DEVELOPMENT A TOURISM MODEL INTEGRATING THE THREE DHRAMAS OF PHOK YAI VILLAGE LINKING WITH FOOD AND WELNESS TOURISM ROUTES IN SAKON NAKHON PROVINCE

Main Article Content

Suchart Wannakhao
Yupin Ruangchang
Sunan Keawasa

Abstract

The objectives of this research are: 1) develop a tourism model integrating the three Dharmas at Phok Yai village linking with food and wellness tourism routes in Sakon Nakhon province 2) develop food and wellness tourism souvenir products from the resource base and local wisdom 3) evaluate the prototype of tourism model. Mixed methodology was conducted that consists of qualitative and quantitative research. The samples of developing the prototype tourism model were 50 of key factors who were involved in community-based tourism of Phok Yai village. They were derived by purposive samplings. The samples of evaluating the implementation the prototype tourism model were 200 tourists. They were derived by accidental sampling. The research instruments used to collect data were in-depth interview, focus group discussion and questionnaires. Statistics used in data analysis include content analysis, frequency, mean, percentage, and standard deviation. The result of the research found that 1) the formulated tourism model takes the community’s way of life combined with faith in Buddhism as the core and then connects and integrates into the tourism activity of Dhrama in each aspect with an important tourism identity: Dhrama cruise, storytelling of the community through drama and nature tour to see and learn the community’s way of life. 2) the 3 prototypes of tourism souvenir products on food and wellness are herbal fermented fish chili paste, Indigo dye in printed style, and herbal dishwashing liquid. 3) Results of the evaluation of the implementation of the prototype tourism model, the overall picture is at the highest level with an average of 4.53, equivalent to 90.60 percent.

Article Details

How to Cite
Wannakhao, S., Ruangchang, Y., & Keawasa, S. (2024). DEVELOPMENT A TOURISM MODEL INTEGRATING THE THREE DHRAMAS OF PHOK YAI VILLAGE LINKING WITH FOOD AND WELNESS TOURISM ROUTES IN SAKON NAKHON PROVINCE. Journal of Social Science and Cultural, 8(3), 176–188. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/270395
Section
Research Articles

References

กชธมน วงศ์คำ. (2562). การจัดการท่องเที่ยวโดยชุมชนบ้านหัวขัว ตำบลแกดำ อำเภอแกดำ จังหวัดมหาสารคาม. ใน รายงานผลการวิจัย. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

กิตติกรณ์ บํารุงบุญ และปิยลักษณ์ โพธิวรรณ์. (2563). การพัฒนาผลิตภัณฑ์ของที่ระลึกที่สะท้อนอัตลักษณ์ท้องถิ่นจังหวัดมหาสารคามเพื่อยกระดับมูลค่าทางเศรษฐกิจ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 40(2), 7-24.

ไกรฤกษ์ ปิ่นแก้ว. (2557). การพัฒนานโยบายการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมโดยใช้หลักการจัดการโซ่อุปทานการท่องเที่ยว. ใน รายงานผลการวิจัย. กรุงเทพ: มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.

ขวัญเรือน บุญกอบแก้ว. (2562). แนวทางการปรับใช้ทุนวัฒนธรรมในการพัฒนาชุมชนบ้านวังหอน ตำบลวังอ่าง อำเภอชะอวด จังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารมนุษยศาสตร์และสงคมศาสตร์, 10(ฉบับพิเศษ), 188-209.

ฐิญาภา เสถียรคมสรไกร และพิมพ์สิรี สุวรรณ. (2566). การพัฒนาผลิตภัณฑ์ของที่ระลึกทางการท่องเที่ยวด้วยนวัตกรรมเพื่อการสร้างมูลค่าเพิ่มแก่ทรัพยากรท้องถิ่น. วารสารร้อยแก่นสาร, 8(2), 141-132.

ธนาวดี ปิ่นประชานันท. (2564). การพัฒนากิจกรรมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์เพื่ออนุรักษ์วัฒนธรรมกลุ่มชาติพันธุ์อูรักลาโวยจในพื้นที่เกาะลันตาจังหวัดกระบี่. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิตสาขาวิชาการจัดการการท่องเที่ยวแบบบูรณาการ คณะวัฒนธรรมสิ่งแวดล้อมและการท่องเที่ยวเชิงนิเวศ. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

ปัญจพร ธนาวชิรานันท์ และคณะ. (2564). แนวทางการพัฒนาการท่องเที่ยวชุมชนสนามจันทร์ จังหวัดนครปฐมตามแนวทางชุมชนท่องเที่ยวโอทอปนวัตวิถี. วารสารมหาวิทยาลัยพายัพ, 31(2), 134-147.

สายป่าน จักษุจินดา และคณะ. (2563). การนำยุทธศาสตร์การท่องเที่ยวสามธรรมจังหวัดสกลนครไปสู่การปฏิบัติ. วารสารชุมชนวิจัย มหาวิทยาลัยราชภัฏนครราชสีมา, 4(3), 222-234.

สำนักงบประมาณรัฐสภา. (2564). ข้อเสนอแนวทางการส่งเสริมท่องเที่ยวเมืองรองเพื่อกระจายรายได้จากการท่องเที่ยว. กรุงเทพมหานคร: สำนักการพิมพ์สำนักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.

สำนักงานจังหวัดสกลนคร. (2565). แผนพัฒนาจังหวัดสกลนคร 5 ปี (พ.ศ. 2561 - 2565) ฉบับทบทวนประจำปีงบประมาณ 2565 คณะกรรมการบริหารงานจังหวัดสกลนครแบบบูรณาการ (ก.บ.จ.) จังหวัดสกลนคร. เรียกใช้เมื่อ 15 มกราคม 2567 จาก htps://www.oic.go.th/fileweb/cabinfocenter24/drawer77/general/data0000/00000229.pdf./

สำนักงานปลัดกระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. (2563). Tourism Economic Review: . วารสารสภาวะเศรษฐกิจและการท่องเที่ยว, 1(3), 30-44.

สำนักเศรษฐกิจการท่องเที่ยวและกีฬา. (2562). รายงานทิศทางการพัฒนาการท่องเที่ยวประเทศไทยในระยะ 10 ปี กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์เอฟฟินิตี้.

แสงระวี เกตุสุวรรณ. (2563). องค์ประกอบของแหล่งท่องเที่ยวที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการท่องเที่ยวเชิงวัฒนธรรมในประเทศไทยของนักท่องเที่ยวชาวยุโรป. ใน สารนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการตลาด. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

Buhalis, D. (2000). Marketing the Competitive Destination of the Future. Tourism Management, 21(1),97-116.

Likert, R. A. (1961). New Patterns of Management. New York: McGrew-Hill Book Company Inc.

Marzouki, S. Y. (2020). Studying the Vital Role of Souvenirs Industry as an Essential Component of Tourist Experience: A Case Study of the United Arab Emirates (UAE). Journal of Tourism, Hospitality and Sports, 46(1),24-33.

Palasol, J. (2012). Igcabugo: APotential Tourist Destination in the Southern Part of LLoilo, Philippines, International. JPAIR Multidisciplinary Research is being certified for QMS ISO 9001:2008 by the Anglo Japanese American Registrars of the United Kingdom, 8(2012), 90-97.