฟฟิค.

โรงเรียนสระพังวิทยาคม. (2563). รายงานการประเมินตนเองโรงเรียนสระพังวิทยาคม ปีการศึกษา 2562. ชัยภูมิ: เอกสารอัดสำเนา.

สุภะรัฐ ยอดระบำ. (2561). การมุ่งสู่องค์การแห่งการเรียนรู้: กรณีศึกษาเทศบาลตำบลเกาะคา เทศบาลเมืองกระบี่ และเทศบาลนครขอนแก่น. ปริญญารัฐศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชารัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

David, F. R. (2001). Strategic Management Concept. New Jersey: Prentice Hall.

Robbins, S.P. (2001) Organizational Behavior. (9thed.), New York: Prentice-Hall.

Gibson, J. L. (2000). Organizations Behavior. (7th ed.). Boston: Irwin.

Hoy, W. K., & Miskel, C. G. (2005). Educational Administration: Theory, Research, and Practice. New York: McGraw- Hill.

Newstrom, J. W., Davis, K., (2002), Organizational Behavior: Human Behavior at Work. (11th ed). New York: McGraw-Hill.