COLLECTING COMMUNITY STORYTELLING TO ENHANCE THE TOURISM POTENTIAL OF BAN NONG KHAEM COMMUNITY, PHICHIT PROVINCE

Main Article Content

Mukda Suktarachan
๋Jariya Supun

Abstract

This article aims to 1) explore, gather, and extract knowledge about local storytelling to enhance the tourism potential of Ban Nong Khaem community, Phichit Province, and 2) analyze the community's potential in developing the area in the Ban Nong Khaem community, Phichit Province as a tourist attraction. The study employs qualitative research methods, utilizing tools such as in-depth interviews and focus groups. After careful consideration and evaluation for suitability, three experts in the field of community storytelling agreed to use these methods in data collection. Specific informants, consisting of 20 key individuals involved or related to the area's development, including community leaders, local elders, and leaders of groups/local organizations, were selected. Content analysis was conducted, and an overall summary was drawn. The qualitative data analysis revealed that the knowledge of storytelling in the Ban Nong Khaem community could be categorized into six main groups: 1) spatial development, 2) traditions and rituals related to farming methods, 3) products derived from local wisdom, 4) history/legends, 5) important places, and 6) important persons. This knowledge can be leveraged to enhance tourism potential in two forms: agricultural tourism and cultural tourism. Regarding the community's potential to develop the area as a tourist attraction, both supporting and limiting factors were identified. However, despite challenges, there is a promising opportunity to transform the community into a tourist destination. This optimism stems from strong community leadership, genuine commitment among residents to participate in community development and tourism, and the existence of agricultural and cultural capital that can be harnessed as tourism resources. These resources serve as compelling selling points, creating a memorable experience for tourists and encouraging them to revisit the community.

Article Details

How to Cite
Suktarachan, M., & Supun ๋. (2024). COLLECTING COMMUNITY STORYTELLING TO ENHANCE THE TOURISM POTENTIAL OF BAN NONG KHAEM COMMUNITY, PHICHIT PROVINCE. Journal of Social Science and Cultural, 8(2), 36–50. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/269340
Section
Research Articles

References

กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2563). รายงานผลข้อมูลตามตัวชี้วัดตามแผนแม่บทภายใต้ยุทธศาสตร์ชาติ ประเด็นการท่องเที่ยว (พ.ศ. 2561 - 2580). กรุงเทพมหานคร: บริษัทเลเซอร์ปริ้น จำกัด.

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2556). การส่งเสริมการลงทุนธุรกิจการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ (รายงานผลวิจัย). กรุงเทพมหานคร: การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย.

การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย. (2567). สถานการณ์ท่องเที่ยวภายในประเทศและระหว่างประเทศ. เรียกใช้เมื่อ 17 มกราคม 2567 จาก https://www.tat.or.th/th

คณะกรรมการนโยบายท่องเที่ยวแห่งชาติ. (2566). แผนพัฒนาการท่องเที่ยวแห่งชาติฉบับที่ 3 (พ.ศ. 2566 - 2570). กรุงเทพมหานคร: กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.

จรินทร์ ฟักประไพ. (2558). การพัฒนาศักยภาพของชุมชนและกลุ่มทอผ้าพื้นเมืองบนฐานนิเวศวัฒนธรรมเชิงการท่องเที่ยว เขตพื้นที่บ้านหนองเขื่อนช้าง จังหวัดมหาสารคาม. วารสารสังคมศาสตร์วิชาการ, 8(ฉบับพิเศษ), 151-168.

ชรินดา วิเศษรัตน์ และชนาภา นิโครธานนท์. (2564). ถอดบทเรียนกระบวนการจัดการท่องเที่ยวชุมชนเพื่อพัฒนาเป็นท่องเที่ยวชุมชนต้นแบบ กรณีศึกษา: ชุมชนบ้านป่าเหมี้ยง ตำบลแจ้ซ้อน อำเภอเมืองปาน จังหวัดลำปาง. วารสารบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยสวนดุสิต, 17(3), 225-241.

ชัยณรงค์ ศรีรักษ์. (2565). แนวทางการจัดการคุณค่ามรดกภูมิปัญญาทางวัฒนธรรมเชิงสร้างสรรค์เพื่อสร้างความยั่งยืน พื้นที่ชุมชนลุ่มแม่น้ำสุพรรณ ประเทศไทย. วารสารกระแสวัฒนธรรม, 23(44), 3-18.

ดุริยางค์ คมขำ. (2566). เรื่องเล่าและการเล่าเรื่องเพื่อสะท้อนอัตลักษณ์ชุมชนท่องเที่ยวบ้านเชียง. วารสารเทคโนโลยีสื่อสารมวลชน มทร.พระนคร, 8(1), 91-108.

นภาพร จันทร์ฉาย และอัจฉราวรรณ เพ็ญวันศุกร์. (2563). การพัฒนาการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์จากฐานชีวิตและวัฒนธรรมท้องถิ่น กรณีศึกษา เมืองหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยอุบลราชธานี, 11(1), 176-189.

นริศรา กรุดนาค และนรินทร์ สังข์รักษา. (2566). การพัฒนารูปแบบการท่องเที่ยวโดยชุมชนบนฐานทุนวัฒนธรรมเพื่อเสริมสร้างเศรษฐกิจสร้างสรรค์ “ย่านเมืองเก่า” จังหวัดเพชรบุรี. วารสารสังคมและวัฒนธรรม, 7(10), 335-349.

นุชประวีณ์ ลิขิตศรัณย์ และคณะ. (2562). ศักยภาพแหล่งท่องเที่ยวของจังหวัดพิจิตร. วารสารการบริการและการท่องเที่ยวไทย, 14(1), 28-41.

ปราชญ์ชุมชนด้านประวัติศาสตร์หรือตำนาน. (18 กรกฎาคม 2566). เรื่องเล่าประวัติศาสตร์/ตำนานเพื่อเพิ่มศักยภาพการท่องเที่ยว. (มุกข์ดา สุขธาราจาร และจริยา สุพรรณ, ผู้สัมภาษณ์)

ปราชญ์ชุมชนพิธีกรรมการทำขวัญท้องข้าว. (18 กรกฎาคม 2566). เรื่องเล่าประเพณีพิธีกรรมที่เกี่ยวเนื่องกับวิถีเกษตรกรรมทำนาเพื่อเพิ่มศักยภาพการท่องเที่ยว. (มุกข์ดา สุขธาราจาร และจริยา สุพรรณ, ผู้สัมภาษณ์)

ปรานี วงษ์เทศ. (2543). สังคมและวัฒนธรรมในอุษาคเนย์. กรุงเทพมหานคร: ศิลปวัฒนธรรม.

ผู้นำชุมชนตำบลบ้านน้อย. (18 กรกฎาคม 2566). เรื่องเล่าพัฒนาการเชิงพื้นที่ของชุมชนบ้านหนองแขมเพื่อเพิ่มศักยภาพการท่องเที่ยว. (มุกข์ดา สุขธาราจาร และจริยา สุพรรณ, ผู้สัมภาษณ์)

พรพรรณ เหมะพันธุ์. (2565). ความสำเร็จของชุมชนท่องเที่ยวโอทอปนวัตวิถี: กระบวนการและความเป็นผู้ประกอบการเชิงสถาบัน. วารสารพัฒนาชุมชนและคุณภาพชีวิต, 10(1), 22-34.

พัฒนภาณุ ทูลธรรม และคณะ. (2563). การพัฒนาแนวทางการมีส่วนร่วมของผู้สูงอายุในการสืบสานภูมิปัญญาท้องถิ่นผ่านการเล่าเรื่อง กรณีศึกษา ตำบลบ้านหนุน อำเภอสอง จังหวัดแพร่. วารสารวิทยาลัยสงฆ์นครลำปาง, 9(2), 78-90.

วรากรณ์ สามโกเศศ. (2562). “เรื่องเล่า” ช่วยการท่องเที่ยว คอลัมน์ “อาหารสมอง”. เรียกใช้เมื่อ 9 พฤศจิกายน 2566 จาก https://www.bangkokbiznews.com/blogs/columnist/123676

ศิราพร ณ ถลาง. (2558). บทนำเล่าเรื่องเรื่องเล่า. ใน ศิราพร ณ ถลาง (บรรณาธิการ). เรื่องเล่าพื้นบ้านไทยในโลกที่เปลี่ยนแปลง (หน้า 11-18). กรุงเทพมหานคร: ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน).

สมปอง มูลมณี. (2564). เรื่องเล่าประจำจังหวัดจันทบุรี: ความสัมพันธ์กับการสร้างพื้นที่เพื่อจัดการท่องเที่ยวเชิงนิเวศในจังหวัดจันทบุรี. วิวิธวรรณสาร, 5(3), 337-358.

อภิลักษณ์ เกษมผลกูล. (2558). เรื่องเล่าพื้นบ้านกับการสร้างมูลค่าเพิ่มให้ผลิตภัณฑ์ท้องถิ่น (OTOP) ในบริบทเศรษฐกิจสร้างสรรค์. ใน ศิราพร ณ ถลาง (บรรณาธิการ). เรื่องเล่าพื้นบ้านไทยในโลกที่เปลี่ยนแปลง (หน้า 19-68). กรุงเทพมหานคร: ศูนย์มานุษยวิทยาสิรินธร (องค์การมหาชน).

Raymond, C. (2008). The Practical Challenges of Developing Creative Tourism: A Cautionary Tale from New Zealand. In R., Wurzburger, T., Aageson, A., Pattakos, and S. Pratt (Eds.), Creative Tourism, a Global Conversation: How to Provide Unique Creative Experiences for Travelers Worldwide (pp. 63-69). New Mexico: Sunstone Press.