THE DEVELOPMENT OF AN INTERNAL SUPERVISION MODEL USING PROFESSIONAL LEARNING COMMUNITY PROMOTING ACTIVE LEARNING MANAGEMENT, NAKHON KHONKAEN SCHOOL THE SECONDARY EDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research article aims to develop an internal supervision model and study results of an implementation of the model by using professional learning community to promote active learning management, Nakhon Khonkaen School The Secondary Educational Service Area Office. The research methodologies and developments involved 4 steps: step 1 is a study on fundamental information; step 2 is a creation and development of the model; step 3 is a creation and development of tools that used for collecting data; step 4 is an experimentation and evaluation of model implementation. Samples of the research included 30 teachers from Nakhon Khonkaen School in an academic year 2022 which obtained by using multistage sampling method. Tools that used in the research are: a test on active learning management, an evaluation form to evaluate skills to create active learning management plan, and an evaluation form to measure capability to implement active learning management. Statistics used in the research are percentage, mean, standard deviation (S.D.) and t-test. Findings of the research found it that appropriateness of the internal supervision model and its manual for specialists in the overall appeared in the highest level ( = 4.57, S.D. = 0.14). Teachers who received internal supervision through active learning had higher score than before an implementation with the mean of (
= 62.73, S.D. = 4.62) which accounted for 89.62 percent. Capability to create active learning management plan had an average score of (
= 52.27, S.D. = 2.85) which accounted for 87.11 percent; and capability to implement active learning activities had an average score of (
= 85.13, S.D. = 3.97) which accounted for 85.13 percent. As to these, results of an implementation of the internal inspection model was statistically higher than standard benchmark that set at 75 percent at significance level of .05
Article Details
References
กนกอร ทองศรี. (2560). การพัฒนารูปแบบการนิเทศเพื่อพัฒนาครูผู้สอน เรื่อง การพัฒนานวัตกรรมการเรียนการสอนด้วยกระบวนการวิจัยในชั้นเรียน สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ขอนแก่น เขต 4. ใน เอกสารการประชุมวิชาการและนําเสนอผลงานวิจัยระดับชาติ ครั้งที่ 4 ประจำปี 2560 กลุ่มสาขาวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี กลุ่มสาขาศึกษาศาสตร์ กลุ่มสาขา มนุษยศาสตร์ และสังคมศาสตร์ กลุ่มสาขาบริหารธุรกิจและการจัดการ วันที่ 30 เมษายน 2560 อาคารหอประชุม มหาวิทยาลัยปทุมธาน. ปทุมธานี: เทคโนโลยีปทุมธานี (พี-เทค).
ฐาปนัฐ อุดมศรี. (2558). รูปแบบการบริหารโรงเรียนเพื่อเสริมสร้างชุมชนแห่งการเรียนรู้ทางวิชาชีพด้านการวิจัยปฏิบัติการในชั้นเรียน. ใน ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา . จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ดรุณนภา นาชัยฤทธิ์. (2557). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนแบบผสมผสานด้วยการเรียนรู้ ร่วมกันโดยใช้กรณีศึกษาเพื่อส่งเสริมการคิดอย่างมีวิจารณญาณ การคิดแก้ปัญหาและการเรียนรู้ร่วมกันเป็นทีมของนักศึกษาระดับปริญญาตรี ครุศาสตร์/ศึกษาศาสตร์. ใน ดุษฎีนิพนธ์ศึกษาศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
เดช สาระจันทร์. (2559). รูปแบบการนิเทศโดยใช้การเสริมพลังเป็นฐานเพื่อ พัฒนาความสามารถในการจัดการเรียนรู้ของครูคณิตศาสตร์ โรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาเขตภาคเหนือตอนบน. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 35(6), 87-99.
นพพรพรรณ ญาณโกมุท. (2558). การพัฒนารูปแบบการนิเทศภายในตามแนวคิดการศึกษาชั้นเรียน (Lesson Study). วารสารวิชาการ สถาบันการพละศึกษา, 7(3), 123-138.
นิติธาร ชูทรัพย์. (2559). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนรายวิชาคอมพิวเตอร์ สารสนเทศขั้น พื้นฐาน โดยใช้แนวคิดการเรียนรู้แบบผสมผสาน สำหรับนักศึกษาปริญญาตรี มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร. วารสารบริหารการศึกษาบัวบัณฑิต, 17(1), 33-42.
ปรณัฐ กิจรุ่งเรือง และอรพิณ ศิริสัมพันธ์. (2561). ชุมชนแห่งการเรียนรู้เชิงวิชาชีพครู. กรุงเทพมหานคร: M & N Design Printing.
ประภาภรณ์ คำโอภาส. (2560). รูปแบบชุมชนการเรียนรู้ทางวิชาชีพของครูศูนย์การศึกษานอกระบบ และการศึกษาตามอัธยาศัยในเขตภาคเหนือตอนบน. ใน ดุษฎีนิพนธ์ศึกษาศาสตร์ดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
วัชรา เล่าเรียนดี. (2553). การนิเทศการสอน (Supervision of Instruction). (พิมพ์ครั้งที่ 5). นครปฐม: มหาวิทยาลัยศิลปากร.
วิจารณ์ พานิช. (2556). วิถีสร้างการเรียนรู้เพื่อศิษย์. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: บริษัทตถาตา พับลิเคชั่น.
สถาบันวิจัยเพื่อการพัฒนาประเทศไทย (ทีดีอาร์ไอ). (2560). ข้อเสนอว่าด้วยการปฏิรูประบบการศึกษาไทย. เรียกใช้เมื่อ 26 ธันวาคม 2565 จาก http://pokpong.org/ wpcontent/uploads/education-reform-proposal.pdf
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2553). การนิเทศแนวใหม่กลไกปฏิรูปการศึกษา: เอกสารประกอบการประชุมทางวิชาการนำเสนอผลงานการนิเทศ สู่การปฏิรูปการศึกษาในทศวรรษที่สอง สนองจุดเน้นการพัฒนาคุณภาพผู้เรียน วันที่ 21-22 ธันวาคม 2553 ณ เมืองทองธานี จังหวัดนนทบุรี. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2556). บทวิเคราะห์สถานภาพการพัฒนาครูทั้งระบบและข้อเสนอแนะแนวทางการพัฒนาครูเพื่อคุณภาพผู้เรียน. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2559). ข้อเสนอเชิงนโยบายการพัฒนาครู และบุคลากรทางการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
สุเทพ พงศ์ศรีวัฒน์. (2556). ผู้นำสถานศึกษากับการสร้างโรงเรียนแห่งการเรียนรู้. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 47(2), 111-129.
อรอุมา รุ่งเรืองวณิชกุล. (2556). การพัฒนารูปแบบการเสริมสร้างสมรรถนะครูนักวิจัย ด้วยการบูรณาการกระบวนการเรียนรู้สำหรับข้าราชการครู สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 2. ใน ดุษฎีนิพนธ์ศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาการศึกษาผู้ใหญ่. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
Joyce, B. et al. (1992). Model of teaching. 4th ed. Boston: Allyn and Bacon: A Divison of Simon & Schuster, Inc.