ผลของการส่งเสริมการทำน้ำส้มควันไม้ในชุมชนเนินสะพานบัว ตำบลโกรกพระ อำเภอโกรกพระ จังหวัดนครสวรรค์
คำสำคัญ:
การส่งเสริม, การทำน้ำส้มควันไม้บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้เป็นส่วนหนึ่งของงานวิจัยเรื่อง ผลของการส่งเสริมการทำน้ำส้มควันไม้ในชุมชนเนินสะพานบัว ตำบลโกรกพระ อำเภอโกรกพระ จังหวัดนครสวรรค์ มีวัตถุประสงค์เพื่อนำเสนอผลการส่งเสริมอาชีพการทำน้ำส้มควันไม้ในชุมชนเนินสะพานบัว ตำบลโกรกพระ อำเภอโกรกพระ จังหวัดนครสวรรค์โดยการอบรมความรู้ การรวมกลุ่มเพื่อสร้างอาชีพใหม่ การเผาถ่านเพื่อทำน้ำส้มควันไม้ กลุ่มตัวอย่างคือ ชาวบ้านในชุมชนเนินสะพานบัวที่ได้คัดไว้อย่างเฉพาะเจาะจงเป็นกลุ่มจำนวน 3 กลุ่ม ได้แก่ 1) กลุ่มที่ใช้น้ำส้มควันไม้ในการทำการเกษตร 2) กลุ่มที่ทำการเผาถ่านเป็นอาชีพ 3) กลุ่มที่ปลูกผักสวนครัวไว้รับประทานในครัวเรือน จำนวน 10 คน เครื่องมือที่ใช้ในการศึกษา ได้แก่ 1) แบบสอบถาม 2) แบบสัมภาษณ์ 3) แบบสำรวจ และได้ทำการเก็บรวบรวมข้อมูลการวิจัยที่เกี่ยวกับชุมชนเนินสะพานบัวด้วยตนเอง
ผลการวิจัยพบว่า การส่งเสริมอาชีพการทำน้ำส้มควันไม้ในชุมชนเนินสะพานบัว ตำบลโกรกพระ อำเภอโกรกพระ จังหวัดนครสวรรค์เป็นผลของการส่งเสริมให้ชาวบ้านในชุมชนเพื่อใช้ในการขับไล่แมลง ทำให้ชาวบ้านในชุมชนมีสุขภาพดี มีอาหารที่ปลอดสารเคมี ช่วยลดรายจ่ายและมีรายได้เพิ่มจากการขายผลิตภัณฑ์ โดยนำเอาหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาประยุกต์ใช้ร่วมกับการพึ่งพาตนเอง มีการนำทรัพยากรในท้องถิ่นมาใช้ผลิตน้ำส้มควันไม้และนำเอาภูมิปัญญาท้องถิ่นประยุกต์ใช้ผสมผสานกับเทคโนโลยีสมัยใหม่ในการทำเครื่องกลั่นน้ำส้มควันไม้ เพื่อการยกระดับคุณภาพของน้ำส้มควันไม้และสร้างกลุ่มอาชีพเสริม
References
ดรุณี โชติษฐยางกูร. (2555). ปรับใช้น้ำส้มควันไม้ใน"นาข้าว"ช่วยลดต้นทุน-ผลผลิตต่อไร่สูง. ค้นเมื่อ 30 มีนาคม 2563,http://www.kasetporpeang.com/forums/index.php?topic=69588.0.
ยุวรีย์ บัวโรย. (2558). กระบวนการจัดการวิสาหกิจชุมชนบ้านสารภี ตำบลจอมปลวก อำเภอบางคนที จังหวัดสมุทรสงคราม. วิทยานิพนธ์ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการพัฒนาท้องถิ่นแบบบูรณาการ สถาบันการเรียนรู้เพื่อปวงชน.
ธเนศ ศรีวิชัยลำพันธ์. (2556). การพัฒนาเศรษฐกิจชุมชน. เชียงใหม่: คณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัย เชียงใหม่.
เสรี พงศ์พิศ. (2550). เศรษฐกิจพอเพียงเกิดได้ถ้าใจปรารถนา. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์พลังปัญญา.
เสรี พงศ์พิศ. (2551). ยุทธศาสตร์การพัฒนาการท้องถิ่น. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์พลังปัญญา.