THE DEVELOPMENT OF CURRICULUM TO ENHANCE COMPETENCY IN VOCATIONAL AND BEING ENTREPRENEUR SKILLS FOR HIGH SECONDARY STUDENTS
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
The development of curriculum to enhance competency in vocational skills and Entrepreneurship for high school students. This research aimed to study competency components, develop a curriculum, and test its efficiency and effectiveness. The sample group used was a total of 30 students in Muttayomsuksa Five. The curriculum development methodology is based on the work of Tyler and Taba, which consists of four phases: Phase One: Study and Analysis of Fundamentals, Phase Two: Curriculum Development, Phase Three: Curriculum Experiments and Phase Four: Evaluation, and Curriculum Improvement. The research instruments were interviews, questionnaires for five experts, and assessments on knowledge, skills, and attributes competencies. The statistics used in the analysis were T-Test dependent and content analysis. The results of the development of curriculum to enhance competency in vocational skills and entrepreneurship for high school students in an appropriate way found that the curriculum should have 12 basic competencies: entrepreneurial knowledge, product/food processing and packaging knowledge, business knowledge, management and practical skills, communication skills, people management skills, vocation interests, self-confidence, honesty, patience, responsibility, and morality. In teaching, the learning method of constructivism should be used. The result of the curriculum performance assessment in terms of the suitability was at a very appropriate level ( = 4.36). The results of the assessment of the effectiveness of the curriculum, it was found that the mean was 0.89 and the results of the assessment of the effectiveness of the competency scores of entrepreneurships after taking the course, the scores were higher than before using the course with statistical significance at the level of .05. Therefore, schools can apply the curriculum developed to them.
Article Details
References
กระทรวงศึกษาธิการ. (2545). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ.2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2) พ.ศ. 2545. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2560). แผนพัฒนาการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ ฉบับที่ 12 (พ.ศ. 2560-2564). กรุงเทพมหานคร: สำนักงานปลัดกระทรวงศึกษาธิการ กระทรวงศึกษาธิการ.
กิตติกัณฐากรณ์ การุณประชา. (2563). การพัฒนาหลักสูตรกิจกรรมชุมนุม “การเป๋นผู้ประกอบการ” ตามแนวคิดการฝึกทางปัญญาจากต้นแบบ สำหรับนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
นรรัชต์ ฝันเชียร. (2563). หลักสูตรฐานสมรรถนะสู่การพัฒนาผู้เรียนในศตวรรษที่ 21. เรียกใช้เมื่อ 15 มิถุนายน 2565 จาก https://www.trueplookpanya.com/education/content/79321/-teaartedu-teaart-.
วิชัย วงษ์ใหญ่. (2554). การพัฒนาหลักสูตรระดับอุดมศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: บริษัท อาร์ แอนด์ ปริ้นท์ จำกัด.
สิริพันธุ์ สุวรรณมรรคา และคณะ. (2554). แนวทางการจัดการศึกษาขั้นพื้นฐานเพื่อการประกอบอาชีพ. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
Bloom, B.S. (1956). Taxonomy of Educational Objectives, Handbook: The Cognitive Domain. New York: David McKay.
Good, C.V. . (1973). Dictionary of education. (3rd ed). New York: McGraw-Hill.
Herzberg, et al. (1959). The Motivation to work. New York: John Wiley and Sons.
Likert, R. (1992). New pattern of management. New York: Wiley & Son.
Ministry of Education Thailand. (2018). Bangkok: Office of the Education Council Ministry of Education.
Taba, H. . (1962). Curriculum Development: Theory and Practice. New York: Harcourt, Brace and World.
Tyler, Raiph W. . (1969). Basic principles of curriculum and instruction. Chicago: The University of Chicago.
Tyler, Raiph W. (1949). Basic principles of curriculum and instruction. Chicago: The University of Chicago.