การพัฒนาสังคมคุณธรรมต้นแบบเชิงพุทธในอำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์
คำสำคัญ:
การพัฒนาสังคม, สังคมต้นแบบคุณธรรม, เครือข่ายชุมชนคุณธรรมบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาสภาพชุมชนในอำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์ 2) เพื่อศึกษารูปแบบการสร้างเครือข่ายชุมชนคุณธรรม ในอำเภอหล่มสัก จังหวัด เพชรบูรณ์ และ 3) เพื่อศึกษาการพัฒนารูปแบบการสร้างเครือข่ายชุมชนคุณธรรมต้นแบบเชิงพุทธ ในอำเภอหล่มสัก จังหวัดพชรบูรณ์ รูปแบบวิธีวิจัยเป็นรูปแบบการวิจัยเชิงคุณภาพ ผู้วิจัยทำการศึกษาค้นคว้าและรวบรวมข้อมูลจากเอกสารที่เกี่ยวข้อง จากนั้นจึงได้ลงพื้นที่เก็บข้อมูลภาคสนามแบบสัมภาษณ์เชิงลึกกลุ่มเป้าหมาย 4 กลุ่ม จำนวน 30 รูป/คน แล้วนำมาเขียนเชิงพรรณนา
ผลการวิจัยพบว่า สภาพชุมชนในอำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์ จากการวิเคราะห์ข้อมูล ผลการวิจัยพบว่า 1) ด้านอาชีพ คือเกษตรกรรม ทำนา ทำสวน ทำไร่ และเลี้ยงสัตว์ 2) ด้านประเพณี รักษาประเพณีฮีตสิบสองครองสิบสี่ 3) ด้านวัฒนธรรม ชุมชนแต่งกายผ้าไหมไทยท้องถิ่นในงานบุญประเพณีต่าง ๆ และ 4) ด้านเศรษฐกิจ ใช้ปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงมาเป็นต้นแบบ
รูปแบบการสร้างเครือข่ายชุมชนคุณธรรม จากผลการวิจัยพบว่า 1) รูปแบบการทำกิจกรรม โดยใช้พลัง “บวร” คือ หลักพุทธธรรม หลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียง และ หลักอนุรักษ์วัฒนธรรม 2) สร้างเครือข่ายชุมชนคุณธรรมเชิงพัฒนา ช่วยเหลือพึงพากัน 3) กิจกรรมของเครือข่าย มีปลูกต้นไม้ร่วมกันในวันสำคัญ และ 4) มีเป้าหมายวิสัยทัศน์ร่วมกันในการสร้างเครือข่าย โดยมีโครงการคุณธรรมต้นแบบในการสร้างเครือข่ายชุมชนคุณธรรม
การพัฒนารูปแบบการสร้างเครือข่ายชุมชนคุณธรรมต้นแบบเชิงพุทธ ผลการวิจัยพบว่า 1) หลักการพัฒนา 2) วิธีการดำเนินการ คือ ปรับทุกข์ ผูกมิตร พิชิตคู่ขัดแย้ง โดยสร้างกิจกรรมเครือข่ายและขายของออนไลน์ในช่วงโควิด-19 การฝึกอานาปานสติ มีสติมากขึ้นเสริมสร้างสุขภาพปอดให้แข็งแรง ลดความเครียด ควบคุมอารมณ์สามารถจัดการปัญหาต่าง ๆ ได้ดี หลักสังคหวัตถุ 4 คือ การแบ่งปัน วาจาสุภาพ การช่วยเหลือกัน และวางตนเสมอต้นเสมอปลาย และหลักเบญจศีล-เบญจธรรม คือ มีเมตตากรุณา มีสัมมาอาชีพ สำรวมในกาม จริงใจต่อกัน ลดละเลิกของมึนเมาโดยมีโครงการคุณธรรมต้นแบบเป็นหลัก
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงวัฒนธรรม. (2563). รายงานผลการดำเนินงาน โครงการพัฒนาต่อยอดทุนทานวัฒนธรรมตามรอยศาสตร์พระราชา เพื่อชุมชนเข้มแข็งอย่างยั่งยืน (บวร on Tour) ของชุมชนคุณธรรมน้อมนำหลักปรัชญาของเศรษฐกิจพอเพียงขับเคลื่อนด้วยพลังบวร ปีงบประมาณ พ.ศ.2564. เชียงราย: กลุ่มกิจการพิเศษ สำนักงานวัฒนธรรมจังหวัดเชียงราย.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2549). นโยบายการพัฒนาด้านการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: บริษัทสกายบุ๊กส์ จำกัด.
ธีระวุฒิ อรุณเวช. (2544). กระบวนการพัฒนาสังคมสู่ความอยู่เย็นเป็นสุขในระดับพื้นที่บนฐานพุทธธรรม.กรุงเทพมหานคร: กระทรวงพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์.
นิยานันท์ วุฒิพนมศักดิ์ และคณะ. (2565). การพัฒนาชุมชนคุณธรรมต้นแบบบ้านใหม่พัฒนา อำเภอภูเพียง จังหวัดน่าน. วารสาร มจร. หริภุญชัยปริทรรศน์, 6(2) 96–110.
พระครูอรรถจริยานุวัตร และคณะ. (2565). บ.ว.ร. นครปฐม : การพัฒนารูปแบบและขับเคลื่อนสังคมอุดมธรรมเพื่อสร้างนิเวศน์นวัตธรรมภูมิคุ้มกันทางสังคมและต่อต้นการทุจริตด้วยพุทธวิถีจังหวัดนครปฐม. (รายงานการวิจัย). สถาบันวิจัยญาณสังวร มหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย.
พระณัฏฐ์ธนชัย จันดาผล และคณะ. (2563). การขับเคลื่อนชุมชนคุณธรรมด้วยพลังบวร วัดจาปา อำเภอกันทรารมย์ จังหวัดศรีสะเกษ. วารสาร มจร อุบลประทรรศน์, 5(1), 183–193.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตโต). (2544). การมีส่วนร่วมของผู้ปกครองในการจัดการศึกษาคณะสงฆ์. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย..
พระธรรมปิฎก. (ป.อ. ปยุตฺโต). (2537). ความสำคัญของพระพุทธศาสนาในฐานะศาสนาประจำ ชาติ. กรุงเทพมหานคร: บริษัท สหธรรม จำกัด.
พระศิระ จิตฺตสุโภ. (2565). พลังบวรสู่ความเข้มแข็งของชุมชนคุณธรรมต้นแบบวัดท่าขนุน อำเภอทองผาภูมิ จังหวัดกาญจนบุรี. วารสาร มจร กาญจนปริทรรศน์, 2(3), 187–198.
วศิน อินทสระ. (2546). การเผยแผ่ศาสนา. กรุงเทพมหานคร: กรมการศาสนา.
สภาทนายความ. (2544). รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พ.ศ.2540. กรุงเทพมหานคร: บริษัท บพิธการพิมพ์ จำกัด.
Prayukvong, W. (2005). A Buddhist economic approach to the development of community enterprises: A case study from Southern Thailand. Cambridge Journal of Economics, 29(6), 1171–1185. https://doi.org/10.1093/cje/bei072
Prayukvong, W. (2011). Community’s learning process according to sufficiency economy philosophy: A case study of Mai Rieng community, Chawang district, Nakhon Si Thammarat province. International Journal of Humanities and Social Science, 1(5), 137–145.
Prayukvong, W. (2024). The sufficiency economy philosophy as an approach to social innovation: Case studies of local governments in Thailand. Asia Pacific Business Review, 30(1), 1–24. https://doi.org/10.1080/13511610.2023.2250924
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 มจร การพัฒนาสังคม

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.