Academic Administration According to the Four Iddhipada in the Digital Age of Educational Institution Administrators Under the Office of Khon Kaen Primary Educational Service Area Office 2
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The purposes of this research were: to study the academic administration according to the Four Iddhipada in the digital age of educational institution administrators under the Office of Khon Kaen Primary Educational Service Area Office 2; to propose guidelines for the academic administration according to the Four Iddhipada in the digital age of educational institution administrators. This study was carried out by means of mixed-method research. The sample consisted of 80 educational institution administrators and five key informants. The tools used in collecting the data were a questionnaire with a reliability value of 0.66 and a semi-structured interview form. The statistics used to analyze the data were: Mean and Standard Deviation. The qualitative data were interpreted by the content analysis. The research results were as follows: 1) The overall academic administration according to the Four Iddhipada in the digital age of educational institution administrators under the Office of Khon Kaen Primary Educational Service Area Office 2 was statistically rated at a high level of practice. The aspect with the highest level of practice was educational curriculum development, followed by learning process development, research to develop teaching and learning, and the aspect with the lowest level of practice was the measurement and evaluation of educational results. 2) The guidelines for academic administration according to the Four Iddhipada in the digital age of educational institution administrators were that in terms of educational curriculum development, administrators and academic teachers should prepare and develop educational curriculum to be consistent with the context and needs of learners and communities, supervise and monitor the use of the curriculum regularly with inspiring attention to curriculum development and develop teachers' potential by using active learning in organizing a student-centered learning process. Regarding the development of the learning process, teachers should prepare learning plans according to indicators and learning standards with love and perform their duties happily. In educational measurement and evaluation, a meeting to clarify the teacher's understanding of the measurement and evaluation regulations, suggesting guidelines for teachers to use a variety of measurement and assessment tools and real-world assessments of learners should be organized. In terms of research to develop teaching and learning, teachers should study, research, and use research results to solve problems and develop teaching and learning for the quality and standard of learners according to basic education standards.
Article Details
References
กนกพิชญ์ ชาติชัชวาล, พระฮอนด้า วาทสทฺโท, และทวี สระน้ำคำ. (2566). การบริหารงานวิชาการตามหลักอิทธิบาท 4 ของศูนย์พัฒนาคุณภาพการศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษามหาสารคาม เขต 3. วารสารครุศาสตร์ปัญญา, 2(2), 26-36.
พงศ์ธนาพัฒน์ สมบัติ. (2565). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำยุคดิจิทัลกับการบริหารงานวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาสระบุรี. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต (การบริหารการศึกษา) มหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย.
พระธรรมโกศาจารย์ (ประยรู ธมมจฺ ติโตฺ) (2552). วิธีบูรณาการพระพุทธศาสนากับศาสตร์สมัยใหม่. https://www.mcu.ac.th/directory_uploads/administrator/file_upload/20180810135126_5579A3DA-BE21-41B8-A7AC-E517A756F6E5.pdf
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2538). พจนานุกรมพุทธศาสน์ ฉบับประมวลศัพท์. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2540). ภาวะผู้นำ. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2546). ภาวะผู้นำ. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.
พระพรหมคุณาภรณ์ (ป.อ. ปยุตฺโต). (2547). ธรรมนูญชีวิต. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์การศาสนา.
พระราชวุธ ปญฺญาวชิโร (เพชรไพร). (2561). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัลตามหลักสัปปุริสธรรม 7 โรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา จังหวัดขอนแก่น. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต], มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. TDC Thai Digital Collection. file:///C:/Users/DELL/Downloads/MCU62021915.pdf
มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. (2539). พระไตรปิฎกภาษาไทย ฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
สัมฤทธิ์ กางเพ็ง, ชุติภา บุตรดีวงษ์, สมเกียรติ เจษฎากุลทวี, พสิษฐ์ อมรเชษณ์, และอภิชาติ นาเลาห์. (2565). การวิจัยแบบผสมผสานวิธี: กระบวนทัศน์การวิจัยในศตวรรษที่ 21. วารสารครุศาสตร์ปัญญา, 1(3), 66-85.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2560 – 2579. กรุงเทพฯ: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
สุกัญญา แช่มช้อย. (2561). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. พิมพ์ครั้งที่ 1. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
สุริยา จารึกดี, พระฮอนด้า วาทสทฺโท, และสุนทร สายคำ. (2566). การบริหารงานวิชาการในยุคดิจิทัลตามหลักพหูสูต 5 ของผู้บริหารโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษา เขต 11. วารสารครุศาสตร์ปัญญา, 2(2), 48-59.
อรทัย แก้ววิชัย. (2564). การบริหารงานวิชาการในยุคดิจิทัลของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาศรีสะเกษ เขต 3. วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา บัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏศรีสะเกษ.