BUA BOK OIL: GUIDELINES FOR PROMOTING THE OCCUPATIONAL GROUP TO THE BUSINESS COMMUNITY. A CASE STUDY BAN SAIPAYHAN WOMEN’S GROUP VILLAGE NO.15 THAKHEUN SUB - DISTRICT THA SALA DISTRICT NAKHON SI THAMMARAT PROVINCE THAILAND
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research article were: 1) to study development of the occupational group of the business community; A case study Ban Saipayhan women group, Village No.15, Thakheun Sub-district, Tha Sala District, Nakhon Si Thammarat Province, 2) to study the problems of the occupational group for the business community; A case study Ban Saipayhan women group, Village No.15, Thakheun Sub-district, Tha Sala District, Nakhon Si Thammarat Province, and 3) to study the guidelines for promoting the profession to the business community; A case study Ban Saipayhan women group, Village No.15, Thakheun Sub-district, Tha Sala District, Nakhon Si Thammarat Province. This research was qualitative research conducted by documents study and specific sampling interviews. The sample were selected from women’s Bua Bok Oil makers of Bansaipayhan. The sample were divided into 2 groups: 1) a group of Bua Bok Oil makers, and 2) a group of Bua Bok Oil supporters. The sample were 12 persons. The sample were the persons who well known about Bua Bok Oil process more than 5 years. The data was analyzed and summarized to cast an overview and found that: 1) The development of the occupational group for the business community consisted with four steps: 1.1) establishing a group, 1.2) operation processing, 1.3) expanding group, and 4) harmonizing. 2) The problems of the occupational Group for the business community, there were several problems following: 2.1) production, 2.2) packaging, 2.3) promotion, and 2.4) marketing. 3) The guidelines for promoting the occupation group to the business community such as 3.1) production, 3.2) packaging, 3.3) promotion, and 3.4) marketing.
Article Details
References
ขวัญฤดี ตันตระบัณฑิตย์. (2551). แนวทางการพัฒนาธุรกิจชุมชน. วารสารการพัฒนาท้องถิ่น, 3(1), 122-134.
ชฎาพร ไชยศรี. (2552). กลยุทธ์การพัฒนากลุ่มวิสาหกิจชุมชน แม่บ้านเกษตรกรบ้านผาฆ้อง ตำบลห้วยส้ม อำเภอภูกระดึง จังหวัดเลย. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการและการประเมินผล. มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย.
ณัฏฐา พรอำนาจ. (2555). 49 สมุนไพรใกล้ตัว สารพัดรักษาโรค. กรุงเทพมหานคร: ณ ดา.
ธนาวิทย์ บัวฝ้าย. (2563). ธุรกิจชุมชน: แนวทางในการพัฒนาชนบท. เรียกใช้เมื่อ 9 มกราคม 2563 จาก http://www.hu.ac.th/academic/article/Mk/Business% 20community.html
นฤมล พึ่งกิจ. (2559). การพัฒนากลุ่มอาชีพสู่การเป็นวิสาหกิจชุมชนในเขตเทศบาลตำบลพุเตย จังหวัดเพชรบูรณ์. วารสารวิจัยราชภัฏพระนคร สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 11(2), 201-214.
บุญชม ศรีสะอาด. (2556). วิธีการทางสถิติสำหรับการวิจัย. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาการพิมพ์.
สุนงค์ลักษณ์ ตั้งปรัชญากูล. (2557). แนวทางการพัฒนากลุ่มอาชีพชุมชนขององค์การบริหารส่วนตําบลโพนงาม อําเภอกมลาไสย จังหวัดกาฬสินธุ์. GRADUATE STUDIES JOURNAL, 11(53), 125-132.
อภิสรา ชุ่มจิตร. (2557). การพัฒนาศักยภาพการจัดการธุรกิจชุมชน กรณีศึกษา: ตำบลคลองเคียน อำเภอตะกั่วทุ่ง จังหวัดพังงา. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยราชภัฏภูเก็ต, 10(2), 94-139.
Cronbach, L. J. (1990). Essentials of psychological testing (5th ed.). New York: Harper Collins Publishers.