A MODEL FOR ENHANCING SOCIAL RESPONSIBILITY OF THE WHOLESALE BUSINESS GROUP IN UPPER NORTHEAST

Main Article Content

Ankana Surachavala
Krittikar Sanphosh
Bussakorn Suksan
Paisan Nanudon

Abstract

The purposes of this research were to study the social responsibility problem and determine a model for enhancing social responsibility in social innovation of the wholesale business group. in the upper northeastern region 1. Phase 1: Step 1: using quantitative methodology. the target group was 8 experts. The research tools were semi-structured Interview. Data were analyzed by summary content. Step 2: using qualitative methodology. The sample group consisted of 380 wholesale store operators in the upper northeastern region 1 from wholesale stores. The research tools were questionnaires. Data were analyzed by frequency, percentage, mean, and standard deviation statistics. Phase 2: using quantitative methodology. Step 1: The target group was 13 experts. The research tools were meeting recording form. Data were analyzed by summary content. Step 2: The target group was 30 wholesale store operators in Udon Thani province. The research tools were suitability and feasibility assessment form. Data were analyzed by frequency, percentage, mean, and standard deviation statistics. The research results showed that: The social responsibility problem for enhancing social responsibility in social innovation of the wholesale business group. in the upper northeastern region 1, consisted 2 aspects, Business models and social enterprise ecosystems. The results of model for developing total of 10 models consisted: 1) Customer relationship 2) Customer 3) Revenue Streams 4) Cost structure 5) Main partners 6) Main activities 7) Decision makers 8) Potential creators 9) Competition organizers and 10) Sponsor. when assessing the suitability and feasibility of all aspects.

Article Details

How to Cite
Surachavala, A., Sanphosh, K., Suksan, B., & Nanudon, P. (2023). A MODEL FOR ENHANCING SOCIAL RESPONSIBILITY OF THE WHOLESALE BUSINESS GROUP IN UPPER NORTHEAST. Journal of Social Science and Cultural, 7(10), 47–57. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/268181
Section
Research Articles

References

กัลยา วานิชย์บัญชา. (2550). การวิเคราะห์สถิติ: สถิติสําหรับบริหารและวิจัย. (พิมพ์ครั้งที่ 10). กรุงเทพมหานคร: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

โกศล ดีศีลธรรม. (2554). องค์กรทำดีเพื่อสังคม: พลังสร้างสรรค์ธุรกิจยุคใหม่. กรุงเทพมหานคร: MGR 360.

ฉัตรชนก จรัสวิญญู. (2563). ตัวแบบธุรกิจสำหรับวิสาหกิจเพื่อสังคม. เรียกใช้เมื่อ 30 ตุลาคม 2565 จาก http://nuir.lib.nu.ac.th/dspace/handle/123456789/4751

นัชชา เทียมพิทักษ์ และคณะ. (2562). กระบวนการดำเนินธุรกิจเพื่อสังคมด้านบริการอุปกรณ์สำหรับผู้สูงอายุ. วารสารรังสิตบัณฑิตศึกษาในกลุ่มธุรกิจและสังคมศาสตร์, 5(2), 115-129.

บุษกร ปังประเสริฐ และคณะ. (2563). การดำเนินธุรกิจอย่างยั่งยืนของผู้ประกอบการวิสาหกิจเพื่อสังคมในประเทศไทย: วิธีการวิจัยแบบผสม. วารสาร BU Academic Review, 19(2), 73-87.

พิชาย รัตนดิลก ณ ภูเก็ต. (2552). องค์การและการบริหารจัดการ. กรุงเทพมหานคร: ธิงค์ บียอนด์บุ๊คส์.

ไพฑูรย์ พรหมสุภร. (2563). แนวทางการจัดการความรับผิดชอบต่อสังคมที่ส่งผลต่อภาพลักษณ์ และความสำเร็จของธุรกิจหม้อแปลงไฟฟ้า. วารสารสังคมศาสตร์และมานุษยวิทยาเชิงพุทธ, 5(3), 179-194.

วธู โรจนวงศ์ และ อรพรรณ คงมาลัย. (2561). การพัฒนาแนวทางสนับสนุนการดำเนินกิจการเพื่อสังคมในประเทศไทย. วารสาร บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยสวนดุสิต, 14(1), 1-17.

ศศิวัลย์ พูลสวัสดิ์ และคณะ. (2562). การศึกษาบทบาทและแนวทางการส่งเสริมธุรกิจเพื่อสังคม ในกลุ่มธุรกิจขนาดย่อม จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. เรียกใช้เมื่อ 30 ตุลาคม 2565 จาก https://research.rmutsb.ac.th /fullpaper/2561/research.rmutsb-2561-20191206162204598.pdf

สิริรักษ์ เพชรรัตน์กุลธนา และพระครูประวิตรวรานุยุต. (2565). แนวทางการส่งเสริมธุรกิจเพื่อสังคมสู่การแบ่งปันตามหลักพุทธธรรมของร้านของร้านปันกัน มูลนิธิยุวพัฒน์. วารสารปรััชญาอาศรม, 4(2), 104-118.

สุชาติ ประสิทธิ์รัฐสินธุ์. (2546). ระเบียบวิธีการวิจัยสังคมศาสตร์. (พิมพ์ครั้งที่ 12). กรุงเทพมหานคร: เฟื่องฟ้า ปริ๊นติ้ง.

สุภาภร ภิญโญฉัตรจินดา. (2561). การวิเคราะห์การเป็นผู้ประกอบการทางสังคมของผู้ประกอบการในเขตประกอบการสวนอุตสาหกรรมโรจนะ จังหวัดอยุธยา. วารสารมหาวิทยาลัยศิลปากรฉบับภาษาไทย สาขามนุษยศาสตร์ สังคมศาสตร์ และศิลปะ, 11(1), 662-678.