Learning Management Based on Communicative Language Teaching (CLT) with Multimedia on Malay Speaking Abilities of Grade 8 Students
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were: 1) to compare Malay speaking abilities of Grade 8 students after learning management based on Communicative Language Teaching (CLT) with multimedia with the criteria of 75 percentage, and 2) to study Grade 8 students’ satisfaction on learning management based on Communicative Language Teaching (CLT) with multimedia. The sample group were Grade 8/4 students in Malay class, in the first semester of 2023 academic year at Khuandon Wittaya School. Cluster random sampling was employed. The research instruments consisted of 1) lesson plans for Communicative Language Teaching (CLT) with multimedia, 2) a Malay speaking evaluation form, and 3) a student satisfaction survey on learning management based on Communicative Language Teaching (CLT) with multimedia. The statistics used in this research were percentage, mean, standard deviation, and t-test. The research showed that: 1) The Malay speaking abilities of Grade 8 students after learning management based on Communicative Language Teaching (CLT) with multimedia was higher than the criteria of 75 percentage with statistically significant at the level of .01, and 2) the Grade 8 students’ satisfaction Malay speaking abilities of Grade 8 students on learning management based on Communicative Language Teaching (CLT) with multimedia was at a highest level, with an average of 4.58.
Article Details
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2551). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: ชุมนุม สหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.
เฉลิม ทองนวล. (2557). เทคนิคการสอนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสาร. กรุงเทพฯ: ไฮเอ็ดพับลิชชิ่ง.
ชฎารัตน์ ภูทางนา. (2563). การเปรียบเทียบความสามารถในการอ่านจับใจความสำคัญ โดยวิธีสอนแบบ สื่อประสมกับวิธีสอนแบบ SQ4R ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 6 โรงเรียนเทศบาลเมืองขลุง 1 (บูรวิทยาคาร). วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏรำไพพรรณี.
ซำสีนาร์ ยาพา และคณะ. (2560). ทัศนคติต่อความสำคัญของภาษามลายูในประชาคมอาเซียนและแนวทาง การพัฒนาการสอนภาษามลายูของนักศึกษามหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา. รายงานการประชุมวิชาการ ระดับชาติ มหาวิทยาลัยราชภัฏเพชรบูรณ์ ครั้งที่ 4. 10 มีนาคม 2560, 408-416.
ณัชปภา โพธิ์พุ่ม และคณะ. (2562). การพัฒนาทักษะสื่อสารภาษาอังกฤษของนักเรียนในจังหวัดสุรินทร์โดยใช้ กระบวนการทฤษฎี CLT. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 6(4), 109-120.
ณิชชา ชินธนามั่น และคณะ. (2561). ผลการใช้แบบฝึกทักษะการอ่านภาษาอังกฤษเพื่อจับใจความสำคัญจาก สื่อในชีวิตประจำวัน. วารสารครุพิบูล, 5(1), 3-7.
ทิศนา แขมมณี. (2558). ศาสตร์การสอน: องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. กรุงเทพฯ: สํานักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประยงค์ กลั่นฤทธิ์. (2556). แนวการสอนภาษาอังกฤษในบริบทภาษาต่างประเทศ. กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์ศูนย์ ส่งเสริมวิชาการ.
พิมพ์พร บังวัด และ จิระพร ชะโน. (2564). การพัฒนากิจกรรมการเรียนรู้ภาษาเพื่อการสื่อสารประกอบสื่อ ประสม เพื่อส่งเสริมความสามารถในการฟังและการพูดภาษาอังกฤษ ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษา ปีที่ 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎ มหาสารคาม.
มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช. (2557). เทคโนโลยีและสื่อการสอน หน่วยที่ 1 -7. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัย สุโขทัยธรรมาธิราช.
รุ่งฤดี แผลงศร. (2559). การใช้คำถามเพื่อพัฒนาทักษะการพูดภาษาไทย สำหรับผู้เรียนชาวต่างประเทศ. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากร, 36(2), 193-195.
โรงเรียนควนโดนวิทยา. (2562). หลักสูตรสถานศึกษาโรงเรียนควนโดนวิทยา ฉบับปรับปรุง 2562. สตูล : โรงเรียนควนโดนวิทยา.
วทันยา ขำพงษ์ไผ่. (2563). ผลการจัดการเรียนรู้แบบมุ่งประสบการณ์ภาษาร่วมกับสื่อประสมอิเล็กทรอนิกส์ เพื่อพัฒนาความสามารถในการอ่านจับใจความและการเขียนของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 2. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ศุภาพิชญ์ ทองเอก และสมร ทวีบุญ. (2566). การพัฒนาทักษะการสื่อสารภาษาอังกฤษด้วยการจัดการเรียนรู้ แบบภาษาเพื่อการสื่อสารร่วมกับสื่อประสม ของนักเรียนชั้นประถมศึกษาปีที่ 4. วารสารสถาบันวิจัย และพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม. 10(1), 628-630.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2557). แนวปฏิบัติการวัดและประเมินผลการเรียนรู้ตาม หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์ชุมนุมสหกรณ์ การเกษตรแห่งประเทศไทย จำกัด.
แสงระวี ดอนแก้วบัว. (2558). ภาษาศาสตร์สำหรับครูสอนภาษาอังกฤษ. กรุงเทพฯ: สำนักพิมพ์แห่ง จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อทิตยา วิมลเมือง. (2562). ความพึงพอใจของผู้รับบริการที่มีต่อการให้บริการของงานบุคลากรคณะ สถาปัตยกรรมศาสตร์. รายงานการวิจัย. คณะสถาปัตยกรรมศาสตร์มหาวิทยาลัยเทคโนโลยี ราชมงคลธัญบุรี.
อรอุมา จารเครือ และสมพงษ์ พันธุรัตน์. (2562). การศึกษาทักษะการพูดภาษาอังกฤษตามแนวการสอน ภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารโดยใช้เกม สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โรงเรียนทุ่งใหญ่ รัตนศึกษา. รายงานการประชุมวิชาการเสนอผลงานวิจัยระดับบัณฑิตศึกษาแห่งชาติ มหาวิทยาลัย ขอนแก่น ครั้งที่ 20. 15 มีนาคม 2562, 1751-1759.
อัมราภรณ์ หนูยอด และณัฐกร หิรัญโท. (2560). การศึกษาผลการพัฒนาทักษะการจัดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ ตามแนวการสอนภาษาเพื่อการสื่อสารด้วยนวัตกรรมการศึกษาชั้นเรียนสำหรับนักศึกษาสาขาวิชา ภาษาอังกฤษ. วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.
อาภรณ์ มณีรัตน์และคณะ (2558). การจัดการเรียนรู้โดยใช้แนวคิดการสอนภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารเพื่อ พัฒนาทักษะการพูดเรื่องราวท้องถิ่นจังหวัดสงขลาสำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 3. วารสาร ศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยทักษิณ, 17(2), 21.
Canale, M. & Swain M. (1980). Theoretical Base of Communicative Approaches to Second Language Teaching and Testing. Retrieved December, 2022.
Chomsky, N. (1995). Language and Nature. Mind. 104(413), 1-61.
Larsen-Freeman, D. (2000). Techniques and Principles in Language Teaching. (2nd Ed). Oxford: OUP.
Littlewood, W. (1988). Communicative Language Teaching. New York: Cambridge University Press.
Nunan, D. (1991). Language Teaching Methodology: A Textbook for Teachers. London: Prentice Hall.