THE EFFECTIVENESS OF HEALTH PROMOTING PROGRAM FOR OLDER PATIENTS WITH DIABETES, SUBDISTRICT HEALTH PROMOTING HOSPITAL, PRANBURI HOSPITAL NETWORK

Main Article Content

Varuenada Fangsin

Abstract

This research aimed to study the effectiveness of health promoting program for older patients with diabetes, and satisfaction with program by using quasi - experimental research. The sample groups were 80 older patients with type 2 diabetes patients, uncontrol blood sugar levels and no had complications from diabetes, had the phone or network of village health volunteers to follow up and care for patients. They were divided an experimental group and a comparative group, each group consisted of 40 samples. Research instruments were health promoting program for older patients with diabetes, questionnaire on the use of health promoting program and medical record form. Data were analyzed by descriptive statistics namely number, percentage, mean and standard deviation, Chi - square test, Independent t - test and Paired sample t - test. The results of using health promoting program for older patients with diabetes found that older patients with diabetes had improved overall self - care behavior and terms of eating, exercise, stress management, risk factor control and disease surveillance, but there was no difference in taking medicine, lower blood sugar levels, body mass index and waist circumference and better than the traditional health promoting program in terms of overall self - care behavior and terms of eating, exercise, stress management, risk factor control and disease surveillance, but there was no difference in taking medicine, lower blood sugar levels than the traditional health promoting program by statistically significant, but body mass index and waist circumference were not statistically different. In this regard, who received health promoting program for older patients very satisfied at 90.0%. So, new health promoting programs should be implemented and expand to other Subdistrict Health Promoting Hospital.

Article Details

How to Cite
Fangsin, V. (2024). THE EFFECTIVENESS OF HEALTH PROMOTING PROGRAM FOR OLDER PATIENTS WITH DIABETES, SUBDISTRICT HEALTH PROMOTING HOSPITAL, PRANBURI HOSPITAL NETWORK. Journal of Social Science and Cultural, 8(8), 45–58. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/275714
Section
Research Articles

References

จรณิต แก้วกังวาล และประตาป สิงหศิวานนท์. (2554). ขนาดกลุ่มตัวอย่างในการวิจัยทางคลินิก. ใน พรรณี ปิติสุทธิธรรม และชยันต์ พิเชียรสุนทร (บรรณาธิการ), ตำราการวิจัยทางคลินิก (หน้า 107-143). กรุงเทพมหานคร: คณะเวชศาสตร์เขตร้อนมหาวิทยาลัยมหิดล.

จิรวัฒน์ บุญรักษ์. (2566). การพัฒนาระบบการดูแลผู้ป่วยโรคเบาหวานในพื้นที่เกาะ. Singburi Hospital Journal, 31(3), 19-35.

ธีรพจน์ ฟักน้อย. (2565). การพัฒนาระบบการดูแลผู้ป่วยโรคเบาหวาน ของเครือข่ายบริการสุขภาพ อำเภอบึงสามพัน จังหวัดเพชรบูรณ์. วารสารโรงพยาบาลนครพิงค์, 13(2), 27-46.

พวงเพชร เหล่าประสิทธิ์. (2565). การพัฒนาระบบการดูแลผู้ป่วยโรคเบาหวานที่ควบคุมระดับน้ำตาลในเลือดไม่ได้ ของโรงพยาบาลพุนพิน และโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพระดับตำบลเครือข่าย. วารสารวิชาการแพทย์เขต, 11, 37(1), 29-45.

มยุรี เที่ยงสกุล. (2561). การพัฒนารูปแบบการดูแลผู้ป่วยโรคเบาหวาน โรงพยาบาลสมเด็จพระพุทธเลิศหล้า. วารสารวิชาการสาธารณสุข, 28(4), 696-710.

ระวีวรรณ เลิศวัฒนารักษ์. (2563). โรคเบาหวานในผู้สูงอายุ. เรียกใช้เมื่อ 20 พฤศจิกายน 2566 จาก https://www.dailynews.co.th/article/663767

ราตรี ทองคำ. (2565). ประสิทธิผลของการส่งเสริมความรอบรู้ด้านสุขภาพต่อพฤติกรรมการดูแลตนเอง ในผู้ป่วยเบาหวานชนิดที่ 2 จังหวัดลพบุรี. วารสารโรงพยาบาลสิงห์บุรี, 30(3), 86-99.

วรารก์ หวังจิตต์เชียร. (2565). การพัฒนารูปแบบการรักษาพยาบาลผู้ป่วยโรคเบาหวาน ในสถานการณ์การระบาดโรคไวรัสโคโรนา 2019 ของโรงพยาบาลส่งเสริมสุขภาพตำบล. วารสารวิทยาลัยพยาบาล พระจอมเกล้า จังหวัดเพชรบุรี, 5(2), 117-132.

วิชัย เอกพลากร. (2566). สำรวจสุขภาพประชาชนไทยและจัดตั้งโครงสร้างพื้นฐาน เพื่อพัฒนานวัตกรรมด้านสุขภาพและนโยบาย. กรุงเทพมหานคร: คณะแพทยศาสตร์โรงพยาบาลรามาธิบดี มหาวิทยาลัยมหิดล.

ศุภมิตร ปาณธูป. (2562). การพัฒนาระบบการดูแลผู้ป่วยโรคเบาหวานที่ผิดนัด. วิจัยและพัฒนาระบบสุขภาพ, 12(3), 23-34.

สำนักงานสาธารณสุขอำเภอปราณบุรี. (2566). รายงานสถานการณ์ผู้ป่วยเบาหวานอำเภอปราณบุรี. ประจวบคีรีขันธ์: สำนักงานสาธารณสุขอำเภอปราณบุรี.

สำนักโรคไม่ติดต่อ กรมควบคุมโรค กระทรวงสาธารณสุข. (2560). แผนยุทธศาสตร์การป้องกันและ ควบคุมโรคไม่ติดต่อระดับชาติ 5 ปี (พ.ศ. 2560 - 2564). กรุงเทพมหานคร: บริษัท อิโมชั่น อาร์ต จำกัด.

อนุชา วรหาญ. (2560). การพัฒนารูปแบบการดูแลตนเองของผู้ป่วยโรคเบาหวาน โรงพยาบาลเลาขวัญ. วารสารศูนย์อนามัยที่ 9 วารสารส่งเสริมสุขภาพและอนามัยสิ่งแวดล้อม, 12(27), 5-22.

American Diabetes Association . (2017). Standards of medical care for patients with diabetes mellitus. Diabetes care, 30(1), S4-40.

Beckie T. (1989). A supportive-educative telephone program: impact on knowledge and anxiety after coronary artery bypass graft surgery. Heart Lung, 18(1), 46-55.

Bloom, B. (1971). Mastery learning. United States of America: Holt, Rinehart & Winston.

International Diabetes Federation. (2021). IDF Diabetes Atlas 2021. Retrieved February 1, 2024, from https://diabetesatlas.org/atlas/tenth-edition/

Vischer, U. M. et al. (2019). A call to Incorporate the prevention and treatment of geriatric disorders in the management of diabetes in the elderly. Diabetes & Metabolism, 35(1), 168-177.