THE CAUSAL RELATIONSHIP MODEL OF FACTORS AFFECTING EFFECTIVENESS OF WORLD–CLASS STANDARD SCHOOLS IN THE NORTHEASTERN REGION OF THAILAND

Main Article Content

Phongphiphat Narinruk
Sikarn Peantunyakorn
Ploenpit Thummarat

Abstract

The purposes of this research were 1) to study the effectiveness of World–Class standard schools in the northeastern region and the causal factors selected to study 2) to examine the causal relationship model of factors affecting the effectiveness of World–Class standard schools in the northeastern region 3) to find ways to develop factors that directly affect the effectiveness of World–Class standard schools in the northeast By using mixed method research the research is divided into 3 phases. Consists of 1) modeling the hypothesis 2) checking for consistency with empirical data. The sample group consisted of 420 World–Class standard schools in the Northeastern region. The informants were school administrators. Academic supervisors and teachers, 1,260 people and 3) finding ways to develop factors affecting the effectiveness of World–Class standard schools. Structural equation modeling (SEM) and linear model analysis were performed using Chi-square statistics. Data were analyzed using SPSS and LISREL packages using advanced statistics. and interview experts. The results showed that 1) The average effectiveness of World-Class standard schools in the northeastern region was at a high level. 2) The causal relationship model of factors affecting the established World-Class standard school effectiveness was consistent with empirical data. where chi-square (χ2) = 62.99, value (df) = 47, value (p) = 0.05946, value (χ2/df) = 1.34, value (GFI) = 0.99, value (AGFI) = 0.97, and value (R2) = 0.94 When taking the model to 9 experts to confirm using an interview form, it was found that everyone confirmed the model according to the analysis results. 3) The influence on the effectiveness of World-Class standard schools in the Northeast. The direct factor is the leadership factor of the executives. organizational culture teacher learning management and learning organization.

Article Details

How to Cite
Narinruk, P., Peantunyakorn, S., & Thummarat, P. (2023). THE CAUSAL RELATIONSHIP MODEL OF FACTORS AFFECTING EFFECTIVENESS OF WORLD–CLASS STANDARD SCHOOLS IN THE NORTHEASTERN REGION OF THAILAND. Journal of Social Science and Cultural, 7(2), 1–19. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/261873
Section
Research Articles

References

จตุรภัทร ประทุม. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่มัธยมศึกษาเขต 27. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.

จิราวรรณ เซ่งย่อง. (2561). ภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารโรงเรียนและองค์การแห่งการเรียนรู้ที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียนจังหวัดกระบี่ สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 13. Academic Journal Phranakhon Rajabhat University, 9(2), 256-271.

ธวัชชัย ตั้งอุทัยเรือง. (2557). รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของประสิทธิผลโรงเรียนประถมศึกษาขนาดเล็กสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในเขตภาคกลางของประเทศไทย. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยคริสเตียน.

นครินทร์ ศรีคง. (2561). วัฒนธรรมองค์การที่ส่งผลต่อคุณลักษณะโรงเรียนมาตรฐานสากลสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 28. Journal of Roi Et Rajabhat University, 12(ฉบับพิเศษ), 138-148.

นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2548). สถิติชวนใช้. กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์หาวิทยาลัย.

บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น. (พิมพ์ครั้งที่10). กรุงเทพมหานคร: สุวีริยาสาสน์.

ปุณยา จันทมาตย์. (2558). การศึกษาทักษะการสอนของครูสังคมศึกษาเพื่อการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21 ในโรงเรียนมาตรฐานสากลระดับมัธยมศึกษา. An Online Journal of Education, 10(4), 612-624.

เฟื่องฟ้า เรืองเวช. (2558). ปัจจัยการบริหารที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียนมาตรฐานสากลสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษากรุงเทพมหานคร. วารสารบริหารการศึกษา มศว, 12(23), 71-83.

วรญา รัตนดิลก ณ ภูเก็ต. (2563). วัฒนธรรมองค์กรที่ส่งผลต่อการเป็นองค์กรแห่งการเรียนรู้ของสถานศึกษาสังกัดเทศบาลนครนครศรีธรรมราช. Narkbhutparitat Journal Nakhon Si Thammarat Rajabhat University, 12(3), 126-138.

วรัชญ์ธารี ประกิ่ง. (2561). องค์การแห่งการเรียนรู้กับประสิทธิผลของสถานศึกษาในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 4. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศิลปากร.

วิโรจน์ สารรัตนะ. (2555). แนวคิด ทฤษฎี และประเด็นเพื่อการบริหารทางการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ทิพยวิสุทธิ์.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2565). การย้ายผู้บริหารสถานศึกษาสังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน ประจำปี พ.ศ.2565. คำสั่งที่ ศธ 04009/ว3246. (31 พฤษภาคม 2565).

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนพัฒนาการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 - 2579. กรุงเทพมหานคร: บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.

สำนักบริหารงานการมัธยมศึกษาตอนปลาย. (2561ก). แนวทางการดำเนินงานโรงเรียนมาตรฐานสากล ปรับปรุง พ.ศ.2561. กรุงเทพมหานคร: สำนักบริหารงานการมัธยมศึกษาตอนปลาย สพฐ.

สำนักบริหารงานการมัธยมศึกษาตอนปลาย. (2561ข). แนวทางการจัดการเรียนการสอนในโรงเรียนมาตรฐานสากล. กรุงเทพมหานคร: สำนักบริหารงานการมัธยมศึกษาตอนปลาย สพฐ.

สำนักบริหารงานการมัธยมศึกษาตอนปลาย. (2561ค). เป้าหมายและตัวชี้วัดด้านผู้เรียนโรงเรียนมาตรฐานสากล ปรับปรุง 2561. กรุงเทพมหานคร: สำนักบริหารงานการมัธยมศึกษาตอนปลาย สพฐ.

สำนักแผนและประกันคุณภาพการศึกษา. (2558). แนวทางการดําเนินงานด้านการเรียนการสอนในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: สำนักแผนและประกันคุณภาพการศึกษา.

สิริมา เปียอยู่. (2561). กลยุทธ์การพัฒนาคุณภาพโรงเรียนมาตรฐานสากลในเขตภาคเหนือตอนล่าง. วารสารมนุษย์ศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฎพิบูลสงคราม, 12(1), 260-274.

สุรัสวดี บุญติด. (2562). รูปแบบการเป็นองค์การแห่งการเรียนรู้ของโรงเรียนมาตรฐานสากล สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 12. Narkbhutparitat Journal Nakhon Si Thammarat Rajabhat University, 11(1), 154-165.

อนุชา เงินแพทย์. (2559). รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของภาวะผู้นำทางวิชาการของผู้บริหารและบรรยากาศโรงเรียนที่ส่งผลต่อประสิทธิผลโรงเรียนมาตรฐานสากลในประเทศไทย. ใน ดุษฎีนิพนธ์ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

Hair, J. F. et al. (2014). Multivariate data analysis, New International edition. Harlow: Pearson Education.