COMMUNICATION STRATEGIES AND DESTINATION MARKETING APPROACHES FOR SUSTAINABLE AGRICULTURAL TOURISM: A CASE STUDY OF FANG DISTRICT, CHIANG MAI PROVINCE
Main Article Content
Abstract
The purpose of this research is to examine communication strategies for promoting agritourism in Fang District, Chiang Mai Province. The study focuses on analyzing marketing presentation formats, highlighting the comparative advantages of Fang District, and providing developmental guidelines for sustainable agritourism marketing in the region. The research methodology employs qualitative approaches such as interviews, participatory observations, and document analysis involving key informants, including four local farmers, four government officials involved in agritourism, two sustainable agritourism business owners, the president of the Northern Upper Region Hotel Association, and five tourists who have experienced agritourism in Fang District, totaling 16 participants. The study area is Fang District, Chiang Mai Province, and the research tools include structured in-depth interviews, group-specific interviews, and social listening tools. The study concludes that the transformation of orchards into sustainable organic farms, coupled with unique architectural designs, plays a pivotal role in attracting tourists. Effective online communication through platforms like TikTok, Facebook, and Line Official is essential for reaching a broader audience. Creating an online presence not only facilitates marketing but also establishes a platform for continuous information exchange between orchard owners and tourists.
Article Details
References
จิระ ปรังเขียว และศิริลักษณ์ ดวงแก้ว. (2551). การประยุกต์ใช้ระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ในการวิเคราะห์และวางแผนจัดการพื้นที่เสี่ยงภัยดินถล่มในอำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่. ใน รายงานการวิจัย. ศูนย์ภูมิภาคเทคโนโลยีอวกาศและภูมิสารสนเทศ ภาคเหนือ.
เทิดชาย ช่วยบำรุง. (2553). การท่องเที่ยวเชิงการเกษตร สุราษฎร์ธานี “การวิจัยพื้นฐานทรัพยากรเกษตร สู่การท่องเที่ยวอย่างยั่งยืน. ใน รายงานการวิจัย. สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย (สกว).
ธนัท สมณคุปต์ และพันธนันท์ บุตรฉุย. (2562). การสื่อสารดิจิตัลของวิสาหกิจชุมชน. วารสารเทคโนโลยี และ สื่อการศึกษา, 12(16), 11-22.
ประกอบศิริ ภักดีพินิจ และปานณนาถ ศักดิ์ศิริคุณ. (2565). ศักยภาพทางการท่องเที่ยวเชิงการเกษตร โดยชุมชนในพื้นที่กลุ่มจังหวัดล้านนาตะวันออก. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยพะเยา, 10(1), 261-279.
พรพิไล เลิศวิชา และคณะ. (2548). รายงานการศึกษา กรณีสวนส้มฝาง แม่อาย ไชยปราการ: ปัญหาและกระบวนการแก้ไขความขัดแย้ง. กรุงทพมหานคร: สำนักงานคณะกรรมการสิทธิมนุษยชนแห่งชาติ.
พิกุล ณ เชียงใหม่ และคณะ. (2548). การพัฒนาเมืองฝาง สู่อนาคตที่ยั่งยืน. ใน วิทยานิพนธ์รัฐประศาสนศาสตรมหาบัณฑิต. สถาบันบัณฑิตพัฒนาบริหารศาสตร์.
ลิขิต กนกหิรัญญากร. (2559). แนวทางการจัดการการท่องเที่ยวแบบฟาร์มสเตย์ที่เหมาะสมกับประเทศไทย. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาการจัดการการท่องเที่ยวแบบบูรณาการ. สถาบันบัณฑิตพัฒนาบริหารศาสตร์.
ศิวรัตน์ กุศล และธรรญชนก เพชรานนท์. (2557). ปัจจัยที่มีผลต่อนักท่องเที่ยวในการตัดสินใจมาท่องเที่ยว โครงการพัฒนาพื้นที่ลุ่มแม่น้ำแม่งอน อันเนื่องมาจากพระราชดำริ อำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่. วารสารสุทธิปริทัศน์, 32(101), 134-148.
สุปราณี สีสวยหูต. (2552). ผลกระทบของการท่องเที่ยวต่อสภาวะแวดล้อมและชุมชนชาวเขารอบสถานีเกษตรหลวงอ่างขาง อำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่. ใน สารนิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการมนุษย์กับสิ่งแวดล้อม. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
สุวัฒน์ อัศวไชยชาญ. (2548). เที่ยวทั่วไทยไปกับ “นายรอบรู้” ภาคเหนือ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์สารคดี.
แสงอรุณ กนกพงศ์ชัย . (2565). มรดกทางวัฒนธรรมเพื่อการท่องเที่ยวอย่างยั่งยืนหลังวิกฤติโควิด 19. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Kotler, P. (2021). Marketing 5.0: Technology for Humanity. New Jersey: Wiley.
Morrison, A. M. (2013). Marketing and Managing Tourism Destinations. London: Routledge.
The World Tourism Organization. (2001). Sustainable Tourism Development for Thailand. Madrid, Spain: The World Tourism Organization.
Yuying, B. (2019). Exposure of Travel Information on the Tiktok Application Influencing the Yunan People’s Decision to Travel to Thailand. In independent research Master’s Degree of Communication Arts in Strategic Communications. Bangkok University.