THE DEVELOPMENT OF A SCIENCE INSTRUCTIONAL MODEL TO PROMOTE SCIENTIFIC LITERACY FOR LOWER SECONDARY SCHOOL STUDENTS
Article Sidebar
Main Article Content
Abstract
This research aimed to 1) Develop and evaluate the quality of a science instructional model, and 2) Examine the effectiveness of the model in promoting scientific literacy among lower secondary school students. The study employed a mixed-method research and development design, based on the ADDIE model. The experimental design included a one-group pretest-posttest, time series, and posttest-only group design. The target group consisted of 18 Matthayomsuksa 2 students from the Demonstration School of Phetchaburi Rajabhat University in the second semester of the academic year 2024, selected through cluster random sampling. The research instruments included the instructional model, the model's manual, learning management plans, a science knowledge test, scientific competency assessment, scientific context assessment, scientific attitude assessment, and a student satisfaction questionnaire. Data were analyzed using percentage, mean, standard deviation, and content analysis. The results revealed that 1) The developed instructional model comprised six steps: 1.1) Preparation for Learners 1.2) Acquiring a connection between knowledge and experiences, which included: 1.2.1) Introducing the lesson 1.2.2) Presenting scientific content 1.2.3) Assigning tasks 1.3) Group discussion on interested topic 1.4) Proposal presentation 1.5) Implementation, examination, and correction 1.6) Summarization and evaluation; and 2) The implementation of the instructional model showed that students demonstrated clear development in scientific knowledge, competencies, attitudes, and contextual understanding. The learning plan was appropriate and practical in the classroom, promoting cooperative learning, analytical thinking, and self-assessment. These findings reflect the potential of the model in systematically fostering students’ scientific literacy.
Article Details
References
กุลธิดา ชนาภิมุข. (2563). การพัฒนาทักษะการคิดขั้นสูงของนักเรียนโดยใช้กิจกรรมการเรียนรู้แบบโครงงาน. วารสารครุศาสตร์ศึกษา, 31(2), 112-126.
พิมพลอย ตามตระกูล. (2562). การส่งเสริมสมรรถนะทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนผ่านการจัดการเรียนรู้แบบ STEM. วารสารวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยี, 27(1), 45-58.
มาเรียม นิลพันธุ์. (2558). วิธีวิจัยทางการศึกษา Research Methodology in Education. (พิมพ์ครั้งที่ 9). นครปฐม: ศูนย์วิจัยและพัฒนาทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร.
รักถิ่น เหลาหา และนิพนธ์ เหลาหา. (2561). การพัฒนารูปแบบการเรียนรู้เชิงพื้นที่เพื่อส่งเสริมความฉลาดรู้ด้านวิทยาศาสตร์ในโรงเรียนชนบท. วารสารวิจัยเพื่อการพัฒนาเชิงพื้นที่, 10(2), 80-94.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2560). แนวทางการจัดการเรียนรู้เพื่อเสริมสร้างทักษะในศตวรรษที่ 21. กรุงเทพมหานคร: สำนักวิชาการและมาตรฐานการศึกษา.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2561). ยุทธศาสตร์ชาติ พ.ศ. 2561-2580 (ฉบับย่อ) สำนักงานเลขานุการของคณะกรรมการยุทธศาสตร์ชาติ. เรียกใช้เมื่อ 26 กุมภาพันธ์ 2567 จาก https://www.nesdc.go.th/download/document/SAC/NS_SumPlanOct2018.pdf
สำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2560). แผนการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2560 - 2579. กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.
สุชานาฎ ทวีรุ่งเรือง. (2565). การพัฒนาความฉลาดรู้ทางวิทยาศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 2 โดยใช้รูปแบบการเรียนรู้แบบสืบเสาะร่วมกับบริบทชุมชน. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาหลักสูตรและการสอน. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครปฐม.
Chinn, C. A. & Malhotra, B. A. (2002). Epistemologically authentic inquiry in schools: A theoretical framework for evaluating inquiry tasks. Science Education, 86(2), 175-218.
Freiberg, H. J. & Driscoll, A. (2005). Universal teaching strategies. (4th ed.). Boston: Pearson Education.
Holbrook, J. & Rannikmae, M. (2009). The meaning of scientific literacy. International Journal of Environmental and Science Education, 4(3), 275-288.
Johnson, D. W. & Johnson, R. T. (2013). Pedagogy: New developments in the learning sciences.
Hauppauge: Nova Science Publishers.
Joyce, B. & Weil, M. (2015). Models of teaching. (9th ed.). Boston: Pearson.
Mishra, P. & Koehler, M. J. (2006). Technological pedagogical content knowledge: A framework for teacher knowledge. Teachers College Record, 108(6), 1017-1054.
Nitko, A. J. & Brookhart, S. M. (2014). Educational assessment of students. (7th ed.). Boston: Pearson.
OECD. (2019). PISA 2018 Assessment and Analytical Framework: Science, Reading, Mathematic and Financial Literacy. Paris: OECD Publishing.
OECD. (2023). PISA 2022 Results (Volume I): The State of Learning and Equity in Education. Paris: OECD Publishing.
PISA. (2022). Programme for International Student Assessment 2022 Results. Paris: OECD Publishing.
Shah, Z. A. et al. (2013). Attitude towards science learning: An exploration of Pakistani students. Journal of Turkish Science Education, 10(2), 35-47.
Siemens, G. (2005). Connectivism: A learning theory for the digital age. International Journal of Instructional Technology and Distance Learning, 2(1), 3-10.
Slavin, R. E. (2020). Cooperative learning: Theory, research, and practice. (3rd ed.). Boston: Allyn & Bacon.
Tytler, R. (2002). Teaching for understanding in science: A constructivist view. Australian Science Teachers Journal, 48(4), 30-35.
