THE DEVELOPMENT OF A SUPERVISION MODEL FOR ENHANCING TEACHERS’ LEARNING ENGAGEMENT COMPETENCIES IN ANALYTICAL READING, NAKHON SI THAMMARAT PRIMARY EDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE 2

Main Article Content

Kanjana Jitsamruay
Werayut Chatakan
Boonmee Nenyoud

Abstract

The development of a supervisory model for enhancing teachers’ learning engagement competencies in analytical reading, Nakhon Si Thammarat Primary Educational Service Area Office 2. It’s a mixed method research. The main purposes of this research are 1) to study the current situation and desirable situation to supervision model to enhance teachers’ learning, Nakhon Si Thammarat Primary Educational Service Area Office 2 2) to develop a supervisory model enhance teachers’ learning, Nakhon Si Thammarat Primary Educational Service Area Office 2 3) examine the supervisory model to enhance teachers’ learning, Nakhon Si Thammarat Primary Educational Service Area Office 2. Divided into three parts: Part 1) studying the current situation and desirable situation to supervision model to enhance teachers’ learning 2) developing a supervisory model enhance teachers’ learning 3) examining the supervisory model to enhance teachers’ learning. The data was collected by focus group discussion and questionnaire. The sample group obtained by the systematic sampling method were educational administrators of the educational service area office, education supervisors, school directors, and Thai language learning group teachers of primary 4, number 4, 12, 129 and 129 people, respectively. The frequency, percentage, mean, standard deviation and PNIModified were used to analyze the data. The research revealed that 1) the current situation had an average of 3.60 (S.D. = 1.01) is in high level and the desirable situation to supervision model to enhance teachers’ learning engagement competencies had an average of 4.50 (S.D. = 0.52) is at the highest level. Administrator and teachers expect to be supervise by Supervisors from the Educational Office Area in order to achieve efficiency in teaching and learning. 2) The development of a supervisory model consisted of five factors. 3) The assessment of the accuracy, property feasibility and utility are at high level.

Article Details

How to Cite
Jitsamruay, K., Chatakan, W., & Nenyoud, B. (2023). THE DEVELOPMENT OF A SUPERVISION MODEL FOR ENHANCING TEACHERS’ LEARNING ENGAGEMENT COMPETENCIES IN ANALYTICAL READING, NAKHON SI THAMMARAT PRIMARY EDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE 2. Journal of Social Science and Cultural, 7(7), 94–107. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/264037
Section
Research Articles

References

กระทรวงศึกษาธิการ. (2554). หลักสูตรการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2554. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แผนพัฒนาการศึกษาแห่งชาติ 2560-2579. กรุงเทพมหานคร: บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). หลักสูตรแกนกลางการศึกษาขั้นพื้นฐาน พุทธศักราช 2551. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ชุมนุม สหกรณ์การเกษตรแห่งประเทศไทย.

จันทร์พิมพ์ วงศ์ประชารัตน์. (2556). รูปแบบการนิเทศการศึกษาโดยกรรมการสถานศึกษา ขั้นพื้นฐานผู้เป็นบุคคลภายนอก. ใน ดุษฎีนิพนธ์ศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยศิลปากร.

ชาญชัย อาจินสมาจาร. (2547). การนิเทศการสอนแบบใหม่. กรุงเทพมหานคร: จงเจริญการพิมพ์.

ชารี มณีศรี. (2542). การนิเทศการศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: ศิลปะบรรณาการ.

ทิศนา แขมมณี. (2552). ศาสตร์การสอน : องค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ. (พิมพ์ครั้งที่ 11). กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

บุญชม ศรีสะอาด. (2559). การพัฒนาการวิจัยโดยใช้รูปแบบ. เรียกใช้เมื่อ 9 มีนาคม 2565 จาก https://www.kroobannok.com/news_file/p61238851032.pdf

บุญเลี้ยง ทุมทอง. (2556). ทฤษฎีและการพัฒนารูปแบบการจัดการเรียนรู้. กรุงเทพมหานคร: เอส.พริ้นติ้ง ไทย แฟคตอรี่.

ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์. (2546). จิตวิทยาการศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ศูนย์ส่งเสริมกรุงเทพ.

พาสนา ชลบุรพันธ์. (2560). รูปแบบการนิเทศการสอนเพื่อส่งเสริมความสามารถในการพัฒนาทักษะการคิดของ ผู้เรียนระดับการศึกษาพื้นฐาน. ใน ดุษฎีนิพนธ์ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการการศึกษา. วิทยาลัยครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.

วรรณดี สุธาพาณิชย์. (2557). การพัฒนารูปแบบการนิเทศภายในโรงเรียนระดับประถมศึกษา จังหวัดชายแดนภาคใต้. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยนอร์ทกรุงเทพ.

สามารถ ทิมนาค. (2553). การพัฒนารูปแบบการนิเทศการสอนตามแนวคิดของกลิ๊กแมนเพื่อพัฒนาสมรรถภาพการจัดการเรียนรู้ด้านทักษะการอ่านของครูภาษาไทย. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยศิลปากร.

สำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานครศรีธรรมราช เขต 2. (2561). รายงานผลการประเมินคุณภาพการศึกษาระดับชาติ ปีการศึกษา 2561. นครศรีธรรมราช: ประยูรการพิมพ์.

สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2548). รายงานการติดตามการดำเนินงานตามนโยบายด้านการศึกษาของรัฐบาลครบรอบ 3 ปี. กรุงเทพมหานคร: สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา.

สำนักทดสอบทางการศึกษา. (2556). สรุปผลการประเมินคุณภาพภายนอกรอบสาม (พ.ศ. 2554-2558) ของสถานศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิก.

สิริกร คำมูล. (2556). การพัฒนารูปแบบการนิเทศการศึกษาสำหรับโรงเรียนพระปริยัติธรรม แผนกสามัญศึกษาสังกัดสำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ. วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยนเรศวร, 15(3), 22-28.

สุมน อมรวิวัฒน์. (2550). ปรัชญาและแนวคิดของการพัฒนาครูและเครือข่าย. สานปฏิรูป, 6(65), 89-99.

อรอุมา บวรศักดิ์ . (2561). การพัฒนารูปแบบการนิเทศที่ส่งเสริมทักษะการคิดการคิดอย่างมีวิจารณญาณ สำหรับครูวิทยาศาสตร์ในโรงเรียนขยายโอกาสทางการศึกษา. ใน ดุษฎีนิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการนิเทศการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

Acheson, Keith A. & Gall, Meredith D. (2003). Clinical Supervision and Teacher Development Preservice Applications. New York: John Wiley & Sons, Inc.

Glickman, C. D. et al. (2010). Supervision and Instructional: A Developmental Approach. (8th ed.). Boston: Allyn & Bacon.

Joyce, B. & Weil, M. (2000). Models of Teaching. (6th ed). Boston: Allyn and Bacon.

Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. (3rdEd). New York: Harper and Row Publications.