Professional Learning Community Development of Ban Atsamat School Under the Jurisdiction of Khon Kaen Primary Education Service Area Office 5: Participatory Action Research
Main Article Content
Abstract
The purpose of this research was to study the results of professional learning community development, and the results of changes arising from the development of the professional learning community of Ban Atsamat School. Conduct participatory action research by the researcher and 6 teachers. The research instruments were observation, interview, satisfaction assessment form, and field notes. The results were as follows: 1) The results of professional learning community development 2 circles, 8 steps, 5 components, 17 empirical goal indicators. According to the Master Projects Plan, there are 3 projects: 1) Active learning management project: Teachers teach students to act through the thinking process at every level in the school, including component 4, 3 indicators, 2 indicators of which the empirical goals were achieved, and 1 indicator that the empirical goals were not achieved. The point is that teachers have leadership skills that create leader, and community leadership in teaching professional learning. 2) The Professional Learning Community Development Project (PLC) has a total of 10 empirical goal indicators, components 1, 2, 5: 9 empirical goal achievements have been achieved, but 1 goal has not been achieved. The indicator is that every teacher is a learner, knowledge is shared and experience each other. 3) The internal quality assurance program component 3 of 4 indicators and achieved empirical goals in all indicators. Therefore, the research was carried out according to the cycle process 2, steps 5 - 8, by raising the achievement of the empirical goal indicators that had been achieved to increase. As for the empirical target indicators that were not yet completed, they were brought back into the participatory action research process in the second cycle in order to achieve success in achieving all target indicators. 2) The results of changes arising from the development of professional learning communities resulted in changes at 3 levels: individual, group and school levels.
Article Details
References
เจนณรงค์ วิธีดี. (2565). การพัฒนารูปแบบการสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพเพื่อส่งเสริมสมรรถนะการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูโรงเรียนบ้านกุดกว้างประชาสรรค์. วารสารครุศาสตร์ปัญญา, 1(6), 1-15.
ชนิดา รักษ์พลเมือง. (2556). ชุมชนห่งการเรียนรู้เพื่อพัฒนาวิชาชีพครู. http://www.teachersaslearners.com.front/blog_one/86
ชัชวาล อาราษฎร์. (2559). การพัฒนาชุมชนวิชาการในโรงเรียนการศึกษาภาคบังคับด้วยกระบวนการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม. วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
ธีร์ ภวังคนันท์, สุกิจ โพธิ์ศิริกุล, วรวิทย์ กุลจิรกาญจน์, สุรพล ทับทิมหิน และทินกร ภาคนาม. (2565). กลยุทธ์การพัฒนาวัฒนธรรมองค์กรเพื่อส่งเสริมการเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้. วารสารครุศาสตร์ปัญญา, 1(1), 29-42.
นิพล อินนอก. (2562). งานวิจัยตัวแปรที่ส่งผลต่อความเป็นชุมชนแห่งการเรียนรู้วิชาชีพ ของโรงเรียนประถมศึกษาขนาดเล็ก ในกลุ่มจังหวัดนครชัยบุรินทร์. วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต. นครราชสีมา : มหาวิทยาลัยวงษ์ชวลิตกุล.
ประเวศ วะสี. (2556). ชุมชนการเรียนรู้ครู: เปลี่ยน “ห้องเรียน” ให้เป็น”ห้องเรียน (รู้)”. ในรายงานสรุปการเสวนาวิชาการเวทีปฏิรูปการเรียนรู้สู่การศึกษาเพื่อคนทั้งมวล ครั้งที่ 17. 4 มิถุนายน 2556. โรงแรมมิราเคิล กรุงเทพมหานคร.
โรงเรียนบ้านอาจสามารถ. (2564). รายงานการประเมินตนเอง (SSR) ปีการศึกษา 2563. ขอนแก่น: ฝ่ายวิชาการโรงเรียนบ้านอาจสามารถ.
วรลักษณ์ ชูกำเนิด และ เอกรินทร์ สังข์ทอง. (2557). โรงเรียนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพครู เพื่อการพัฒนาวิชาชีพครูที่เน้นผู้เรียนเป็นหัวใจสำคัญ. วารสารวิทยบริการมหาวิทยาลัยสงชลานครินทร์, 25(1), 1-10.
วิจารณ์ พานิช. (2555). วิธีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพฯ: ตถาคาพับลิเคชั่น.
วิราวรรณ์ เพ็ชรนาวา. (2563). แนวทางการพัฒนาชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพชองโรงเรียนมัธยมศึกษาในสหวิทยาเขตวิภาวดี กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต, ภาควิชาพื้นฐานทางการศึกษา บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วิโรจน์ สารรัตนะ (2561). การวิจัยทางการบริหารการศึกษา: แนวคิดและกรณีศึกษา. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: ทิพยวิสุทธิ์.
สายสมร ศักดิ์คำดวง, สุพจน์ ประไพเพชร, สุดสวาสดิ์ ประไพเพชร, วสันต์ แสงเหลา, และไกศิษฏ์ เปลรินทร์. (2565). การวิจัยปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม: แนวทางการประยุกต์ใช้ในสถานศึกษา. วารสารครุศาสตร์ปัญญา, 1(3), 38-52.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). การจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. http://www.P21.org/Framework
สำนักงานรับรองมาตรฐานและประเมินคุณภาพการศึกษา (องค์การมหาชน). (2556). รายงานการประเมินคุณภาพภายนอกรอบสาม. กรุงเทพฯ: สำนักงาน.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2554). ข้อเสนอการปฏิรูปการศึกษาในทศวรรษที่สอง (พ.ศ. 2552-2561). พิมพ์ครั้งที่ 5.กรุงเทพฯ : พริกหวานกราฟฟิค.
Bolam et al. (2005). Creating and Sustaining Effective Professional Learning Communities. Nothingham: University of Bristol.
Bryk, A. Camburn, E, and Louise, K.S. (1999). Professional Learning in Chicago Elementary School. Facilitating Factors and Organizational Consequences. Educational Administration Quarterly.35 supplement (1999):751-781.
Bulkley, K.E. and Hicks, J. (2005). Managing Community: Professional Community in Charter Schools operated by Educational Management Organization. Educational Administration Quarterly, 41(2).
Cibulka, J., and Nakyama, M. (2003). Practitioner’s Guide to Learning Communities. Creation of high-performance schools through organizational and individual learning. Washington, DC: National Partnership for Excellence and Accountability in Teaching.
DuFour, R., & Eaker. R. (1988). Professional Learning Communities at Work. Best practice for Enhancing Student Achievement. Bloomington: National Education Service.
Hord, S.M. (1997). Professional Learning Communities: Communities of Continuous Inquiry and Improvement. Texas: Southwest Educational Development Laboratory.
Kemmis, S; & McTaggart. R. (1988). The Action Research Planner. 3rd ed. Victoria : Deakin University Press.
Servage, L. (2008). Critical and Transformative Practices in Professional Learning Communities. Teacher Education Quarterly: Winter.