[RETRACTED ARTICLE] การวิจัยรูปแบบการบรรลุวัตถุประสงค์รายวิชายิมนาสติกในสาขาวิชาพลศึกษาบนพื้นฐานทฤษฎีการรับรองวิชาชีพครู
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มุ่งสำรวจการกำหนดวัตถุประสงค์ของรายวิชายิมนาสติกในสาขาวิชาพลศึกษา ภายใต้บริบทของมาตรฐานการรับรองวิชาชีพครูซึ่งเป็นกรอบสำคัญในการพัฒนาคุณภาพการศึกษาระดับอุดมศึกษา และวิเคราะห์เส้นทางการบรรลุวัตถุประสงค์เพื่อใช้เป็นแนวทางในการปรับปรุงหลักสูตร กลุ่มตัวอย่างเป็นนักศึกษาพลศึกษา 283 คน จากมหาวิทยาลัยครูในมณฑลเหอเป่ย ประเทศจีน ที่ผ่านการประเมินรับรองระดับที่สอง การเก็บข้อมูลใช้แบบสอบถามที่พัฒนาขึ้นจากการทบทวนวรรณกรรมและสัมภาษณ์ผู้ทรงคุณวุฒิ พร้อมตรวจสอบคุณภาพเครื่องมือ ค่า IOC อยู่ระหว่าง 0.80 - 1.00 และความเชื่อมั่นของแบบสอบถามตรวจสอบด้วยค่าสัมประสิทธิ์ Cronbach’s α ได้ 0.87 ซึ่งอยู่ในเกณฑ์ที่ยอมรับได้ การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติเชิงพรรณนา การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน (CFA) และการสร้างแบบจำลองสมการโครงสร้าง (SEM) ด้วยโปรแกรม SPSS และ AMOS ผลการวิจัยชี้ว่าการกำหนดวัตถุประสงค์ควรสอดคล้องกับมาตรฐานการรับรองวิชาชีพครู และมุ่งพัฒนาทักษะการสอนและสมรรถนะวิชาชีพของนักศึกษา เส้นทางการบรรลุวัตถุประสงค์ ประกอบด้วย องค์ประกอบหลัก 4 ด้าน ได้แก่ เนื้อหาหลักสูตร (β = 0.82) วิธีการสอน (β = 0.76) การจัดการเรียนการสอน (β = 0.68) และการประเมินผล (β = 0.61) โดยเทคนิคยิมนาสติก (β = 0.85) และวิธีการสอนเชิงปฏิบัติ (β = 0.88) มีอิทธิพลสูงสุดในองค์ประกอบย่อย ผลการปรับโมเดลโดยใช้ค่า Modification Indices พบว่า ค่าดัชนีความสอดคล้องดีขึ้นอย่างชัดเจน (CMIN/DF = 1.803, GFI = 0.936, CFI = 0.975, RMSEA = 0.053) แสดงว่าโมเดลมีความเหมาะสมกับข้อมูลเชิงประจักษ์ ข้อเสนอแนะ คือ การกำหนดวัตถุประสงค์รายวิชาให้ชัดเจนตามมาตรฐาน การออกแบบเนื้อหาที่สมดุลระหว่างทักษะ เทคนิค และความรู้ด้านการสอน เพิ่มการใช้วิธีสอนเชิงปฏิบัติและกิจกรรมที่กระตุ้นการมีส่วนร่วมของผู้เรียน และปรับระบบการประเมินผลให้สะท้อนสมรรถนะอย่างแท้จริง เพื่อยกระดับผลสัมฤทธิ์ทางการเรียนและพัฒนาคุณภาพการเตรียมครูพลศึกษาให้มีศักยภาพสูงสุด
Article Details
เอกสารอ้างอิง
CAEP. (2022). CAEP accreditation standards. Washington, DC: Council for the Accreditation of Educator Preparation.
Chen, L. & Liu, M. (2018). The importance of technical skills in gymnastics curriculum. Journal of Physical Education Research, 25(3), 112-120.
Chen, X. & Wang, L. (2020). Curriculum evaluation and teaching effectiveness in physical education. China Sport Science, 40(6), 55-64.
Darling-Hammond, L. (2017). Teacher education around the world: What can we learn from international practice? European Journal of Teacher Education, 40(3), 291-309.
Hair, J. F. et al. (2010). Multivariate data analysis. (7th ed.). New jersey: Pearson Prentice Hall.
Hardman, K. (2008). Physical education in schools: A global perspective. Kinesiology, 40(1), 5-28.
Ingersoll, R. & Strong, M. (2011). The impact of induction and mentoring programs for beginning teachers: A critical review of the research. Review of Educational Research, 81(2), 201-233.
Kirk, D. (2010). Physical education futures. London: Routledge.
Li, S. (2019). System and mechanism: Concept, comparison and its significance for reform and the relationship with system. Leadership Science, 6(2019), 19-22.
Metzler, M. (2017). Instructional models in physical education. (3rd ed.). New York: Routledge.
Shulman, L. S. (1987). Knowledge and teaching: Foundations of the new reform. Harvard Educational Review, 57(1), 1-22.
Siedentop, D. & Tannehill, D. (2000). Developing teaching skills in physical education. (4th ed.). Mountain View, CA: Mayfield Publishing.
Tinning, R. (2010). Pedagogy and human movement: Theory, practice, research. London: Routledge.
Tyler, R. W. (2013). Basic principles of curriculum and instruction. Chicago: University of Chicago Press.
Wang, Y. & Zhang, H. (2020). Practical teaching experience in gymnastics education. Journal of Sports Pedagogy, 45(2), 66-74.
Zhang, Y. & Li, W. (2021). Classroom management and student participation in physical education. Educational Research, 39(5), 122-130.
