STRATEGIES FOR PROMOTION OF SUSTAINABLE EDUCATION QUALITY DEVELOPMENT IN PRIVATE NURSERY, CHIANG MAI PROVINCE
Main Article Content
Abstract
This research aims to study the problems and factors, create strategies and manuals for driving, and examine and evaluate the strategies and manuals for driving the promotion of sustainable quality education development in private childcare centers in Chiang Mai province. It is a Mixed-Method Research. The samples were administrators, teachers, caregivers, and parents, totaling 291 people. The key informants were stakeholders in private childcare centers in Chiang Mai province, totaling 120 people, 7 focus group discussions, 11 workshops, 7 verifications of accuracy and appropriateness, and specific selection assessments of feasibility and usefulness. The research instruments were a 5-level questionnaire, conversation records, and workshop records. The statistics used in the research and data analysis were mean, standard deviation, content analysis using SWOT Matrix, TOWs Matrix, verification of accuracy and appropriateness, and assessment of feasibility and usefulness. The research results found that 1) The problems and factors in promoting sustainable quality education development in private childcare centers, administrators, teachers, and caregivers were at a moderate level, while parents had real problems at a moderate level. 2) The strategies consisted of vision, mission, objectives, strategic issues, measures, plans, and projects. 3) Examination and evaluation of strategies and manuals for driving the promotion of sustainable quality education development in private childcare centers in Chiang Mai province Overall, the accuracy and appropriateness were 98.96%, and the feasibility and usefulness for administrators were at a high level. The usefulness was at the highest level. The feasibility and usefulness for preschool teachers were at the highest level.
Article Details
References
กาญจนา พรหมเรืองฤทธิ์. (2562). การดูแลเด็กปฐมวัยในศูนย์เด็กเล็ก: บทบาทของผู้ดูแลเด็ก. วารสารมหาวิทยาลัยคริสเตียน, 25(2), 109-118.
กุลธิดา ภูฆัง. (2558). กลยุทธ์การจัดการเครือข่ายศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. ใน วิทยานิพนธ์ปรัชญามหาบัณฑิต สาขาการจัดการ. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
นภัสวรรณ ตันสุวรรณ. (2565). รายงานประเมินคุณภาพภายในของสถานพัฒนาเด็กปฐมวัยแห่งชาติ พ.ศ. 2565. เชียงใหม่: สำนักงานพัฒนาสังคมและความมั่นคงของมนุษย์จังหวัดเชียงใหม่.
พรพิมล พิสุทธิพันธ์พงศ์. (2565). การพัฒนารูปแบบการบริหารจัดการเพื่อสร้างเสริมภาวะผู้นำในตนเองของเด็กปฐมวัยในโรงเรียนเอกชนจังหวัดเชียงใหม่. ใน ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
พันธ์นิภา เมฆสินธุ์ และคณะ. (2558). การพัฒนากลยุทธ์การดำเนินงานศูนย์พัฒนาเด็กเล็กขององค์การบริหารส่วนตำบลในเขตจังหวัดกำแพงเพชร. วารสารศึกษาศาสตร์มหาวิทยาลัยนเรศวร, 17(1), 79-90.
ยุภาพร ยุภาศ. (2562). กลยุทธ์กับการบริหารงาน. วารสารสถาบันวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 6(1), 353-362.
สมเกียรติ อินทสิงห์. (2566). กลยุทธ์การพัฒนาภาวะผู้นำทางวิชาการในยุคดิจิทัลของผู้บริหารโรงเรียนมัธยมศึกษาในจังหวัดเชียงใหม่. ใน ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2564). แผนพัฒนาเด็กปฐมวัย พ.ศ. 2564 - 2570. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค จำกัด.
สุจิรา พุทธวีวรรณ. (2566). กลยุทธ์การบริหารจัดการตามมาตรฐานสถานพัฒนาเด็กปฐมวัยแห่งชาติของศูนย์พัฒนาเด็กเล็ก สังกัดองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น. ใน ดุษฎีนิพนธ์ศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่.
อุทุมพร สมศรี. (2560). การบริหารสถานศึกษาสู่ความเป็นเลิศของโรงเรียนระดับประถมศึกษาในอำเภอละอุ่น จังหวัดระนอง. กรุงเทพมหานคร: มหาวิทยาลัยราชภัฏสวนสุนันทา.
อุษามา แสงเสริม และคณะ. (2563). การวิเคราะห์สภาพแวดล้อมและศักยภาพของหลักสูตรปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาภาษาศาสตร์ประยุกต์ (หลักสูตรนานาชาติ) มหาวิทยาลัยมหิดล. วารสาร The Journal of Humanities, Social Sciences, and Education, 3(2), 45-57.
Best, J. W. (1997). Research in Education. (3rd ed.) New Jersey: Prentice Hall Inc.
Krejcie, R. V. & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement, 30(3), 607-610.