DEVELOPMENT OF TRAINING COURSE ON SYSTEM CONTROL ELECTRIC MOTORCYCLE CONVERSION FOR MOTORCYCLE MECHANICS
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research article aims to investigate foundational information regarding the development of a training course for a modified electric motorcycle motor control system for motorcycle mechanics, to review the draft course, to develop a supplementary skill training kit, to trial the course, and to evaluate its effectiveness. This study employs a research and development approach comprising five phases. The sample group consists of 25 motorcycle mechanics selected through voluntary sampling method. The research instruments used include 1) a recording form 2) an interview form 3) the training course 4) a supplementary skill training kit and 5) the evaluation forms. The statistical methods used for data analysis include percentage, mean, standard deviation, and t-test. The research findings reveal that the core components of the training course for the modified electric motorcycle motor control system for motorcycle mechanics include the background and significance of the course, the course objectives, the course structure comprising lessons, topics, subtopics/content, behavioral objectives, and training duration, training activities, training media, and assessment and evaluation. The evaluation of the draft course identified
7 components: the background and significance of the course, course objectives, the course structure, course content, training activities, training media, and assessment and evaluation. These components were deemed highly appropriate. Regarding the development of the supplementary skill training kit, 4 step skills assessment form was employed, including preparation for practice, practice process, time spent on practice and stage of performance of the trainees. The overall mean score exceeded the established criteria. The results from the trial of the training course indicated that the skill assessment outcomes were higher than the specified criteria. Additionally, the evaluation of the training course across four dimensions: feasibility, usefulness, appropriateness, and accuracy were rated at the highest level overall.
Article Details
References
กมลวรรณ ตังธนกานนท์. (2549). การประเมินตามสภาพจริง. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 34(3), 1-13.
กอบแก้วดล วรรณบุตร และคณะ. (2565). การพัฒนาชุดฝึกปฏิบัติเครื่องมือวัดทางไฟฟ้าสำหรับการฝึกหัดครูช่างอุตสาหกรรม. ใน การประชุมวิชาการครุศาสตร์อุตสาหกรรมระดับชาติ ครั้งที่ 14. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
ฉัตรชัย พันธ์นุรัตน์. (2561). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมระบบเตรียมความพร้อมนักเรียนอาชีวศึกษา แบบมีส่วนร่วมโดยใช้วัฏจักรเดมมิ่ง. วารสารวิชาการครุศาสตร์อุตสาหกรรม มจพ, 9(61), 18-27.
ฐิติพร ไขแสง. (2565). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการจัดการเรียนรู้ภาษาไทยตามทฤษฎีเชื่อมโอนภาษา สำหรับครูที่สอนนักเรียนกลุ่มชาติพันธุ์. ใน ดุษฎีนิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ณัฐพงษ์ ศรีเมือง. (2560). แบตเตอรี่ลิเทียมไอออนกับยานยนต์ไฟฟ้า. เรียกใช้เมื่อ 9 สิงหาคม 2567 จาก https://www.scimath.org/article-chemistry/item/7472-2017-09-08-03-32-49
ธเนศวิลาส มงคลชัย และคณะ. (2564). อิทธิพลของความลาดชันบนทางหลวงต่ออุณหภูมิของมอเตอร์ แบบดุมล้อ. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มทร. สุวรรณภูมิ, 5(1), 87-94.
นนทโชติ อุดมศรี และคณะ. (2565). การพัฒนาชุดฝึกทักษะการเรียนรู้รายวิชาสถิติวิศวกรรม สำหรับนักศึกษาสาขาวิศวกรรมอุตสาหการ. วารสารวิชาการ มทร. สุวรรณภูมิ, 7(2), 146-155.
นพดล บุญพรมอุปถัมภ์. (2564). แบตเตอรี่ลิเทียม (Lithium Battery). เรียกใช้เมื่อ 9 สิงหาคม 2567 จาก https://www.klcbright.com/lithium-battery-type.php
มารุต พัฒนผล. (2567). แนวคิดหลักการพัฒนาหลักสูตร. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: ศูนย์ผู้นำนวัตกรรมหลักสูตรและการเรียนรู้.
ยุทธ ไกยวรรณ์. (2559). การวิจัยและพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรม. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ลีโอ อีวี. (2566). เทคโนโลยีรถจักรยานยนต์ไฟฟ้า. เรียกใช้เมื่อ 9 สิงหาคม 2567 จาก https://www.lion-ev.com
วราภรณ์ แก้วสีขาว. (2567). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมการจัดการเรียนรู้เชิงรุก สำหรับครูในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานราธิวาส เขต 2. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 8(11), 13-24.
ศรายุทธ์ จิตรพัฒนากุล และคณะ. (2563). การพัฒนาระบบสาธิตสูบน้ำบาดาลน้ำตื้นพลังงานแสงอาทิตย์ขนาดเล็กสำหรับใช้ในครัวเรือน. วารสารเทคโนโลยีพลังงานและสิ่งแวดล้อม, 9(2), 1-13.
ศรายุทธ ทบเนตร. (2566). การพัฒนาชุดฝึกทักษะเสริมหลักสูตรการควบคุมมอเตอร์ไฟฟ้าสำหรับรถจักรยานยนต์ไฟฟ้า สำหรับนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ แผนกวิชาช่างยนต์. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์อุตสาหกรรมมหาบัณฑิต สาขาวิศวกรรมเครื่องกลศึกษา. มหาวิทยาลัยพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.
ศักดิ์สิทธิ์ ชื่นชมนาคจาด และคณะ. (2567). การพัฒนาการเรียนการสอนเพื่อเพิ่มสมรรถนะด้านเทคโนโลยียานยนต์ไฟฟ้า. วารสารวิชาการครุศาสตร์อุตสาหกรรมและวิศวกรรมศึกษา, 15(3), 1-9.
อีไบค์ไทยคิท. (2550). เรียนรู้สร้างจักรยานไฟฟ้า. เรียกใช้เมื่อ 9 สิงหาคม 2567 จาก https://www.ebikethaikit.com
เอกราช ไชยเพีย. (2565). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมเทคโนโลยียานยนต์สมัยใหม่สำหรับครูแผนกช่างยนต์สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยและพัฒนาหลักสูตร. มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.
แอดมิน สุชิน เสือช้อย. (2556). Brushless DC Motor. เรียกใช้เมื่อ 9 สิงหาคม 2567 จาก http://www.9engineer.com/index.php?m=article&a=print&article_id=2606
Good, C. V. (1973). Dictionary of Education. New York: McGraw-Hill.
GTAKE. (2567). ทำความเข้าใจบทบาทของตัวควบคุมมอเตอร์ในยานพาหนะไฟฟ้า. เรียกใช้เมื่อ 9 สิงหาคม 2567 จาก https://www.gtake.com/th/industry-news/the-role-of-motor-controllers/
Institute of Vocational Training. (2025). Bridging the Gap: Vocational Training for Underserved Populations. Retrieved September 11, 2025, from https://instituteofvocationaltraining.com/bridging-the-gap-vocational-training-for-underserved-populations/
Likert, R. (1932). A Technique for the Measurement of Attitudes. Archives of Psychology, 140(22), 4-53.
