งานศิลปะเปลือยกับทัศนะสังคมไทย

บทคัดย่อ

ประเด็นงานศิลปะเปลือยกับทัศนะสังคมไทยได้ถูกวิพากษ์วิจารณ์กันมาอย่างต่อเนื่องโดยเฉพาะในแง่ของความเป็นศิลปะและอนาจาร ทำให้การแสดงออกในการสร้างสรรค์ของงานลักษณะนี้ไม่เป็นที่เปิดกว้างและแพร่หลายเท่าที่ควร เรื่อง งานศิลปะเปลือยกับทัศนะสังคมไทย มีวัตถุประสงค์ของงานวิจัย คือ เพื่อศึกษาวิเคราะห์ปัจจัยด้านสังคมและวัฒนธรรม ที่ส่งผลในการเปลี่ยนแปลงต่อทัศนะทางสังคมที่มีต่องานศิลปะเปลือยในประเทศไทย งานวิจัยนี้เป็นวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) เพื่อให้เกิดความเข้าใจและเห็นองค์รวมของการเปลี่ยนแปลงในแต่ละช่วงสมัยผ่านผลงานศิลปะ โดยมุ่งเน้นศึกษาค้นคว้าข้อมูลที่เกี่ยวกับทฤษฎีสุนทรียศาสตร์และใช้ข้อมูลสัมภาษณ์เชิงลึก (In-depth Interview) ศึกษาที่มาของแนวความคิดและการแสดงออกที่สื่อความหมายต่อสังคม เพื่อให้ได้ตัวอย่างที่เหมาะสมกับแนวคิดและวัตถุประสงค์ของการศึกษา ผู้วิจัยจึงเลือกผู้ให้ข้อมูลที่เป็นประโยชน์ (key informants) ดังนั้นกลุ่มเป้าหมายที่จะมาเป็นตัวอย่างในการให้ข้อมูลเพื่อตอบคำถามวิจัย โดยประชากรที่ใช้เป็นศิลปินทางด้านศิลปกรรมและสร้างสรรค์ผลงานศิลปะภาพเปลือยในช่วงปี พ.ศ.2475-2560 เป็นการใช้วิธีการเลือกกลุ่มอย่างแบบเจาะจง (purposive sampling) จำนวน 6 คน (เฟื้อ หริพิทักษ์ ,อารี สุทธิพันธุ์ ,ชลูด นิ่มเสมอ ,จักรพันธุ์ โปษยกฤต ,สมภพ บุตราช และวสันต์ สิทธิเขตต์) จากนั้นนำข้อมูลมาวิเคราะห์ตามหลักเกณฑ์กระบวนการขั้นตอนและสรุป ผลที่ได้ทำให้เห็นถึงการเปลี่ยนแปลงของศิลปะเปลือยในด้านสังคมและวัฒนธรรมที่ส่งผลต่อทัศนะสังคมไทย ตลอดจนเป็นแหล่งข้อมูลแลกเปลี่ยนทางความคิดที่เปิดกว้างมากขึ้นสำหรับนักเรียน นักศึกษา ตลอดจนผู้ที่สนใจศึกษาในเรื่องงานศิลปะภาพเปลือย