การบริหารสถานศึกษาตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ของโรงเรียนในสังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอำนาจเจริญ

Main Article Content

นพณัฐ เบ้าทอง
สุนทร สายคำ
สัมฤทธิ์ กางเพ็ง

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการบริหารสถานศึกษาตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอำนาจเจริญ 2) เพื่อเปรียบเทียบการบริหารสถานศึกษาตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอำนาจเจริญ 3) เพื่อศึกษาแนวทางการบริหารสถานศึกษาตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอำนาจเจริญ โดยใช้รูปแบบวิธีวิจัยแบบผสมผสาน กลุ่มตัวอย่างเป็นผู้บริหารสถานศึกษา จำนวน 155 คน ใช้แบบสอบถามและสัมภาษณ์กึ่งแบบโครงสร้างในการเก็บรวบรวมข้อมูล โดยใช้สถิติวิเคราะห์หาค่าเฉลี่ยและส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และการวิเคราะห์เชิงเนื้อหา ผลการวิจัยพบว่า 1) การบริหารสถานศึกษาตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอำนาจเจริญ พบว่า โดยภาพรวมมีการปฏิบัติอยู่ในระดับมากที่สุด 2) ผลการเปรียบเทียบการบริหารสถานศึกษาตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอำนาจเจริญ พบว่า จำแนกตาม เพศ วุฒิการศึกษา ประสบการณ์ โดยภาพรวมและรายด้านมีความเห็นแตกต่างกัน 3) แนวทางการใช้หลักสัปปุริสธรรม 7 ของโรงเรียนในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอำนาจเจริญ 1) การบริหารสถานศึกษาตามหลักธัมมัญญุตา ควรจัดทำมาตรฐานการศึกษาให้สอดคล้องนโยบายของกระทรวงศึกษาธิการ 2) การบริหารสถานศึกษาตามหลักอัตถัญญุตา ควรเป็นต้นแบบพัฒนาคุณภาพการจัดการเรียนการสอนที่มีประสิทธิภาพ 3) การบริหารสถานศึกษาตามหลักอัตตัญญุตา ควรเปิดโอกาสให้ครูและบุคลากรมีส่วนร่วมคิด ร่วมตัดสินใจ 4) การบริหารสถานศึกษาตามหลักมัตตัญญุตา ควรส่งเสริม สนับสนุน พัฒนาสื่อนวัตกรรม และเทคโนโลยีทางการศึกษามาใช้ในการจัดการเรียนรู้ 5) การบริหารสถานศึกษาตามหลักกาลัญญุตา ควรมีการบริหารจัดการสถานศึกษาให้เป็นไปตามกฎหมาย ระเบียบ ข้อบังคับ ตามหลักบริหารกิจการบ้านเมืองที่ดี 6) การบริหารสถานศึกษาตามหลักปริสัญญุตา ควรสร้างและพัฒนาเครือข่ายชุมชนแห่งการเรียนรู้ 7) การบริหารสถานศึกษาตามหลักปุคคลัญญุตา ควรพัฒนาหลักสูตรสถานศึกษาให้สอดคล้องกับความต้องการของผู้เรียนและท้องถิ่น

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
เบ้าทอง น. ., สายคำ ส. ., & กางเพ็ง ส. . (2023). การบริหารสถานศึกษาตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ของโรงเรียนในสังกัด สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอำนาจเจริญ. วารสารครุศาสตร์ปัญญา, 2(2), 1–14. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/IEJ/article/view/266963
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กฎกระทรวงกำหนดหลักเกณฑ์และวิธีการกระจายอำนาจการบริหารและการจัดการศึกษา พ.ศ. 2550. (2550, 16 พฤษภาคม). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 124 ตอนที่ 24 ก. หน้า 29-35.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2552). คู่มือการส่งเสริมการบริหารสถานศึกษาที่เป็นนิติบุคคล. กรุงเทพฯ: องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579 .กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.

ณัฐนันทพล โปรเทียรณ์. (2561). รูปแบบการบริหารจัดการตามหลักสัปปุริสธรรม 7 โรงเรียนสอนดนตรี กลุ่มภาคเหนือตอนล่าง [ดุษฎีนิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต], มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. TDC Thai Digital Collection. file:///C:/Users/DELL/Downloads/MCU62011950.pdf

บุญชม ศรีสะอาด. (2554). การวิจัยเบื้องต้น. พิมพ์ครั้งที่ 5. กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.

พระธรรมโกศาจารย์ (ประยรู ธมมจฺ ติโตฺ) (2552). วิธีบูรณาการพระพุทธศาสนากับศาสตร์สมัยใหม่. https://www.mcu.ac.th/directory_uploads/administrator/file_upload/20180810135126_5579A3DA-BE21-41B8-A7AC-E517A756F6E5.pdf

พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2538). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2546). ภาวะผู้นำ. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.

พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2547). ธรรมนูญชีวิต. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์การศาสนา.

พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542. (2542, 14 สิงหาคม). ราชกิจจานุเษกษา. เล่ม 116 ตอนที่ 74ก, หน้า 12-17.

พระราชวุธ ปญฺญาวชิโร (เพชรไพร). (2561). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัลตามหลักสัปปุริสธรรม 7 โรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา จังหวัดขอนแก่น. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต], มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. TDC Thai Digital Collection. file:///C:/Users/DELL/Downloads/MCU62021915.pdf

พระสุวรรณ สุวณโณ (วงศ์ดาลา). (2560). การบริหารเชิงกลยุทธ์ตามหลักสัปปุริสธรรม 7

ในโรงเรียนมัธยมสงฆ์ นครหลวงเวียงจันทน์ ประเทศสาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนลาว [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต], มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

TDC Thai Digital Collection. file:///C:/Users/DELL/Downloads/MCU600211012.pdf

มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

สัมฤทธิ์ กางเพ็ง, ชุติภา บุตรดีวงษ์, สมเกียรติ เจษฎากุลทวี, พสิษฐ์ อมรเชษณ์, และอภิชาติ นาเลาห์. (2565). การวิจัยแบบผสมผสานวิธี: กระบวนทัศน์การวิจัยในศตวรรษที่ 21. วารสารครุศาสตร์ปัญญา, 1(3), 64-83.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอำนาจเจริญ. (2564). แผนพัฒนาการศึกษา

ขั้นพื้นฐาน พ.ศ. 2564-2566. อำนาจเจริญ: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาอำนาจเจริญ.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2556). คู่มือการบริหารโรงเรียนในโครงการพัฒนาการบริหารรูปแบบนิติบุคคล. กรุงเทพฯ: ชุมนุมสหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

สุธาวรรณ สุขพัฒน์. (2561). การบริหารงานบุคคลตามหลักสัปปุริสธรรม 7 ของผู้บริหารสถานศึกษา อำเภอตากฟ้า จังหวัดนครสวรรค์ [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต], มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. TDC Thai Digital Collection. file:///C:/Users/DELL/Downloads/MCU570211010.pdf

Leithwood, K. & Jantzi, D. (1990). Transformational Leadership: How Principals Can Help Reform Cultures. Paper Presented at the Annual Meeting of The Canadian Association for Curriculum Studies.

Leithwood, K., & Jantzi, D. (2006). Transformational school leadership for large-scale reform: Effects on students, teachers, and their classroom practices. School Effectiveness and School Improvement, 17(2), 20-227.