พฤติกรรมการเลือกพรรคก้าวไกลของผู้ที่มีสิทธิเลือกตั้งในจังหวัดปทุมธานี

ผู้แต่ง

  • นิเวศน์ นิลวดี วิทยาลัยการเมืองการปกครอง มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
  • สมบูรณ์ สุขสำราญ วิทยาลัยการเมืองการปกครอง มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา
  • สุดาภรณ์ กิจกุลนำชัย วิทยาลัยการเมืองการปกครอง มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา

คำสำคัญ:

พฤติกรรม, พรรคก้าวไกล, ผู้ที่มีสิทธิเลือกตั้ง

บทคัดย่อ

พรรคก้าวไกลได้มีการใช้กลยุทธ์เป็นฐานคะแนนในการเลือกตั้งเลือกโดยเน้นเป้าหมายของการสื่อสารทางการเมืองซึ่งเป็นสิ่งที่ใกล้ตัว จึงอาจทำให้รู้สึกว่าการเมืองมีชีวิต สามารถวิพากษ์วิจารณ์ได้ โดยพรรคก้าวไกลมีการสื่อสารนโยบายของพรรคผ่านโซเชียลมีเดีย เพื่อแสดงจุดยืนอย่างหลากหลายทางสังคม ซึ่งมีสมาชิกพรรคหลายที่มีสถานะหลากหลายอาชีพทั้งยังเป็นบุคคลหน้าใหม่ในวงการเมือง รวมถึงคณะทำงานภายในพรรคที่ประกอบไปด้วยช่วงอายุที่หลากหลาย โดยการเลือกตั้ง 2566 พบว่า ‘TikTok’ เป็นแพลตฟอร์มที่มีการกล่าวถึงและการมีส่วนร่วมสูงสุดด้วยจำนวน 186,393,775 ครั้ง หรือคิดเป็น 63% ของโซเชียลมีเดียทั้งหมด ตามมาด้วย ‘Facebook’ และ ‘Twitter’ ในอันดับ 2 และ 3 ขณะที่ ‘Instagram’ และ ‘YouTube’ อยู่ในอันดับสุดท้าย ซึ่งทำให้ TikTok มีบทบาทสำคัญอย่างมากในการเป็นพื้นที่โปรโมทให้กับพรรคการเมืองทั้งด้านบวกและลบ ด้วยทั้งหมดที่กล่าวมานี้พฤติกรรมการเลือกพรรคก้าวไกลของผู้ที่มีสิทธิเลือกตั้งในจังหวัดปทุมธานีส่งผลต่อปัจจัยทางสื่อโซเซียล และกลยุทธ์ที่พรรคก้าวไกลได้นำมาใช้เพื่อทำให้เสียงบนโซเชียลที่มีต่อความนิยมชื่นชอบในตัว ‘นายพิธา’ และ พรรคก้าวไกล ได้แปรเปลี่ยนเป็นคะแนนเสียงให้แก่พรรคก้าวไกลจนคว้าชัยชนะในการเลือกตั้ง

เอกสารอ้างอิง

กระมล ทองธรรมชาติ และคณะ. (2541). การก่อตั้งคณะกรรมการการเลือกตั้งประเทศไทย : ศึกษาเปรียบเทียบกรณีของอินเดียและฟิลิปปินส์เพื่อเป็นแนวทางสำหรับประเทศไทย. โครงการวิจัยจุฬาลงกรณ์ประเภททุนอุดหนุนการวิจัยจากสภาการวิจัยแห่งชาติประจำปี งบประมาณ 2541 กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

จิรวัฒน์ ศิริพานิชย์ และคณะ. (2561). ปัจจัยเชิงสาเหตุที่ทรงอิทธิพลต่อการลงคะแนนเสียงเลือกตั้ง. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฎมหาสารคาม. 5(1), 311-322.

เชาวนะ ไตรมาศ. (2545). การใช้กลไกรัฐธรรมนูญสำหรับประชาชน. กรุงเทพมหานคร: สถาบันนโยบายศึกษา.

ธมลวรรณ วรรณปลูก. (2561). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกตั้งนายกเทศมนตรี: ศึกษากรณีเทศบาลเมืองเขลางค์นคร อำเภอเมือง จังหวัดลำปาง. (การค้นคว้าอิสระหลักสูตรรัฐศาสตรมหาบัณฑิต) สาขาวิชาสื่อสารการเมือง วิทยาลัยสื่อสารการเมือง: มหาวิทยาลัยเกริก.

ธโสธร ตู้ทองคํา. (2545). กระบวนการเลือกตั้ง. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.

นพพล แก้วประวัต. (2563). ทัศนคติของประชาชนชาวสมุทรปราการที่มีต่อพรรคก้าวไกล : ศึกษาในห้วงเวลาปี พ.ศ. 2563. (การค้นคว้าอิสระหลักสูตรรัฐศาสตรมหาบัณฑิต) สาขาสื่อสารการเมือง: มหาวิทยาลัยเกริก.

นุกูล ชิ้นฟัก และคณะ. (2561). พฤติกรรมของผู้มีสิทธิเลือกตั้งที่มีต่อการเลือกตั้งตามระบอบประชาธิปไตยในตำบลเขาพระอำเภอรัตภูมิจังหวัดสงขลามหาลัยหาดใหญ่. ใน การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติครั้งที่ 9 (หน้า 1741–1752). มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.

ภาสวรรณ สิทธิกรณ์. (2564). พฤติกรรมการใช้สิทธิเลือกตั้งซ่อม สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร พ.ศ. 2562 ในจังหวัดขอนแก่น เขตเลือกตั้งที่ 7. (วิทยานิพนธ์ปริญญารัฐศาสตรมหาบัณฑิต) บัณฑิตวิทยาลัย: มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.

รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย. (2560, 6 เมษายน). ราชกิจจานุเบกษา. เล่ม 134 ตอนที่ 40 หน้า 22.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2554). การเลือกตั้ง. สืบค้น 28 มิถุนายน 2566, จาก https://dictionary.orst.go.th/.

ราชบัณฑิตยสถาน. (2556). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. 2554. กรุงเทพมหานคร: นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์.

ดาวน์โหลด

เผยแพร่แล้ว

เผยแพร่ 2025-06-28 — ปรับปรุง 2025-07-28

เวอร์ชัน

รูปแบบการอ้างอิง

นิลวดี น., สุขสำราญ ส. ., & กิจกุลนำชัย ส. (2025). พฤติกรรมการเลือกพรรคก้าวไกลของผู้ที่มีสิทธิเลือกตั้งในจังหวัดปทุมธานี. มจร การพัฒนาสังคม, 10(1), 59–66. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JMSD/article/view/272640 (Original work published 28 มิถุนายน 2025)

ฉบับ

ประเภทบทความ

บทความวิชาการ