MEDIA EXPOSURE AND MEDIA LITERACY SKILLS AMONG ELDERLY IN SURATTHANI PROVINCE
Main Article Content
Abstract
This research aimed to 1) study the media exposure behavior of the elderly; 2) study the media literacy skills of the elderly; and 3) investigate the relationship between media exposure and media literacy skills of the elderly in Suratthani Province. It is quantitative research. A questionnaire was used to collect data. Data were collected from a group of 400 elderly people aged 60 years and over who lived in Suratthani Province, in 19 districts. The results found that 1) For media exposure behavior, elderly people follow news from the mass media at a low level, 1 - 2 days per week. Most of them follow from television media because it is a medium that they are very familiar with. As for social media, they follow very little or not at all. 2) For media literacy skills, elderly people received and understood misinformation at the lowest level. Overall media literacy skills are at a moderate level. Elderly people had the highest analytical and interpreting skills at a moderate level, followed by evaluation and decision-making and media awareness. 3) Regarding the relationship between media exposure and media literacy skills, Behavior of being exposed to media, whether it be mass media or social media including the frequency of media use has a positive influence on all aspects of media literacy skills. Relevant agencies should promote and support complex digital media literacy skills for the elderly, in order not to create gaps in accessing various information. In addition, media literacy skills should be promoted on all channels, both mass media and social media, regularly and continuously.
Article Details
References
กรมกิจการผู้สูงอายุ กระทรวงการพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์. (2562). มาตรการขับเคลื่อนระเบียบวาระแห่งชาติ เรื่อง สังคมสูงอายุ (ฉบับปรับปรุง). กรุงเทพมหานคร: บริษัทอมรินทร์พริ้นติ้งแอนด์พับลิชชิ่ง จำกัด (มหาชน).
พรทิพย์ วรกิจโภคาทร. (2544). ความสำคัญของผู้รับสารในหลักและทฤษฎีการสื่อสาร หน่วยที่ 6. นนทบุรี: มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
ไพโรจน์ เสาน่วม. (2563). สสส.เปิดข้อมูลผู้สูงวัยติดจอสูง 10 ชมต่อวัน อีก 75% เป็นเหยื่อข่าวลวงถูกหลอก สำนักข่าว Hfocus เจาะลึกระบบสุขภาพ. เรียกใช้เมื่อ 15 ตุลาคม 2565 จาก https://www.hfocus.org /content/2020/10/20282
มนัสสินี บุญมีศรีสง่า และมินตรา สดชื่น. (2560). รูปแบบการใช้สื่อสังคมออนไลน์ของผู้สูงอายุ. เรียกใช้เมื่อ 15 มกราคม 2562 จาก https://repository.rmutr.ac.th/handle/123456789/800
วริศรา จินดาผ่อง และคณะ. (2565). การรู้เท่าทันสื่อโซเชียลของผู้สูงอายุในเรื่องการเปิดรับเนื้อหาทางการเมือง. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.
สำนักข่าวไทยมุง. (2564). เผยผลสำรวจการรู้เท่าทันสื่อของคนไทยพบ “กลุ่มคนทำงาน - ผู้สูงอายุ” คะแนนต่ำแพ้เด็กและเยาวชน. เรียกใช้เมื่อ 15 ตุลาคม 2565 จาก https://www.thaimungnews.com/?p=17025
สำนักงานสถิติจังหวัดสุราษฎร์ธานี. (2562). ร่างชุดข้อมูลด้านสังคม: ผู้สูงอายุ. เรียกใช้เมื่อ 15 ตุลาคม 2565 จาก http://surat.nso.go.th/index.php?option=com_content&view=Article&id=267&Ite mid=607
สิรินทร พิบูลภานุวัธน์ และคณะ. (2563). สูงวัยไม่เสพสื่ออย่างสุ่มเสี่ยง: การสร้างนักสื่อสารสุขภาวะสูงอายุที่รู้เท่าทันสื่อ. Journal of Business, Economics and Communications, 15(3), 174-191.
โสภิดา วีรกุลเทวัญ. (2561). เท่าทันสื่อ: อำนาจในมือพลเมืองดิจิทัล. กรุงเทพมหานคร: หจก.วนิดาการพิมพ์.
องค์การบริหารส่วนจังหวัดสุราษฎร์ธานี. (2559). แผนยุทธศาสตร์การพัฒนาขององค์การบริหารส่วนจังหวัด สุราษฎร์ธานี (2560 - 2563). เรียกใช้เมื่อ 27 ตุลาคม 2565 จาก http://www.suratpao.go.th/ planning/files/com_service/20160527_jyyvkerg.pdf
Klapper, J. T. (1960). The Effects of Mass Communication. New York: The Free Press.
McLeod, J. M. & O’Keefe, G. (1972). Socialization Perspective in Kline and Tichenor Current Perspective in Mass Communication Research. London: Sage Publication.
ThaiHealth Official. (2561). พัฒนาหลักสูตรสร้างเครือข่ายผู้สูงอายุรู้ทันสื่อ. เรียกใช้เมื่อ 2 ตุลาคม 2562 จาก https://www.thaihealth.or.th/?p=238814