THE CURRICULUM DEVELOPMENT TO ENHANCE COMPETENCIES IN THE ACTIVE LEARNING WITH BRAIN BASED LEARNING TO IMPROVE THE GRADE 1 ELEMENTARY PUPIL’S THAI LITERACY FOR NON-THAI MAJOR TEACHERS

Main Article Content

Kulisara Jitchayawanit

Abstract

The purposes of this research were 1) to study of the problems of Thai language learning management 2) to create and examine the quality of the curriculum 3) to try out the curriculum and 4) to assess the curriculum using research and development with 4 steps. The experimental group used in the research was 25 grade 1 Thai language teachers. The research instruments were questionnaires, the assessment forms, test, curriculum and course documents. The statistics used for data analysis were mean, standard deviation, t–test, and content analysis. The results showed that 1) the problematic state of Thai language learning management was at a high level 2) a course consisted of reasons and necessity, principles, aims, content, learning activities, learning materials measurement and evaluation syllabus and course materials. The curriculum and course materials were appropriate at the highest level 3) the results of the try-out curriculum showed that non-Thai major teachers had knowledge and understanding of active learning management after the development was higher than before at the .05 level of statistical significance. Teachers were able to manage active learning based on the brain-based learning. The students’ literacy in Thai abilities after the development was higher than before at the .05 level 4) The results of the curriculum assessment found that the curriculum were appropriate at the highest level.

Article Details

How to Cite
Jitchayawanit, K. (2023). THE CURRICULUM DEVELOPMENT TO ENHANCE COMPETENCIES IN THE ACTIVE LEARNING WITH BRAIN BASED LEARNING TO IMPROVE THE GRADE 1 ELEMENTARY PUPIL’S THAI LITERACY FOR NON-THAI MAJOR TEACHERS. Journal of Social Science and Cultural, 7(4), 317–333. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/263558
Section
Research Articles

References

เกศกาญจน์ ทันประภัสสร. (2561). การพัฒนาหลักสูตรเสริมสร้างคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุ กรณีศึกษาเทศบาลนครพิษณุโลก. ใน ดุษฎีนิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยนเรศวร.

ไชยยศ เรืองสุวรรณ. (2553). การจัดการเรียนรู้เชิงรุก: ทฤษฎีและการวิจัย. กรุงเทพมหานคร: โอ.เอส.พริ้นติ้ง.

ณัชภิตษา เชาวนแช่มชื่น. (2559). การพัฒนาหลักสูตรเสริมสร้างสมรรถนะการจัดการเรียนรู้ตามสภาพจริงของครูสังกัดกรุงเทพมหานคร. ใน ดุษฎีนิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยนเรศวร.

ธนียา เทียนคำศรี. (2557). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมครูเพื่อออกแบบกิจกรรมพัฒนาทักษะชีวิตในการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ของนักเรียนระดับประถมศึกษา. รมยสาร, 12(5), 103-115.

นิภาพร ช่วยธานี. (2564). การพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้แบบสะเต็มศึกษาที่บูรณาการสร้างข้อโต้แย้ง (6E+A) เพื่อส่งเสริมทักษะการแก้ปัญหาทางสะเต็มของนักศึกษาปริญญาตรี. ใน วิทยานิพนธ์ศึกษาศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาวิชาวิทยาศาสตรศึกษา. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

พรพิมล สุขขาว. (2560). การจัดการเรียนรู้เชิงรุกร่วมกับผังกราฟิกที่มีต่อผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและความสามารถในการวิเคราะห์ เรื่องภูมิศาสตร์ทวีปยุโรป ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยทักษิณ.

พรพิไล เลิศวิชา. (2558). Roadmap…..การพลิกโฉมโรงเรียน ป.1 อ่านออกเขียนได้ ใน 1 ปี. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน.

พินสุดา ศิริรังธศรี. (2557). การยกระดับคุณภาพครูไทยในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานส่งเสริมสังคมแห่งการเรียนรู้และคุณภาพเยาวชน (สสค.).

พิมพันธ์ เดชะคุปต์ และพเยาว์ ยินดีสุข. (2557). การจัดการเรียนรู้ในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

มนตรี ศิริจันทร์ชื่น. (2554). การพัฒนาโดยใช้การสอนแบบ Active Learning และการใช้บทเรียนแบบ e- learning. เชียงใหม่: คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.

มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์. (2564). แผนยุทธศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์. อุตรดิตถ์ : มหาวิทยาลัยราชภัฏอุตรดิตถ์.

วรรณี โสมประยูร. (2553). เทคนิคการสอนภาษาไทย. กรุงเทพมหานคร: ดอกหญ้าวิชาการ.

ศิวกานท์ ปทุมสูติ. (2556). เด็กอ่านไม่ออกเขียนไม่ได้ แก้ง่ายนิดเดียว (ใหม่). (พิมพ์ครั้งที่11). กรุงเทพมหานคร : นวสานส์การพิมพ์. สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา.

สถาบันวิทยาการการจัดการเรียนรู้. (2550). การสอนแบบ Brain-based Learning. กรุงเทพมหานคร: สถาบันพัฒนาผู้บริหารการศึกษา.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาแพร่. (2564). รายงานผลการดำเนินงานประจำปี 2564. แพร่: สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาแพร่ เขต 1.

สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา. (2553). ชุดฝึกอบรมการวัดประเมินผลการเรียนรู้ หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์สหกรณ์.

อำนาจ เกษศรีไพร. (2558). การพัฒนาหลักสูตรเสริมสร้างความสามารถการจัดการเรียนรู้เพื่อส่งเสริมผู้เรียนด้านการอ่านออกภาษาไทย สำหรับครูที่สำเร็จการศึกษาไม่ตรงสาขาวิชาที่สอน. ใน ดุษฎีนิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยนเรศวร.

Caine, R. N. & Caine, G. (1991). Making Connections : Teaching and the Human Brain. Menlo Park. CA: Innovative Learning.

Castle, S. F. & Souunder, K. O. (2006). Do Professional Development School (PDSs) Make a Difference? A Comparative Study of PDS and Non-PDS Teacher Candidates. Journal of Teacher Education, 57 (1), 65-80.

Jensen, E. (2008). Brain-Based Learning. 2 nd ed. Thousand Oaks CA: Corwin Press. Prater and Ferrara.

Lauridsen, D. A. (2003). What are Teacher’s Perceptions of the Curriculum Development Process? . Ohio: The Ohio State University.

Oliva, P. F. (1982). Developing the Curriculum. New York: Harper Collins.

Taba, H. (1962). Curriculum Development Theory and Practice. New York: Harcourt, Brace And World.

Thomas, D. L. (2000). Curriculum Development for the Master Craftsman in the Printing, Newspaper and Packaging industries. Pretoria: University of South Africa.