การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมระบบควบคุมมอเตอร์รถจักรยานยนต์ไฟฟ้าดัดแปลง สำหรับช่างซ่อมรถจักรยานยนต์

Main Article Content

สดใส มั่นคง
สุรวุฒิ ยะนิล
เมธา อึ่งทอง

บทคัดย่อ

บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาข้อมูลพื้นฐานการพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมระบบควบคุมมอเตอร์รถจักรยานยนต์ไฟฟ้าดัดแปลง สำหรับช่างซ่อมรถจักรยานยนต์ ตรวจสอบร่างหลักสูตรฯ พัฒนาชุดฝึกทักษะเสริมหลักสูตรฯ ทดลองใช้หลักสูตรฯ และประเมินหลักสูตรฯ เป็นการวิจัยและพัฒนา มี 5 ระยะ กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ช่างซ่อม รถจักรยานยนต์ จำนวน 25 คน โดยวิธีการเลือกแบบอาสาสมัคร เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ 1) แบบบันทึก 2) แบบสัมภาษณ์ 3) หลักสูตรฝึกอบรม 4) ชุดฝึกทักษะเสริมหลักสูตร 5) แบบประเมิน สถิติที่ใช้วิจัยและการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และทดสอบค่าที ผลการวิจัย พบว่า ข้อมูลพื้นฐานเกี่ยวกับการพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมระบบควบคุมมอเตอร์รถจักรยานยนต์ไฟฟ้าดัดแปลง สำหรับช่างซ่อมรถจักรยานยนต์ มีองค์ประกอบของหลักสูตรฝึกอบรม ได้แก่ ความเป็นมาและความสำคัญของหลักสูตร จุดมุ่งหมายของหลักสูตร โครงสร้างของหลักสูตรประกอบด้วย บทเรียน หัวข้อ หัวข้อย่อย/เนื้อหา วัตถุประสงค์เชิงพฤติกรรม และระยะเวลาการฝึกอบรม กิจกรรมการฝึกอบรม สื่อการฝึกอบรม และการวัดและประเมินผล ผลการตรวจสอบร่างหลักสูตรฯ มี 7 องค์ประกอบ ได้แก่ ความเป็นมาและความสำคัญของหลักสูตร จุดมุ่งหมายของหลักสูตร โครงสร้างของหลักสูตร เนื้อหาสาระของหลักสูตร กิจกรรมการฝึกอบรม สื่อการฝึกอบรม และการวัดและประเมินผล มีความเหมาะสมอยู่ในระดับมากที่สุด ส่วนการพัฒนาชุดฝึกทักษะเสริมหลักสูตรฯ ใช้แบบประเมินทักษะ 4 ขั้น ได้แก่ ขั้นเตรียมการปฏิบัติ ขั้นกระบวนการปฏิบัติ ขั้นเวลาที่ใช้ปฏิบัติงาน และขั้นผลการปฏิบัติของผู้เข้ารับการฝึกอบรม โดยภาพรวม มีค่าเฉลี่ยสูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนด ผลการทดลองใช้หลักสูตรฝึกอบรมฯ โดยภาพรวมมีผลการประเมินทักษะ สูงกว่าเกณฑ์ที่กำหนด และผลการประเมินหลักสูตรฝึกอบรมฯ 4 ด้าน ได้แก่ ความเป็นไปได้ ความเป็นประโยชน์ ความเหมาะสม และความถูกต้อง โดยภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุด

Article Details

รูปแบบการอ้างอิง
มั่นคง ส., ยะนิล ส., & อึ่งทอง เ. (2025). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมระบบควบคุมมอเตอร์รถจักรยานยนต์ไฟฟ้าดัดแปลง สำหรับช่างซ่อมรถจักรยานยนต์. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 9(4), 184–198. สืบค้น จาก https://so06.tci-thaijo.org/index.php/JSC/article/view/282148
ประเภทบทความ
บทความวิจัย

เอกสารอ้างอิง

กมลวรรณ ตังธนกานนท์. (2549). การประเมินตามสภาพจริง. วารสารครุศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 34(3), 1-13.

กอบแก้วดล วรรณบุตร และคณะ. (2565). การพัฒนาชุดฝึกปฏิบัติเครื่องมือวัดทางไฟฟ้าสำหรับการฝึกหัดครูช่างอุตสาหกรรม. ใน การประชุมวิชาการครุศาสตร์อุตสาหกรรมระดับชาติ ครั้งที่ 14. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.

ฉัตรชัย พันธ์นุรัตน์. (2561). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมระบบเตรียมความพร้อมนักเรียนอาชีวศึกษา แบบมีส่วนร่วมโดยใช้วัฏจักรเดมมิ่ง. วารสารวิชาการครุศาสตร์อุตสาหกรรม มจพ, 9(61), 18-27.

ฐิติพร ไขแสง. (2565). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการจัดการเรียนรู้ภาษาไทยตามทฤษฎีเชื่อมโอนภาษา สำหรับครูที่สอนนักเรียนกลุ่มชาติพันธุ์. ใน ดุษฎีนิพนธ์การศึกษาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยนเรศวร.

ณัฐพงษ์ ศรีเมือง. (2560). แบตเตอรี่ลิเทียมไอออนกับยานยนต์ไฟฟ้า. เรียกใช้เมื่อ 9 สิงหาคม 2567 จาก https://www.scimath.org/article-chemistry/item/7472-2017-09-08-03-32-49

ธเนศวิลาส มงคลชัย และคณะ. (2564). อิทธิพลของความลาดชันบนทางหลวงต่ออุณหภูมิของมอเตอร์ แบบดุมล้อ. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี มทร. สุวรรณภูมิ, 5(1), 87-94.

นนทโชติ อุดมศรี และคณะ. (2565). การพัฒนาชุดฝึกทักษะการเรียนรู้รายวิชาสถิติวิศวกรรม สำหรับนักศึกษาสาขาวิศวกรรมอุตสาหการ. วารสารวิชาการ มทร. สุวรรณภูมิ, 7(2), 146-155.

นพดล บุญพรมอุปถัมภ์. (2564). แบตเตอรี่ลิเทียม (Lithium Battery). เรียกใช้เมื่อ 9 สิงหาคม 2567 จาก https://www.klcbright.com/lithium-battery-type.php

มารุต พัฒนผล. (2567). แนวคิดหลักการพัฒนาหลักสูตร. (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: ศูนย์ผู้นำนวัตกรรมหลักสูตรและการเรียนรู้.

ยุทธ ไกยวรรณ์. (2559). การวิจัยและพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรม. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

ลีโอ อีวี. (2566). เทคโนโลยีรถจักรยานยนต์ไฟฟ้า. เรียกใช้เมื่อ 9 สิงหาคม 2567 จาก https://www.lion-ev.com

วราภรณ์ แก้วสีขาว. (2567). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมการจัดการเรียนรู้เชิงรุก สำหรับครูในสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษานราธิวาส เขต 2. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 8(11), 13-24.

ศรายุทธ์ จิตรพัฒนากุล และคณะ. (2563). การพัฒนาระบบสาธิตสูบน้ำบาดาลน้ำตื้นพลังงานแสงอาทิตย์ขนาดเล็กสำหรับใช้ในครัวเรือน. วารสารเทคโนโลยีพลังงานและสิ่งแวดล้อม, 9(2), 1-13.

ศรายุทธ ทบเนตร. (2566). การพัฒนาชุดฝึกทักษะเสริมหลักสูตรการควบคุมมอเตอร์ไฟฟ้าสำหรับรถจักรยานยนต์ไฟฟ้า สำหรับนักเรียนระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ แผนกวิชาช่างยนต์. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์อุตสาหกรรมมหาบัณฑิต สาขาวิศวกรรมเครื่องกลศึกษา. มหาวิทยาลัยพระจอมเกล้าพระนครเหนือ.

ศักดิ์สิทธิ์ ชื่นชมนาคจาด และคณะ. (2567). การพัฒนาการเรียนการสอนเพื่อเพิ่มสมรรถนะด้านเทคโนโลยียานยนต์ไฟฟ้า. วารสารวิชาการครุศาสตร์อุตสาหกรรมและวิศวกรรมศึกษา, 15(3), 1-9.

อีไบค์ไทยคิท. (2550). เรียนรู้สร้างจักรยานไฟฟ้า. เรียกใช้เมื่อ 9 สิงหาคม 2567 จาก https://www.ebikethaikit.com

เอกราช ไชยเพีย. (2565). การพัฒนาหลักสูตรฝึกอบรมเทคโนโลยียานยนต์สมัยใหม่สำหรับครูแผนกช่างยนต์สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. ใน ดุษฎีนิพนธ์ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาวิจัยและพัฒนาหลักสูตร. มหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม.

แอดมิน สุชิน เสือช้อย. (2556). Brushless DC Motor. เรียกใช้เมื่อ 9 สิงหาคม 2567 จาก http://www.9engineer.com/index.php?m=article&a=print&article_id=2606

Good, C. V. (1973). Dictionary of Education. New York: McGraw-Hill.

GTAKE. (2567). ทำความเข้าใจบทบาทของตัวควบคุมมอเตอร์ในยานพาหนะไฟฟ้า. เรียกใช้เมื่อ 9 สิงหาคม 2567 จาก https://www.gtake.com/th/industry-news/the-role-of-motor-controllers/

Institute of Vocational Training. (2025). Bridging the Gap: Vocational Training for Underserved Populations. Retrieved September 11, 2025, from https://instituteofvocationaltraining.com/bridging-the-gap-vocational-training-for-underserved-populations/

Likert, R. (1932). A Technique for the Measurement of Attitudes. Archives of Psychology, 140(22), 4-53.