MECHANISMS FOR PROMOTING AND DEVELOPING INTANGIBLE CULTURAL HERITAGE: AN ANALYSIS OF KNOWLEDGE, ROLES, AND NETWORKS OF LIKAY PA BY THAWORN SUNTHORNSIN TROUPE, TRANG PROVINCE
Main Article Content
Abstract
This research article aims to examine knowledge, role and network analysis to promote and develop intangible cultural heritage through Likay Pa performances by the Thaworn Sunthonsilp troupe in Trang Province. This qualitative research includes the following key informants: knowledgeable individuals in Likay Pa performing arts; participants in the performances; youth; representatives from educational institutions, the Provincial Cultural Office, local administrative organizations, community leaders, the president of the District Cultural Council, and business organizations, totaling 16 individuals. Data were collected through participatory observation, in-depth interviews, focus group discussions, content analysis, and a comprehensive summary presented through descriptive analysis. The research showed that the knowledge of the Likay Pa performance on the history has been transmitted for at least 70 - 80 years. The performance components included actors, lyrics, musical instruments, costumes, Likay Pa theaters, beliefs, and performance sequences. An analysis of the Likay Pa performance highlighted roles in shaping a shared community identity, education and training, entertainment, belief transmission, coordinating relationships among different groups of people, creating shared memories, and social criticism. The network analysis for the promotion and development of intangible cultural heritage involved government agencies, including educational institutions, community leaders, local administrative organizations, and the Trang Provincial Cultural Office, as well as private-sector agencies, such as the Sikao District Cultural Council and community businesses. Research findings indicate that mechanisms to promote and develop Likay Pa's cultural heritage must integrate traditional knowledge with adaptive roles in line with modern times, and that a network of stakeholders must collaborate to ensure the sustainability of Likay Pa performances.
Article Details
References
กฤตยชญ์ แซ่อ๋อง. (5 เม.ย. 2568). องค์ความรู้เกี่ยวกับการแสดงลิเกป่า คณะถาวร สุนทรศิลป์ จังหวัดตรัง. (เมธิรา ไกรนที, ผู้สัมภาษณ์)
กัญญารัตน์ นิติคุณ และคณะ. (2564). การใช้ทุนทางวัฒนธรรมเพื่อการพัฒนาชุมชนอย่างยั่งยืน. วารสาร วิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์, 11(1), 75-91.
กาญจนา แก้วเทพ. (2545). เมื่อสื่อส่องและสร้างวัฒนธรรม. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ศาลาแดง.
กาญจนา แก้วเทพ. (2557). ศาสตร์แห่งสื่อและวัฒนธรรมศึกษา. กรุงเทพมหานคร: ภาพพิมพ์.
กาญจนา แก้วเทพ และคณะ. (2554). สื่อพื้นบ้านศึกษาในสายตานิเทศศาสตร์. กรุงเทพมหานคร: ภาพพิมพ์.
กิตติกร วิบูลย์ศรี. (2552). ศิลปะการแสดงลิเกป่าในแถบชายฝั่งทะเลตะวันตก: กรณีศึกษา จังหวัดกระบี่. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาศิลปะศาสตร์. มหาวิทยาลัยสุโขทัยธรรมาธิราช.
กิติศักดิ์ ทองขำดี. (8 ก.ค. 2567). องค์ความรู้และบทบาทของการแสดงลิเกป่า คณะถาวร สุนทรศิลป์ จังหวัดตรัง. (เมธิรา ไกรนที, ผู้สัมภาษณ์)
จันทร์เพ็ญ ปูเงิน. (28 พ.ย. 2568). เครือข่ายในการส่งเสริมศิลปะแสดงลิเกป่า คณะถาวร สุนทรศิลป์ จังหวัดตรัง. (เมธิรา ไกรนที, ผู้สัมภาษณ์)
ถาวร พรเดชอนันต์. (28 พ.ย. 2568). เครือข่ายในการส่งเสริมศิลปะแสดงลิเกป่า คณะถาวร สุนทรศิลป์ จังหวัดตรัง. (เมธิรา ไกรนที, ผู้สัมภาษณ์)
ถาวร รักรู้. (8 ก.ค. 2567). องค์ความรู้เกี่ยวกับการแสดงลิเกป่า คณะถาวร สุนทรศิลป์ จังหวัดตรัง. (เมธิรา ไกรนที, ผู้สัมภาษณ์)
ธนกฤต มีสุข. (21 พ.ย. 2568). องค์ความรู้ บทบาทและเครือข่ายในการส่งเสริมการแสดงลิเกป่า คณะถาวร สุนทรศิลป์ จังหวัดตรัง. (เมธิรา ไกรนที, ผู้สัมภาษณ์)
ธรรมฤทธิ์ เขาบาท. (21 พ.ย. 2568). บทบาทและเครือข่ายในการส่งเสริมการแสดงลิเกป่า คณะถาวร สุนทรศิลป์ จังหวัดตรัง. (เมธิรา ไกรนที, ผู้สัมภาษณ์)
ธีรวัฒน์ ช่างสาน. (2556). แนวทางการอนุรักษ์และพัฒนาลิเกป่าในจังหวัดนครศรีธรรมราช. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏยะลา, 8(1), 76-88.
ธีระพงษ์ ทศวัฒน์ และคณะ. (2567). การสร้างเครือข่ายในการทำงานร่วมกับชุมชนและการพัฒนาผู้ประกอบการจากฐานทุนวัฒนธรรม อำเภอบ้านโพธิ์ จังหวัดฉะเชิงเทรา. Journal of Roi Kaensarn Academi, 9(10), 215-228.
นารีรัตน์ สุขคง. (28 พ.ย. 2568). บทบาทและเครือข่ายในการส่งเสริมการแสดงลิเกป่า คณะถาวร สุนทรศิลป์ จังหวัดตรัง. (เมธิรา ไกรนที, ผู้สัมภาษณ์)
นุชรี ตั้งเคี้ยนม. (21 พ.ย. 2568). บทบาทและเครือข่ายในการส่งเสริมการแสดงลิเกป่า คณะถาวร สุนทรศิลป์ จังหวัดตรัง. (เมธิรา ไกรนที, ผู้สัมภาษณ์)
บรรจง นฤพรเมธี. (24 ม.ค. 2568). บทบาทและเครือข่ายในการส่งเสริมการแสดงลิเกป่า คณะถาวร สุนทรศิลป์ จังหวัดตรัง. (เมธิรา ไกรนที, ผู้สัมภาษณ์)
บุญฤทธิ์ รำภา. (21 พ.ย. 2568). บทบาทและเครือข่ายในการส่งเสริมการแสดงลิเกป่า คณะถาวร สุนทรศิลป์ จังหวัดตรัง. (เมธิรา ไกรนที, ผู้สัมภาษณ์)
พระมหาเมธี จนฺทวํโส (ไวยุวัฒน์) และคณะ. (2567). มนต์เสน่ห์ทางวัฒนธรรมไทยในภาคใต้. วารสารพุทธสังคมวิทยาปริทรรศน์, 9(1), 185-200.
เมธิรา ไกรนที และปัญญา เทพสิงห์. (2567). ทุนทางสังคม: ศักยภาพของชุมชนที่ส่งผลต่อการพัฒนาอัตลักษณ์การปักผ้า ของกลุ่มชาติพันธุ์ไทดำ หมู่บ้านดอนมะลิ จังหวัดสุราษฎร์ธานี. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 8(4), 135-148.
วรัฐธยา สาระศาลิน และนิธิดา แสงสิงแก้ว. (2560). การวิเคราะห์บทบาทหน้าที่ของสื่อพื้นบ้าน: กรณีศึกษาประเพณีกินข้าวห่อของชาวกะเหรี่ยง อำเภอสวนผึ้ง จังหวัดราชบุรี. วารสารวิชาการนวัตกรรมสื่อสารสังคม, 5(1), 51-61.
วิมลพัชร สุวรรณวัฒน์. (28 พ.ย. 2568). บทบาทและเครือข่ายในการส่งเสริมการแสดงลิเกป่า คณะถาวร สุนทรศิลป์ จังหวัดตรัง. (เมธิรา ไกรนที, ผู้สัมภาษณ์)
วุฒิชัย ช่อเส้ง. (21 พ.ย. 2568). องค์ความรู้ บทบาทและเครือข่ายในการส่งเสริมการแสดงลิเกป่า คณะถาวร สุนทรศิลป์ จังหวัดตรัง. (เมธิรา ไกรนที, ผู้สัมภาษณ์)
หทัยกาญจน์ รำมะนา. (28 พ.ย. 2568). บทบาทและเครือข่ายในการส่งเสริมการแสดงลิเกป่า คณะถาวร สุนทรศิลป์ จังหวัดตรัง. (เมธิรา ไกรนที, ผู้สัมภาษณ์)
หวล ยงประเดิม. (15 มิ.ย. 2567). บทบาทของการแสดงลิเกป่า คณะถาวร สุนทรศิลป์ จังหวัดตรัง. (เมธิรา ไกรนที, ผู้สัมภาษณ์)
อดิศักดิ์ พรมเมศ และคณะ. (2568). กลยุทธ์การส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงสร้างสรรค์ตามแผนพัฒนาการท่องเที่ยวจังหวัดพิษณุโลก กรณีศึกษาบ้านมุง อำเภอเนินมะปราง จังหวัดพิษณุโลก. วารสารสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม, 9(11), 157-173.
อนงณ์ ช่วยทุกข์เพื่อน. (8 ก.ค. 2567). องค์ความรู้และบทบาทของการแสดงลิเกป่า คณะถาวร สุนทรศิลป์ จังหวัดตรัง. (เมธิรา ไกรนที, ผู้สัมภาษณ์)
อัครเดช ศิวรักษ์ และเอนก สาวะอินทร์. (2562). ศึกษาความเป็นมา รูปแบบ และแนวทางอนุรักษ์ลิเกป่าคณะถาวร สุนทรศิลป์ บ้านพรุจูด ตำบลบ่อหิน อำเภอสิเกา จังหวัดตรัง. ใน รายงานการวิจัย. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลศรีวิชัย วิทยาเขตตรัง.
อัญธิชา มั่นคง. (2560). บทบาทของทุนทางวัฒนธรรมกับการพัฒนาเศรษฐกิจชุมชน กรณีศึกษาชุมชนในตำบลบ้านตุ่น อำเภอเมือง จังหวัดพะเยา. วารสารวิจัยและพัฒนา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย, 12(39), 90-100.
Bourdieu, P. (1986). The Forms of Capital. In Richardson, J. C. (Eds.). In Handbook of theory and research for the sociology of education (pp. 241 - 258). New York: Greenwood Press.
Hilliard, T. (2000). Cultural Capital and community development. Community Development Journal, 35(2), 123-133.
Throsby, D. (1999). Cultural Capital. Journal of Cultural Economics, 23(1-2), 3-12.
Throsby, D. (2001). Economics and culture. United Kingdom: Cambridge University Press.