SATISFACTION WITH ORGANIZING THE ENVIRONMENT THAT FACILITATES LEARNING IN THE DIGITAL ERA FOR STUDENTS OF BOROMARAJONANI COLLEGE OF NURSING, NAKHONRATCHASIMA
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objective of this descriptive research was to study the level of satisfaction and opinions towards the environment contributing to learning in the digital age of students of Boromarajonani College of Nursing, Nakhon Ratchasima. The samples were 110 first-year students of Boromarajonani College of Nursing, Nakhon Ratchasima, in the academic year 2020, obtained from a simple random sampling. Data were collected using a questionnaire with a Cronbach’s alpha coefficient of .98. The data were analyzed by descriptive statistics and content analysis. The results showed that the overall level of satisfaction with the learning environment in the digital age of students was at a high level ( = 4.26, SD = 0.47), and all aspects were satisfied at a high level, including the learning atmosphere, teaching and learning management, digital technology, and the classroom. The aspect with the highest mean was the learning atmosphere (
= 4.34, SD = 0.49) and the aspect with the lowest mean was the classroom (
= 4.16, SD = 0.58). With all the aspects, the item with the highest mean was the students had good friendship with their classmates (
= 4.42, SD = 0.58) and the item with the lowest mean was the speed and the coverage efficiency of the Internet (
=3.97, SD = 0.94). Regarding the opinions of the students towards the environment conducive to learning in the digital age, most of the students commented that the Internet signal was slow and did not cover all areas of use (49.09 percent). From the results of this research, it is suggested that the college should develop a high-speed and stable internet system to cover all areas of use, to provide an environment that facilitates learning in the digital age more efficiently.
Article Details
References
คณะกรรมการอิสระเพื่อการปฏิรูปการศึกษา. (2561). แผนการปฏิรูปประเทศด้านการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.
จตุภูมิ เขตจัตุรัส. (2560). วิธีการและเครื่องมือประเมินการเรียนรู้ของผู้เรียน. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
เดโช แขน้ำแก้ว. (2561). ความต้องการด้านการจัดบรรยากาศในชั้นเรียนและการส่งเสริมสื่อสนับสนุน การเรียนของนักศึกษาถนัดซ้าย: กรณีศึกษา สาขาวิชาการพัฒนาชุมชนคณะมนุษยศาสตร์ และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏนครศรีธรรมราช. วารสารนวัตกรรมการศึกษาและการวิจัย, 3(2), 79-98.
นฤนาท จั่นกล้า. (2561). การศึกษาความสามารถในการแก้ปัญหาทางคณิตศาสตร์และความพึงพอใจของนักศึกษาเอกคณิตศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครที่มีต่อการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐาน. วารสารวิจัยราชภัฏพระนคร สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ , 13(1), 137 -151.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาส์น.
พระครูใบฎีกามณฑล เขมโก. (2562). อิทธิพลของสิ่งแวดล้อมที่เอื้อต่อการพัฒนาการเรียนรู้ของนักศึกษาระดับอุดมศึกษ. วารสารสถาบันวิจัยญาณสังวร, 10(1), 192-200.
พีระศักดิ์ จิ้วตั้น และอภิญญา ลิ้มสุวัฒน์. (2564). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความพึงพอใจโดยรวมของลักษณะทางกายภาพห้องเรียน Active Learning มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 12(2), 220-244.
รุจโรจน์ แก้วอุไร และชโรชีนีย์ ชัยมินทร์. (2562). พื้นที่การเรียนรู้สำหรับผู้เรียนยุคดิจิทัลในห้องสมุดสถาบันอุดมศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 21(4), 366-378.
วิชัย พัวรุ่งโรจน์ และคณะ. (2560). แนวโน้มวิธีการเรียนการสอนยุคใหม่ด้วยเครื่องมือประเมินผลระหว่างเรียนออนไลน์. วารสารนวัตกรรมการเรียนรู้, 3(2), 45-68.
วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี นครราชสีมา. (2562). แผนยุทธศาสตร์ระยะ 5 ปี พ.ศ. 2563 - 2567. นครราชสีมา: วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี นครราชสีมา.
วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี นครราชสีมา. (2563). รายงานการประเมินตนเอง เพื่อการขอรับรองสถาบันการศึกษาการพยาบาลและการผดุงครรภ์ วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี นครราชสีมา. นครราชสีมา: วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนี นครราชสีมา.
วิทิต บัวปรอท. (2564). ทิศ 6 ในพระพุทธศาสนากับการสร้างสัมพันธภาพระหว่างบุคคล ในยุควิถีปกติใหม่. วารสารมหาจุฬานาครทรรศน์, 8(6), 208-221.
วีซานา อับดุลเลาะ และวุฒิชัย เนียมเทศ. (2563). การจัดสภาพแวดล้อมการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 แนวคิด ทฤษฎี และแนวทางปฏิบัติ. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 7(2), 227-246.
ศิโรจน์ ศรีโกมลทิพย์ และศิวนิต อรรถวุฒิกุล. (2559). ผลการใช้สื่อมัลติมีเดียร่วมกับการจัดการเรียนการสอนในชั้นเรียนที่ส่งผลต่อแรงจูงใจใฝ่สัมฤทธิ์ในการผลิตสื่อศิลปะสำหรับเด็ก. Veridian E-Journal, 9(1), 1459-1472.
สงบ อินทรมณี. (2562). การบริหารสถานศึกษาในยุคดิจิทัล. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น, 16(1), 353-360.
สุขมิตร กอมณี. (2562). โมเดลการจัดสิ่งแวดล้อมทางการเรียนภควันตภาพสำหรับนักศึกษาระดับอุดมศึกษา. วารสารศึกษาศาสตร์, 30(3), 30-48.
สุณิสา สำเร็จดี และคณะ. (2559). ความพึงพอใจของนักศึกษาต่อคุณภาพบริการสิ่งสนับสนุนการเรียนรู้ วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีสุรินทร์. ราชาวดีสาร วิทยาลัยพยาบาลบรมราชชนนีสุรินทร์, 6(2), 21-26.
สุภัทรา กลางประพันธ์ และสมเจตน์ คงคอน. (2563). ความพึงพอใจต่อสิ่งสนับสนุนการเรียนรู้คณะแพทย์แผนไทยและแพทย์ทางเลือก มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์ สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 7(2), 142-155.
อติญาณ์ ศรเกษตริน และคณะ. (2562). การจัดการเรียนการสอนทางการพยาบาล สู่การพัฒนาทักษะการเรียนรู้ในศตวรรษที 21. วารสารพยาบาลทหารบก, 20(3), 18-26.
อรธิดา ประสาร. (2559). การจัดการเรียนรู้โดยใช้ปัญหาเป็นฐานสำหรับนักศึกษาหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยราชภัฏบุรีรัมย์, 8(1), 27-36.
เอื้อมพร หลินเจริญ. (2555). เทคนิคการวิเคราะห์ข้อมูลเชิงคุณภาพ. วารสารการวัดผลการศึกษา, 17(1), 17-29.
Fontanillas, T. R. et al. (2016). E-assessment process: giving a voice to online learners. International Journal of Educational Technology in Higher Education, 13(20), 1-14.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determination sample size for research activities. Educational and Psychological Measurement, 30, 607-610.
Mamas, C. (2017). Exploring peer relationships, friendships and group work dynamics in higher education: applying social network analysis. Journal of Further and Higher Education, 1(1), 1-16.
Spector, J. M. (2014). Conceptualizing the emerging field of smart learning environments. Smart Learning Environments, 1(2), 1-10.