การวางแผนเพิ่มประสิทธิภาพและประสิทธิผลการบริหารการศึกษา

Main Article Content

พระอธิการสกายแลบ ธมฺมธโร
พระมหาพิสิฐ วิสิฎฺฐปญฺโญ
พระฮอนด้า วาทสทฺโท
เอกราช โฆษิตพิมานเวช

บทคัดย่อ

การบริหารการศึกษาเป็นกระแสที่เปลี่ยนแปลงอย่างต่อเนื่อง มีต้นกำเนิดจากการผลักดันของสถานการณ์ต่าง ๆ และแหล่งต่าง ๆ ในสังคม การบริหารการศึกษาเกิดขึ้นเมื่อมีพลังที่เพียงพอในการเปลี่ยนแปลง และเป็นกระแสปฏิรูปการศึกษาที่เกิดขึ้นในระยะเวลา 2-5 ปี ที่ผ่านมา โดยมีแรงบันดาลใจมาจากกระแสอื่น ๆ เช่นกระแสโลกาวิวัติ และกระแสปฏิรูปการเมือง ที่มีผลกระทบต่อนโยบายของผู้บริหารในระดับประเทศ การปฏิรูปการศึกษาเป็นประเด็นทางการเมืองที่นำไปสู่การออกกฎหมายและการกำหนดนโยบายของรัฐบาล ประชาชนทุกคนมีบทบาทสำคัญในการขับเคลื่อนการเปลี่ยนแปลงทางการศึกษา ซึ่งส่งผลให้เกิดการพัฒนาเศรษฐกิจของประเทศ การบริหารการศึกษาควรให้ความสำคัญกับคุณค่าของกระแสการปฏิรูปการศึกษา และควรหลีกเลี่ยงไม่รับรู้หรือไม่รับผิดชอบต่อผลที่เกิดขึ้นกับการศึกษา การพัฒนาประเทศต้องใช้ความรู้เป็นฐาน และนำไปสู่เป้าหมายสูงสุดของประเทศ คือการพัฒนาที่ต่อเนื่องและยั่งยืน คนวงการศึกษาควรรับรู้ถึงความสำคัญของการบริหารการศึกษาและการปฏิรูปการศึกษา และไม่ควรปิดกั้นตัวเองไม่รับรู้การเปลี่ยนแปลง การพัฒนาตนเองเป็นสิ่งสำคัญในการเปลี่ยนแปลง การคิดต่างกันเป็นความร่วมมือในการพัฒนา และควรสร้างความสามัคคีในการทำงานร่วมกัน

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
ธมฺมธโร พ. ., วิสิฎฺฐปญฺโญ พ., วาทสทฺโท พ. ., & โฆษิตพิมานเวช เ. . . (2024). การวางแผนเพิ่มประสิทธิภาพและประสิทธิผลการบริหารการศึกษา. วารสารครุศาสตร์ปัญญา, 3(3), 88–95. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/IEJ/article/view/278559
ประเภทบทความ
บทความเทคนิค

เอกสารอ้างอิง

ชาญชัย อาจินสมาจาร. (2545). การบริหารการศึกษา. กรุงเทพฯ: ศูนย์สื่อส่งเสริมกรุงเทพ.

ธีระ รุญเจริญ. (2546). การบริหารโรงเรียนยุคปฏิรูปการศึกษา. กรุงเทพฯ: บริษัทสำนักพิมพ์ข้าวฟ่างจำกัด.

นพพงษ์ บุญจิตราดุล. (2527). หลักการบริหารการศึกษา. กรุงเทพฯ: อนงค์การพิมพ์.

นิพนธ์ กินาวงศ์. (2533). หลักเบื้องต้นเกี่ยวกับการบริหารโรงเรียนและการนิเทศการศึกษา. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์พิฆเณศ.

พะยอม วงศ์สารศรี. (2544). การบริหารงานบุคคล. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: พรานนกการพิมพ์.

ภาวิดา ธาราศรีสุทธิและวิบูลย์ โตวณะบุตร. (2542). หลักและทฤษฎีการบริหารการศึกษา. กรุงเทพฯ:สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ราชกิจจานุเบกษา. (2562). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม ฉบับที่ 2 พ.ศ. 2545, ฉบับที่ 3 พ.ศ. 2553 และฉบับที่ 4 พ.ศ. 2562. https://kku.world/wh1b8

วิจิตร (ธีระกุล) วรุตบางกูร และสุพิชญา ธีระกุล. (2523). การบริหารโรงเรียนและการนิเทศ. กรุงเทพฯ: ขนิษฐาการพิมพ์.

วิโรจน์ สารรัตนะ. (2546). การบริหารการศึกษา: หลักการ ทฤษฎี หน้าที่ ประเด็น และบทวิเคราะห์. พิมพ์ครั้งที่ 4. กรุงเทพฯ: อักษราพิพัฒน์.

สมบูรณ์ พรรณนาภพ. (2521). หลักเบื้องต้นของการบริหารโรงเรียน. กรุงเทพฯ: บรรณากิจ.

สมศักดิ์ คงเที่ยง. (2542). หลักและทฤษฎีการบริหารการศึกษา. กรุงเทพฯ: มิตรภาพการพิมพ์และสตูดิโอ.

สำนักงานปฏิรูปการศึกษา. (2545). ปฏิรูปการศึกษาตามพระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542.กรุงเทพฯ: บุญศิริการพิมพ์.

สุรศักดิ์ ปาเฮ. (2543). ผู้บริหารกับการสร้างคุณภาพโรงเรียนสู่ความเป็นเลิศ. วารสารวิชาการ, 3(10) : 6-12.

เอกราช โฆษิตพิมานเวช. (2560). รูปแบบการบริหารโรงเรียนเอกชนที่มีประสิทธิผล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาขอนแก่น เขต1. วิทยานิพจน์หลักสูตรปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยภาตะวันออกเฉียงเหนือ.