THE DEVELOPMENT OF CAUSAL FACTOR MODELS THAT INFLUENCES THE EFFECTIVE ADMINISTRATION OF SMALL SCHOOL UNDER THE ROI ET PRIMARY EDUCATIONAL SERVICE AREA OFFICE
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The objectives of this research were: 1) to study the conceptual framework of causal factors affecting the management effectiveness of small schools administration, under Roi Et Primary School Education Service Area Office, 2) Using empirical data to investigate the causal factor model that affects the management effectiveness of small schools administration, 3) to establish a causal factor model that affected the management effectiveness of small schools administration. 4) To create a manual for using a causal factor model that influences the effectiveness of small schools administration. Research population namely schools administrators and teachers of small schools administration, Roi Et Primary Educational Service Area Office: 4,237 people, 520 samples. The instruments used were questionnaires, interview forms, and assessment forms. The statistics used were percentage, mean, standard deviation. Confirmatory component analysis. The results showed that: 1) The conceptual framework of causal factors affecting the management effectiveness of small schools administration, includes leadership transcendence, organizational innovation, teacher performance transcendence and management effectiveness of small schools administration, the average was high level. 2) The verification results of the causal factor model affecting the administrative effectiveness of small schools administration were consistent with the empirical data, χ2 = 175.172, df = 93, χ2/df = 1.883, P-Value = 0.085, CFI = 0.978, TLI = 0.997, RMSEA = 0.067, SRMR = 0.059 3) The result of causal factor model was composed of main factor and auxiliary factor. Combined with the result of ROI-ET3+ Model factor analysis, the evaluation result was more appropriate and had a higher level. 4) The causal factor model generation manual had graphic elements in content and application, and the evaluation results were very high suitable.
Article Details
References
กรรณิกา เพชรนุ้ย. (2561). การสังเคราะห์รูปแบบความสัมพันธ์เชิงเส้นขององค์ประกอบที่ส่งผลต่อ ประสิทธิผลของโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในสาม จังหวัดชายแดนภาคใต้. ใน ดุษฎีนิพนธ์ศึกษาศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหาร การศึกษา. มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560-2579. กรุงเทพมหานคร: บริษัท พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
กลุ่มนิเทศติดตามและประเมินผลการจัดการศึกษา สพป.ร้อยเอ็ด เขต 1. (2563). รายงานผลการทดสอบ ระดับชาติ (O-NET) ปีการศึกษา 2563. ร้อยเอ็ด: กลุ่มนิเทศการศึกษา.
จำเนียร แจ่มอำพร. (2557). ปัจจัยเชิงพหุระดับที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารวิจัยและพัฒนาวไลยอลงกรณ์ในพระบรมราชูปถัมภ์ มหาวิทยาลัยราชภัฎวไลยอลงกรณ์, 9(1), 166-175.
จิราภรณ์ ผันสว่าง. (2562). ผู้นำกับการเป็นนักบริหารการศึกษามืออาชีพ (Professional Education Leadership). มหาสารคาม: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
ทรงศักดิ์ ภูสีอ่อน. (2561). การวิจัยและพัฒนาทางการศึกษา. มหาสารคาม: โรงพิมพ์ตักสิลาการพิมพ์.
เทวิน ศรีดาโคตร. (2564). การเขียนคู่มือการปฏิบัติงาน. อุบลราชธานี: สำนักวิทยบริการมหาวิทยาลัยอุบลราชธานี.
ธวัชชัย ตั้งอุทัยเรือง. (2557). โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของประสิทธิผลโรงเรียนประถมศึกษาขนาดเล็กสังกัด สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐานในภาคกลางของประเทศไทย. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยคริสเตียน.
บรรจง ลาวะลี. (2563). การพัฒนาองค์ประกอบและตัวบ่งชี้พุทธบูรณาการการบริหารเพื่อความเป็นเลิศของมหาวิทยาลัยมหามกุฏราชวิทยาลัย. ใน ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย.
บุญเหลือ ทาไธสง. (2556). โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อประสิทธิผลของโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาในจังหวัดนครราชสีมา. วารสารบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 10(2), 40-48.
ปฏิพัทธ์ เรืองพยุงศักดิ์. (2563). งานวิจัยเพื่อการวิเคราะห์ความเป็นองค์กรแห่งนวัตกรรมของบริษัทสาขาในเครือองค์กรข้ามชาติ. ใน วิทยานิพนธ์การจัดการมหาบัณฑิต วิทยาลัยการจัดการ. มหาวิทยาลัยมหิดล.
รัชพล จอมไตรคุป. (2563). โมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุปัจจัยคัดสรรที่ส่งผลต่อประสิทธิผลของโรงเรียนมัธยมศึกษาในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฎสกลนคร.
วรพล ติวเฮือง. (2564). ตัวแบบประสิทธิผลการจัดการระบบสารสนเทศงานวิชาการของ วิทยาลัยเกษตร และเทคโนโลยี ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ใน ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยมหามกุฎราชวิทยาลัย.
วิสัณห์ พาหะมาก. (2561). ความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของประสิทธิผลโรงเรียนขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารราชภัฏสุราษฎร์ธานี, 5(1), 211-240.
เศรษฐวัชร มัชปาโต. (2557). รูปแบบความสัมพันธ์เชิงสาเหตุของปัจจัยที่ส่งผลต่อคุณภาพผู้เรียนในโรงเรียนขนาดเล็ก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 10(2), 68-76.
สำนักงานศึกษาธิการจังหวัดร้อยเอ็ด. (2565). แผนพัฒนาการศึกษาจังหวัดร้อยเอ็ด (พ.ศ. 2562-2565). ร้อยเอ็ด: สำนักงาน.
สำนักงานสภาพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2563). ยุทธศาสตร์ชาติ ระยะ 20 ปีพ.ศ. 2560-2579. เรียกใช้เมื่อ 30 เมษายน 2563 จาก https://www.nesdc.go.th
สุชาติ ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2554). ระเบียบวิธีการวิจัยทางสังคมศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: เฟื่องฟ้าพริ้นติ้ง.
Bardo, J. W. & Hartman, J. J. . (1982). Urban society: A systemic introduction. New York: peacock.
Bryk, A. & Schneider, B. (2002). Trust in schools: A core resource for improvement. New York: Russell Sage Foundation
Comrey, A. L. & Lee, H. B. (1992). A first course in factor analysis. New Jersey: Erlbaum.
Libby, D. L. (1994). An hierarchical model of academic achievement as a function of students socioeconomic background, ability, effort and the pace and quality of classroom instruction. Dissertation Abstracts International, 54(11), 4263-A.
Mott, P. E. . (1972). The characteristics of effective organizations: Harper & Row. New York: Free Press.
Pendley, N. J. (1985). Effective educational leadership: Its relationship it personality Characteristics, interpersonal behaviors and leadership style. Dissertation Abstracts International, 47(1), 43-A.
Reeves, D. . (2010). A Framework for Assessing 21st Century Skills. In Bellanca, J. & Brandt, R.(Eds.), 21st Century Skills: Rethinking how students learn, (pp. 305-326). Bloomington: IN: Solution Tree Press.
Victor, J. (1997). An empirical comparison of three schooling models. Dissertation Abstracts International, 58(01), 70-A.