PRESENTATION STRATEGIES FOR ECOLOGICAL CONSCIENCE IN CHILDREN’S LITERATURE: A CASE STUDY OF “MO YAI NOI” BY KITISAK SRIKAEWBOWORN

Main Article Content

Wanlapa Tarawet
Marasri Sorthip

Abstract

This research aims to analyze the presentation strategies for ecological conscience in the children’s literature: “Mo Yai Noi” by Kitisak Srikaewboworn. This is a qualitative research study employing the conceptual frameworks of presentation strategies and ecocriticism. The research findings reveal five strategies for presenting ecological awareness concepts: 1) Presentation through plot structure - the author crafts the plot so that the characters are connected to nature from beginning to end. 2) Presentation through characters - the main characters are named to convey ecological implications, and creates characters that are either nature-friendly or embody ecological awareness. 3) Dialogue: Through dialogue, the characters’ personalities, habits, and views towards nature are expressed, embedding ecological ideas within their interactions. 4) Setting: Five types of settings are identified, including natural environments, man-made environments, temporal settings or periods, the living conditions of the characters, and abstract environmental settings. 5) Tone: The author’s tone varies from one of admiration for nature, to persuasive in advocating for its conservation, serious in provoking thought, and melancholic. The children’s literature “Mo Yai Noi” is a prominent example of green literature, distinguished by its focus on nature and the environment. Particularly notable is the inclusion of the benefits of various medicinal plants that can treat a range of ailments through traditional herbal medicine. This aspect underscores the profound connection between humans and nature. The literature plays a significant role in instilling a sense of environmental conservation in its readers, especially among children and young people.

Article Details

How to Cite
Tarawet, W., & Sorthip, M. (2024). PRESENTATION STRATEGIES FOR ECOLOGICAL CONSCIENCE IN CHILDREN’S LITERATURE: A CASE STUDY OF “MO YAI NOI” BY KITISAK SRIKAEWBOWORN. Journal of Social Science and Cultural, 8(10), 124–136. Retrieved from https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/277234
Section
Research Articles

References

กิติศักดิ์ ศรีแก้วบวร. (2561). หมอยาน้อย. กรุงเทพมหานคร: ออฟเซต เพลส.

จื้อหลาน สวี และพัชรินทร์ บูรณะกร. (2566). กลวิธีการนำเสนอภาพแทนธรรมชาติในนวนิยายเรื่อง หมู่บ้านอาบจันทร์ ของมาลา คำจันทร์. ใน การประชุมหาดใหญ่วิชาการระดับชาติและนานาชาติ ครั้งที่ 14. มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.

ตรีศิลป์ บุญขจร. (2566). เอกสารประกอบการอบรม “เขียนโลกด้วยมือเรา แนวทางสร้างสรรค์เรื่องสั้นนิเวศสำนึก”. กรุงเทพมหานคร: สถาบันลูกโลกสีเขียว.

ทวีศักดิ์ ญาณประทีป. (2545). การเขียนวรรณกรรมสำหรับเด็ก. (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยรามคำแหง.

ธนวรรธ ชายกุล. (2564). สำนึกเชิงนิเวศในวรรณกรรมของ กนกพงศ์ สงสมพันธุ์. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาภาษาไทย. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.

ธัญญา สังขพันธานนท์. (2539). วรรณกรรมวิจารณ์. ปทุมธานี: สำนักพิมพ์นาคร.

ธัญญา สังขพันธานนท์. (2556). วรรณคดีสีเขียว: วาทกรรมธรรมชาติและสิ่งแวดล้อม. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์นาคร.

เนื่องน้อย บุญเนตร. (2537). จริยศาสตร์สภาวะแวดล้อม: โลกทัศน์ในพุทธปรัชญาและปรัชญาตะวันตก. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

มิ่งมนัสชน จังหาร และปรัชญ์ วีสเพ็ญ. (2564). นิเวศสำนึกในวรรณกรรมเยาวชนเรื่องลูกยางกลางห้วย ของคามิน คมนีย์. วิวิธวรรณสาร, 5(3), 153-170.

วิภา กงกะนันทน์. (2533). วรรณคดีศึกษา. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: ไทยวัฒนาพานิช.