ปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความผูกพันต่อองค์การของครู ในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) พัฒนาและตรวจสอบความสอดคล้องของโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุความผูกพันต่อองค์การของครูในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ และ 2) ศึกษาปัจจัยเชิงสาเหตุที่มีอิทธิพลต่อความผูกพันต่อองค์การของครูในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ ประชากรที่ใช้ในการวิจัย ได้แก่ ข้าราชการครู จำนวนประชากรทั้งหมด 10,943 คน และกลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ข้าราชการครู จำนวน 557 คน ใช้วิธีการสุ่มตัวอย่างแบบหลายขั้นตอน เก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถาม แบ่งเป็น 2 ตอน ตอนที่ 1 ข้อมูลทั่วไปของผู้ตอบแบบสอบถาม ตอนที่ 2 ข้อมูลเกี่ยวกับปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อความผูกพันต่อองค์การ แบ่งเป็น 4 ส่วน 1) แบบสอบถามความผูกพันต่อองค์การ 2) แบบสอบถามบรรยากาศองค์การ 3) แบบสอบถามคุณภาพชีวิตของการทำงาน 4) แบบสอบถามวัฒนธรรมองค์การ ค่าความเชื่อมั่นของแบบสอบถาม เท่ากับ 0.98 ใช้สถิติเชิงบรรยาย หาค่าความถี่ และค่าร้อยละ สถิติเชิงอนุมาน วิเคราะห์ความสัมพันธ์ด้วยสมการโครงสร้างด้วยโปรแกรมสำเร็จรูป ผลการวิจัย พบว่า 1) การพัฒนาและตรวจสอบความสอดคล้องของโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุความผูกพันต่อองค์การของครูในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ ประกอบด้วย 4 ตัวแปร ได้แก่ 1) ความผูกพันต่อองค์การ 2) บรรยากาศองค์การ 3) คุณภาพชีวิตของการทำงาน และ 4) วัฒนธรรมองค์การ และโมเดลความสัมพันธ์เชิงสาเหตุที่พัฒนาขึ้นสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์เป็นอย่างดี โดยพิจารณาจากค่า = 179.20, df = 153, P = 0.07, RMSEA = 0.02, RMR = 0.01, GFI = 0.97, AGFI = 0.96 ค่าสัมประสิทธิ์การพยากรณ์ = 0.78 แสดงว่าตัวแปรในโมเดลสามารถอธิบายความแปรปรวนของความผูกพันต่อองค์การ ได้ร้อยละ 78 และ 2) ปัจจัยเชิงสาเหตุ บรรยากาศองค์การมีอิทธิพลทางตรงมากที่สุดต่อความผูกพันต่อองค์การ และปัจจัยด้านวัฒนธรรมองค์การมีอิทธิพลทางอ้อมมากที่สุดต่อความผูกพันต่อองค์การ
Article Details
เอกสารอ้างอิง
จินตศักดิ์ ยุชัยสิทธิกุล. (2559). ความสัมพันธ์ระหว่างวัฒนธรรมองค์การกับบรรยากาศองค์การ ของ โรงเรียนคาทอลิก สังกัดอัครสังฆมณฑลกรุงเทพมหานคร. ใน วิทยานิพนธ์ครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี.
จิระวัฒน์ ตันสกุล. (2558). การพัฒนาโมเดลการวัดและโมเดลสมการเชิงโครงสร้างพหุระดับความผูกพันของครู. ใน ดุษฎีนิพนธ์ครุศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาการวัดและประเมินผลการศึกษา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ชุติมา สุทธิประภา และคณะ. (2561). บรรยากาศองค์การ และความยึดมั่นผูกพันต่อองค์การของพยาบาลวิชาชีพ โรงพยาบาลในเครือเอกชนแห่งหนึ่ง. วารสารพยาบาล, 67(4), 25-33.
ฐนิชา คงประดิษฐ์ และปรีชา คำมาดี. (2563). การบริหารทรัพยากรมนุษย์เพื่อขับเคลื่อน เศรษฐกิจในยุคไทยแลนด์ 4.0. วารสารบัณฑิตศึกษามหาจุฬาขอนแก่น, 7(3), 45- 60.
ธานินทร์ ศิลป์จารุ. (2560). การวิจัยและวิเคราะห์ข้อมูลทางสถิติด้วย SPSS และ AMOS. (พิมพ์ครั้งที่ 17). กรุงเทพมหานคร: บิสซิเนสอาร์แอนด์ดี.
นริศรา จินดาพันธ์ และอัมพร ศรีประเสริฐสุข. (2559). การศึกษาความผูกพันที่มีต่อองค์การของครูที่ปฏิบัติงานในโรงเรียนลำปางกัลยาณี อำเภอเมือง จังหวัดลำปาง. วารสารครุศาสตร์ปริทรรศน์, 3(1), 35-42.
บุญโรม สุวรรณพาหุ. (2557). ผลของกลุ่มการปรึกษาเชิงจิตวิทยาแนวความหมายในชีวิตต่อการเปลี่ยนแปลงของสุขภาวะในเยาวชนผู้กระทำผิดที่ใช้สารเสพติดที่มีระดับการควบคุมตนเองแตกต่างกัน. ใน ดุษฎีนิพนธ์ศิลปศาสตรดุษฎีบัณฑิต สาขาวิชาจิตวิทยา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ลาวัลย์ เกติมา. (2561). การขับเคลื่อนกลยุทธ์การบริหารทรัพยากรบุคคลของโรงเรียนพบพระวิทยาคม สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 8. วารสารการศึกษาศาสตร์, 19(1), 174-192.
สถาบันพัฒนาครูและบุคลากรทางการศึกษาชายแดนใต้. (2561). สถิติเปรียบเทียบจำนวนโรงเรียน ครูและนักเรียนของแต่ละสังกัด ปี 2560. เรียกใช้เมื่อ 23 มกราคม 2565 จาก https://pts.yru.ac.th/school-gis/gis/s_1.php
สายหยุด อมรลักษณ์ปรีชา. (2560). ปัจจัยที่ส่งผลต่อความผูกพันในองค์การของพยาบาลวิชาชีพที่ปฏิบัติงานในโรงพยาบาลบ้านแพ้ว. ใน วิทยานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการภาครัฐและภาคเอกชน. มหาวิทยาลัยศิลปากร.
สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. (2564). ระบบสารสนเทศเพื่อการบริหารการศึกษา. เรียกใช้เมื่อ 15 พฤศจิกายน 2564 จาก https://data.bopp-obec. info/emis/
สุดารัตน์ พิมลรัตนกานต์ และวิโรจน์ เจษฎาลักษณ์. (2560). การรับรู้บรรยากาศองค์การ ความพึงพอใจในงานความผูกพันต่อองค์การ การปฏิบัติงานตามบทบาทหน้าที่. Veridian E Journal, 10(2), 1611-1629.
สุนิสา เนาวรัตน์. (2563). ปัจจัยที่ส่งผลต่อบรรยากาศองค์การของโรงเรียนสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษา เขต 2. ใน วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา. มหาวิทยาลัยบูรพา.
สุภมาส อังศุโชติ และคณะ. (2557). สถิติวิเคราะห์สำหรับการวิจัยทางสังคมศาสตร์และพฤติกรรมศาสตร์:เทคนิคการใช้โปรแกรมLISREL . (พิมพ์ครั้งที่ 4). กรุงเทพมหานคร: เจริญดีมั่นคงการพิมพ์.
อนุดิษฐ์ ฐานไชยกร. (2562). ความผูกพันในองค์การ. Journal of Roi Kaensarn Academi, 4(1), 33-46.
อภิรัฐ บุญศิริ. (2559). วิถีชีวิตของครอบครัวกับผลกระทบจากเหตุการณ์ความไม่สงบชายแดนใต้ : กรณีศึกษาเขตพื้นที่พัฒนาพิเศษเฉพาะกิจชายแดนใต้จังหวัดสงขลาตั้งแต่ พ.ศ. 2547-พ.ศ.2557. วารสารมนุษยศาสตร์สังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยทักษิณ, 11(1), 237-254.
Allen, N. & Meyer, J. (1997). Commitment in the workplace: Theory research and application. Thousand Oaks, California: Sage.
Cook, R. A., & Lafferty, L. J. (1989). Organization culture inventory. Plymouth, MI: Human Syner-gistics.
David, J. (1998). Organizational Behavior: The Management of Individual and Organization Performance. (2nd ed.). Boston: Allyn and Bacon.
Dunham, R. B., et al. (1994). Organizational commitment: The utility of an integrative definition. Journal of Applied Psychology, 79(3), 370-380.
Gordon, J. (1999). Organizational behavior: A diagnostic approach. (6th ed.). New Jersey: Prentice-Hall.
Hair, J. et al. (2014). Multivariate Data Analysis. (7th ed.). USA: Pearson New International Edition.
